Dagboek van week 44

Zaterdag 25 oktober 2025

Wind en regen, maar het valt niet tegen!

De ochtend begon dankzij de weersomstandigheden weinig enerverend, toen de nieuwe vangploeg arriveerde stond de teller dan ook nog maar op vijf vogels. Allemaal Waterrallen, want de regen zorgde ervoor dat de netten tot dan dicht bleven.

Gelijk keerde het tij toen begin van de middag de regen afnam, al heeft de wind onophoudelijk zijn aanwezigheid laten merken. Zo werden er toch nog vogels gevangen, al bleef een deel van de netopstelling dicht.

Later in de middag zag het groene Glop ineens blauw, want we hadden politie op bezoek. Een milieuagente uit Drachten, haar man en een collega waren met de harde wind naar het ringstation gewaaid.

Ze was al bekend met de locatie en vond het leuk om mee te kijken. Tijdens het rondje langs de netten wisten we haar zelfs nog te vangen. Of eigenlijk was het de Walter P99Q (haar dienstwapen) die in het net bleef haken. Daarmee weten we bijna zeker dat Walter P99Q een nieuwe baansoort is!

We konden ze naast de ringbaan ook nog een paar leuke vangsten laten zien, vooral het Vuurgoudhaantje gooide hoge ogen, heel begrijpelijk want wat is dat toch een prachtig gekleurde verschijning.

Verder op de dag bracht windkracht 6 ook Marcel mee, en hij dan weer allerlei zelfgebakken traktaties voor zijn nieuwe handsoorten uit de afgelopen weken. Hopelijk weten we deze lijst de komende week nog verder uit te breiden (en daarmee het aantal te consumeren appeltaarten).

De avond wisten we ook mooi af te sluiten met een lijsterpiek, vele Koperwieken en Merels passeerden de ringtafel. En tussen al dat lijstergeweld, wist zich een Kleine Barmsijs met een heel leuk (heel oud) veertje te verstoppen.

Toen de duisternis haar intrede deed, werden alle netten gesloten voor wat een onstuimige nacht lijkt te worden.

We zijn benieuwd naar wat het ochtendgloren ons morgen brengen zal.

Groeten van het Glop,
Raymond, Marcel en Sylvia

dagvangst 25 oktober

Zondag 26 oktober 2025

Met 50% van de netopstelling toch 100% vogels vangen!

De ochtend begon wat onzeker, we wisten niet of het ging regenen maar het ging zeker waaien. We liepen voorzichtig een verkennend rondje en schoven toch enkele netsecties open. Dat leverde, soms toch wel tot onze verbazing, een redelijke hoeveelheid vogels op. Zoals Johan Cruijf waarschijnlijk zou zeggen: "als het net niet open is, zal je er ook geen bal in vangen".

Een van de leukste verrassingen was dat er een groepje Kleine Barmsijzen in het net hing. We konden meteen de grote variatie in rui zien. Sommige eerstekalenderjaar vogels hadden bijna alle grote dekveren geruid, terwijl andere zelfs nog actief bezig waren hun veren te vervangen. Tussen al het jonge spul zat een volwassen vrouw (is dat dan een Kleine Grote Barmsijs?), waarschijnlijk de matriarch van de groep (het zou toch leuk zijn als blijkt dat barmsijzen een dergelijke groepstructuur zouden hebben?).

In de avond was er opnieuw sprake van een heuse lijsterpiek, waartussen ook nog een Keep en Vink ons met een bezoekje vereerden. Al met al bijna 100 vogels met minder dan 50% van de netopstelling open. Of zoals Johan Cruijf vermoedelijk zou zeggen: "soms kun je met 50% inzet toch 100% resultaat behalen."

We wisten de dag af te sluiten met een hele mooie dazzleronde waarbij o.a. twee Kieviten werden verschalkt. Een eerstekalenderjaar vrouw en een adulte vrouw, dus meteen de kans om ze eens goed te vergelijken.

Inmiddels zijn de netten zijn weer dicht, want de ochtend lijkt opnieuw regen te brengen. We gaan het zien!

Groetjes van het Glop,
Raymond, Marcel en Sylvia

dagvangst 26 oktober

Maandag 27 oktober 2025

Koperwiekentsunami en merelgolf met Taiga en Siberische invloeden

De verwachtingen waren in de ochtend niet echt hooggespannen, iets minder wind maar iets meer regen stond er op het programma volgens de weerexperts. Al snel bleek dat we eigenlijk best grote aantallen vogels vingen, vooral Merels en heel veel Koperwieken sierden de ringtafel. Altijd leuk om soorten te vangen waarbij een aanzienlijk deel van de vogels uit adulten bestaat.

Toen Marcel iets later in de ochtend naar net 2 liep, zag hij daar wel een heel erg stralendwitte verschijning hangen. Van afstand zei hij al: "dat zou wel een Taigaboomkruiper kunnen zijn!" Later bleek dat hij al jaren geoefend had op de herkenning, maar het nog nooit gelukt was er ook eentje te vangen. Een superleuke, kleine, grote verrassing op zo'n dag waarbij de meeste vogels die het Glop bezochten meer dan 50 gram wogen.

Er ontstond nog enige verwarring toen bleek dat onze eigen Boomkruiper in het Engels - Short-toed Treecreeper / Kortteenboomkruiper - heet, terwijl de Taigaboomkruiper een ondersoort heeft die ook wel Kortsnavelboomkruiper wordt genoemd. Daar bovenop komt nog dat Linnaeus de Taigaboomkruiper de wetenschappelijke naam - familiaris - gaf, wat net zoiets als 'de gewone' betekent. Voor Linnaeus die uit Zweden komt is dat natuurlijk ook zo, maar voor ons zeker niet!

Naast deze gast uit koudere streken werden we ook nog verwend met een Siberische Tjiftjaf. Een prachtige vogel met ook al zo'n blekig uiterlijk. Een handige bijkomstigheid was de vangst van een 'normale' Tjiftjaf een paar rondjes later. Dan valt het verschil in kleur ineens extra op!

De ons inmiddels welbekende lijsterpiek aan het eind van de middag werd nog opgefleurd en opgekleurd door de vangst van een Grote Gele Kwikstaart.

En nou zal het haast niemand verbazen dat met al deze nieuwe handsoorten, en de stapels appeltaarten die daarvoor gebakken worden, wij zaterdag graag het Glop uitgerold willen worden in plaats van nog zelf te moeten lopen.

Ook aan het eind van deze dag trok Marcel er op uit om te gaan dazzelen en dat leverder opnieuw mooie soorten op, voor hem nog een nieuwe 'zelf gedazzelde soort' de Watersnip.

Groetjes van het Glop,
Raymond, Marcel en Sylvia

dagvangst 27 oktober

Dinsdag 28 oktober 2025

Weer een stroom aan Koperwieken...

In de ochtend sloeg de regen tegen het raam. De netten bleven eerst maar eens dicht. Pas rond 8:30 begon daarom onze vangdag met het openschuiven van de netten. De rest van de dag geen druppel regen meer gezien!

De wind was er wel weer bij, en wel in krachtige vorm, zodat we alleen de secties aan de westkant van het terein konden openen. Dat was op zich jammer omdat Sylvia helemaal aan de oostkant een Roerdomp opjoeg.

Wat betreft vogels was het recept vandaag Koperwiek, Koperwiek, Koperwiek. Natuurlijk kun je nooit genoeg van deze Scandinavische gasten krijgen, maar de continue stroom hield ons wel steeds bezig. Het aandeel jonge vogels was vandaag ook beduidend hoger dan de voorgaande dagen, evenals individuen met een lage vliegspierscore (2). Met andere woorden, ook het wrakhout is inmiddels gearriveerd. De vangsten bestonden vrijwel uitsluitend uit Koperwieken, die met 96 in totaal slechts één exemplaar onderdeden voor gisteren! Voor de rest was het echt sprokkelen voor een totaal van 113.

Aan andere waarnemingen valt een Grote Gele Kwikstaart en een Raaf te melden. Op hoger dan nethoogte.

Ardie kwam vanochtend gelukkig helpen een flink stuk appeltaart weg te werken zodat deze appeltaart gelukkig op is. André had er ook lucht van gekregen en bleef net lang genoeg om een stuk van de volgende taart te verorberen. Gelukkig zijn er vandaag dus geen nieuwe handsoorten bijgeschreven zodat de appeltaart-tsunami even tot stilstand komt.

Tenminste... zo naar wij dachten, want in de avonduren werd het dazzle-net en -lamp nog ter hand genomen, en deze struintocht over de velden leverde weer een pracht palet aan vogels op die hun snavel gedurende de dag niet op het Glop laten zien.

We noteerden 3 Kramsvogels, 3 Veldleeuwerikken, 6 Houtsnippen en, jawel, 2 Strandleeuwerikken. Die laatste waren natuurlijk wel weer nieuw voor Sylvia en Marcel, en ook voor de inmiddels aangekomen Benjamin Muis, dus nu begint er toch wel een gigantisch logistiek appeltaartprobleem te ontstaan.

We hopen op een heel rustige vangdag morgen om hier een oplossing voor te vinden.

Groet uit het Glop, Sylvia, Marcel, Benjamin & Raymond

dagvangst 28 oktober

Woensdag 29 oktober 2025

Alles weer eens open!

Het moet al echt een tijdje geleden zijn dat we met de gehele vangopstelling hebben kunnen vangen. Waren het eerst de Pimpelmezen die (een groot deel van) de baan gesloten hielden, de afgelopen dagen was het de wind.

Maar deze ochtend met windkracht 4 (wat dan na gebeuk van 5-6 als een licht briesje voelt) speelden we de full monty. Hoewel eerlijksheidshalve gezegd moet worden dat sectie 6, die als enige nog echt op de tocht uit het westen stond, wel gesloten bleef.

Het was een heerlijke vangdag waarbij zich een spannende strijd tussen de lijsters ontspon. De Koperwiek was natuurlijk weer van de partij. We denken niet dat Koperwieken het woord 'eenzaamheid' kennen want deze vogels vliegen graag in groepjes in het net. De Merel daarentegen lijkt veel meer een einzelganger maar ook veel eenlingen kan in de papieren gaan lopen! Toen we op het einde van de dag de totaalscore opmaakten bleken de Koperwieken met een snorhaar voorsprong de stijd gewonnen te hebben, 86 Koperwieken (en 5 terugvangsten) tegen 85 Merels (met ook 5 terugvangsten). En dan te bedenken dat we nog een Merel hebben laten ontsnappen bij het in het zakje stoppen. Maar 'als' telt niet.

Mocht de wedstrijd overigens gegaan zijn over hoeveel kilogram we vandaag verwerkt hebben, dant gaat de Merel er wel met de gouden medaillie vandoor (8,9 kilo Merel versus 6,0 kilo Koperwiek). Ook op het vlak van de totale vleugellengte (11,9 meter voor de Merel en 10,8 meter voor de Koperwiek) is de Merel ook de onbetwiste winnaar, maar ja, we hadden het over aantallen dus..
Niet op de finishfoto stonden Kramsvogel (5 exemplaren, 0,5 kilo, 0,7 meter) en Zanglijster (1 exemplaar, 0,069 kilo, 0,12 meter).

Tussen het lijstergeweld ontwarden we het bekende palet aan herfstsoorten, zoals Keep, Boomkruiper, Kleine Barmsijs, Vuurgoudhaan, Waterral, etc. Genoeg soorten in ieder geval om de volgeboekte excursie (13 adulten, 2 juvenielen) mee te vermaken. Dan mag de kleurschakering van de Koperwiek nog zo subtiel zijn, de Vuurgoudhaan weet met zijn schattigheid toch altijd weer meer harten voor zich te winnen...

In de namiddag was er nog familiebezoek (van Raymond), wat in ieder geval één urgent appeltaartprobleem heeft verholpen. En vooral leuk om ome Willy eens op het Glop te zien!

Groet uit het Glop, Sylvia, Marcel, Benjamin & Raymond

dagvangst 29 oktober

donderdag 30 oktober 2025

Oost of west?

Het was weer een dag met vele gebeurtenissen op het Glop. Er gebeurt zoveel dat je in de middag denkt dat wat er in de ochtend gebeurde gisteren plaatsgevonden heeft. Op deze manier lijkt zo'n vangweek ook eerder een maand te duren in plaats van slechts 7 dagen. Naast dat het een lange volle dag was, was het vooral ook een hele leuke dag. Er bleven maar vogels komen, en hoewel het nooit druk voelde wisten we toch 187 vogels te vangen.

Eén van de opmerkelijk zaken vandaag was de vangst van twee Grote Gele Kwikstaarten. Eén van deze vogels steelde de show bij de fotografie excursie van Henkjan Kievit, die in de ochtend het Glop met een bezoek vereerde. Onder begeleiding van Ardie werden er vele megabits aan geheugenkaartjes volgeschoten met vogelportretjes. Ook de Waterral kon de deelnemers bekoren, waarmee de Koperwiek met haar meer subtiele tekening en kleuren toch het onderspit moest delven. Je kunt als vogel nu eenmaal niet in alles de beste zijn (want ja, ook vandaag wist de Koperwiek in aantallen weer te pieken).

Dat er een (noord)oostelijke inslag in de vangsten zat vandaag was duidelijk. De Taigaboomkruiper (nieuwe handsoort Benjamin) werd teruggevangen, er verscheen wederom een Siberische Tjiftjaf ten tonele (tweede nieuwe handsoort voor Benjamin) en in de middag werd er een Bladkoninkje gevangen.

Benjamin had sowieso een topdag wat betreft handsoorten want ook de Grote Gele Kwik was nieuw voor hem en ook het Waterhoen dat zich in een rallenkooi had weten te wurmen. Met in ieder geval 4 nieuwe handsoorten achter de riem werd in de middag een verrukkelijke appeltaart gebakken waarvan we allemaal zo'n groot stuk aten dat de riem één standje losser moest.

Tegen de stroom in meldde het westen zich vandaag ook nog even. Een Kleine Barmsijs bleek namelijk wel een heel gek ringetje te dragen met daarop naast het ringnummer de inscriptie N H Museum London SW7. Oftewel, London calling, een in Engeland geringde vogel! Wat een prachtige zwervers zijn het toch die Barmsijzen!

De waterstand is in het Glop overigens dermate gestegen dat de rallenkooi bij 5 bijna niet meer zonder natte voeten te bereiken is. Als we daar geen oplossing voor bedenken is mijn tip aan de volgende vangploeg om een zwembroek in te pakken. Er was ook wel een kleine opleving aan rallenvangsten vandaag (10 nieuw).

Toen de zon onder was gegaan, en het avondeten was verorberd, strekte de dazzleploeg nog weer haar rug om de velden te inspecteren op Houtsnippen en Strandleeuwerikken. En ook dat werd een onvergetelijk avontuur. Binnen 5 minuten werd er namelijk een Strandleeuwerik gevonden en gevangen, nummer 4 voor dit jaar voor Schier. Maar het mooiste moest nog komen.

Want na 6 Houtsnippen gevangen te hebben liep Raymond tegen een wel heel vreemd exemplaar aan. Een Houtsnip met een extreem korte snavel namelijk. De snavel mat slechts 32.9 mm (tegen 63-83 mm normaal)!! Laat nu het toeval zijn dat Raymond net ook het Limosa artikel van Erwin Kompanje over het voorkomen van dit soort kortsnavilige Houtsnippen geredigeerd had! De vogel was ook duidelijk kleiner, en was in een slechte conditie (vliegspier 2). Mogelijk hebben deze afwijkende individuen moeite om voldoende voedsel (regenwormen) te bemachtigen met de korte snavels. Heel opvallend was in ieder geval dat de basis van de snavel/voorhoofd kaal afgesleten was. Alsof de vogel met man en macht de korte snavel steeds zo diep mogelijk in de grond probeert te drukken. De tweede Kortsnavelhoutsnip voor Schiermonnikoog en een zeer bijzondere ervaring om mee te maken!!

Groet uit het Glop, Sylvia, Marcel, Benjamin & Raymond

dagvangst 30 oktober

vrijdag 31 oktober 2025

Tijd voor verandering: worteltaart

We waren de hele dag bezig met bijkomen van de vangst van een Kortsnavelige Houtsnip gisteravond. Nou ja... bijkomen, er kwamen nog meer dan 200 vogels op bezoek bij het Groene Glop dus tegelijkertijd was het ook behoorlijk doorwerken.

Net genoemde K-Houtsnip leverde dan wel weer de originaliteitsprijs op voor de bakkerskunsten van Raymond. In plaats van appeltaart (de-taart-die-niet-meer-genoemd-mag-worden), produceerde hij een waarlijk formidabele worteltaart.

Helaas was student Tom net te vroeg weg van om dit fenomeen nog mee te mogen maken. Oftewel we zijn nu het einde nadert - van deze vangweek - helemaal vol van taart en van alle mooie vangsten.

Het dazzelen in de avond leverde nog: Houtsnip (2x), Veldleeuwerik (2x) en een Watersnip.

Groetjes van het Glop,
Raymond, Marcel, Benjamin, Tom en Sylvia

dagvangst 31 oktober

   ·      ·       ·      ·