Dagboek van week 44

Zaterdag, 26 oktober 2013

De zon schijnt over de polder, de mais zit in de kuil en we kijken weer over de hele polder uit.

We ariveren met de boot van 09.30 uur uit Lauwersoog. De boot zat afgeladen vol (niet met pakjes) met dagjesmensen, harde lopers voor de Monniken-run en toeschouwers. Zelfs het benedendek was gevuld. De koffie smaakte er niet minder om.
Om 10.30-11.00 uur nemen we het over van Ardi die tijdelijk de honeurs waarneemt. De moed is goed, de verwachtingen hoog en de flessen nog vol. De eerste rondes tot aan de middag leveren elke keer toch wat vogels op. Onder andere een terugvangst waterral en een vink uit 2009 die in de tussentijd niet eerder terug is geweest. Het is echter stil op het eiland, op het gegak van de brandganzen in de polder na. Wel worden door vogelaars nog één of twee pallas boszangers gezien ten noorden van het dorp, die echter niet afzakken richting de ringbaan. Barbara heeft ons nog bijgepraat en is vervolgens op jacht gegaan naar de pallas, helaas zonder resultaat.
De stilte rond het Glop brengt ons enkele rondjes van nul of één vogel en een toenemende windkracht. De berichten geven echter nog geen zware wind aan, we laten de netten vooralsnog open om morgen de eerste ronde niet te missen.
Hanneke, Angelien en Anne komen bruine bonen eten waarvan uiteindelijk genoeg overblijft om een hele rallenkooi tot aan het dak mee te vullen. We sluiten af en lopen vanavond nog een eindronde. De kop is er af!

Groet, Bert, Arjen, Hielke en Vera

Zondag, 27 oktober 2013

Fall: the season of the year that comes after summer and before winter; autumn.

We beginnen vroeg door het verzetten van de klok. De eerste rondjes leveren echter weinig op. Het weer wordt al onstuimiger met een aantal fikse buien. De vogels laten zich dan ook maar beperkt zien. Om 11.00 uur besluiten we de bossecties maar alvast dicht te zetten, het aandeel blad neemt te veel de overhand. Na nog een bui om 13.00 uur sluiten we ook maar (alvast) de rest van de baan, aangezien we dit anders toch 's avonds wilden doen. Wel worden de rallenkooien nog gecontroleerd.
Omdat de netten inmiddels dicht zijn, gebruiken we de tijd voor nuttige zaken. Arjen wandelt via de Reddingsweg naar het strand en ziet daar 10 sneeuwgorzen. Ook Bert wandelt via de Reddingsweg naar het strand en ziet daar 10 sneeuwgorzen (waarschijnijk dezelfde). Bert ziet ook nog een slechtvalk, sperwer en buizerd. Op het eiland is nog wel aardig wat activiteit van vogels, groepjes mezen, koperwieken en kramsvogels vliegen van beschutting naar beschutting.
We wachten het weer van morgen lijdzaam af, het was ons in ieder geval een genoegen te mogen ringen op het Glop de afgelopen jaren...

Maandag, 28 oktober 2013

Never in de field of the glop was so much owed by so many to so few...

De dag begint ontspannen want de netten zitten dicht. Wel de rallenkooien gecontroleerd zonder resultaat. Na het ontbijt begint de spanning op te lopen over wat de dag gaat brengen, het eerste stormnieuws begint binnen te druppelen. Vooralsnog lijkt het allemaal mee te vallen. Arjen gaat om 10.00 uur naar het strand dat uitgestorven is, maar mooi beelden geeft met wolken, zon, harde wind, stuivend zand en enkele drieteenstrandlopers.

De windkracht neemt nog steeds toe en de verwachting lijkt ook dat het nog harder zal worden, gezien de waarden bij de buureilanden. Rond 12.00 uur wordt het ook hier behoorlijke chaos en gaan de eerste bomen tegen de vlakte. Dit merken we eigenlijk pas door het kabaal van de stellingkast die omver gaat door de berk bij de achteruitgang (die de geluidskabel omtrekt).

Daarna wordt het behoorlijk heftig met meer bomen die om gaan, waarvan eentje net te kort is om de nieuwe keet te raken (moeten we toch nog schilderen). Van het Glop zelf laat de daklijst bovenaan los en de kistdeksels buiten zijn aan het klapperen. De landelijk maximaal gemeten windsnelheid ligt uiteindelijk bij ons voor de kust (zie kaartje).

Wanneer de wind wat lijkt te luwen inspecteren we de baan, die het wonderlijk genoeg goed doorstaan heeft. Liggen in het bos rondom de baan zeker 15 bomen om, geen enkele ligt over de baan. Op enkele plekken wel wat overhangende takken, maar die zijn snel weggezaagd. In het dorp is de schade echter aanzienlijk, zeker 60 bomen om en veel huizen met kapotte daken (somigen missen een half dak). Zelfs oude eilanders kunnen zich dergelijke heftigheid niet heugen.
Nu het rustig is geworden, zetten we vanaf 16.45 uur de secties 3, 4 en 5 (excl. De dwarsnetten op). Dit levert eveneens twee merels op! Geen nul-dagje dus. Na het eten nog de secties 7 en 8 open gedaan, zodat we alweer aardig op oorlogssterkte zijn.

Groet, Bert, Arjen, Hielke en Vera

Dinsdag, 29 oktober 2013

Beheerdag (die hebben we dus al gehad voor dit jaar...)

Vroeg uit de veren om de naar verwachting doorbuigende netten te legen. In totaal vier vogels. Na een vroege koffie beginnen we met het opruimen van de schade en het openzetten van de rest van de netten. Dit wordt dan ook de belangrijkset activiteit van de rest van de dag. Het uithalen van de elzenproppen, elzenproppen, takken, elzenproppen, bladeren, eikeldopjes en elzenproppen. Om circa 13.00 uur kan sectie 2 schoon worden opgeleverd. Vervolgens om 15.00 uur sectie 5 en 9 en om 16.30 uur sectie 1 en grotendeels 6.
In sectie 6 moet nog wat gezaagd worden in een berk en een eik om de netten op te kunnen zetten. Door de continue activiteit op de baan weinig rondjes en vogels, maar geen nul. Op het eiland zit echter genoeg potentieel, dus wellicht morgen. Om 17.00 uur schalt weer het koperwiekgeluid over de baan.
Arjen zag gisteren bij boerderij Florida nog een zomertortel (spec.?) (agv Bft 11 was ie erg snel erg ver weg). Vandaag nog weer gezocht, maar nog niets terug kunnen vinden.
In het dorp nog steeds veel activiteit als nasleep van gisteren. De wegen zijn weer vrij, maar de schade nog niet hersteld.

Groet, Bert en Arjen

Woensdag, 30 oktober 2013

Dit is niet het einde, dit is niet eens het begin van het einde, dit is het einde van het begin...

Het voelt als de eerste volwaardige ringdag, we hebben de hele dag en de hele dag alle netten. Dit levert dan ook direct een ruim pallet aan vogels op. In alle secties vangen we vogels. De dag rommelt door met waterral, keep, en een enkele koperwiek. We doen nog wat zaag- en knipwerk op en rond de baan zodat het weer veiliger en ruimer te betreden is.
Boven de paardenwei vliegt een appelvink en boven het Glop een grote wolk kramsvogels (ca. 250). Geen van hen komt laag genoeg voor een vangst. Bert ziet een (geringde) houtsnip op het pad bij sectie 3, maar daar bijft het bij. Hanneke en Anne bakken een appeltaart. De schemer brengt een klein piekje van merels en koperwieken, waarmee we een weekrecord halen (toch ruim 45% van het weektotaal van Gerrit). We zijn dan ook blij met dit aantal.

Groet, Bert en Arjen

Donderdag, 31 oktober 2013

These men are not for turning

De dag begint grauw, maar de eerste ronde levert wel een kramsvogel op. Een niet alledaagse soort voor het Glop en brengt de moed terug (ter referentie: kramsvogel: 121 versus bladkoning: 170) . Het weer klaart op en het aantal vogels gaat omhoog. Elke ronde enkele merels en/of koperwieken, wat ons doet vermoeden dat we de stijgende lijn te pakken hebben. Zeker gezien het potentieel op het eiland. Achter sectie 8 vliegt nog een havik op en verdwijnt in de polder.

Bert zet de stellingkast weer in elkaar met het betere hamer- en timmerwerk en Arjen schildert de westkant van de nieuwe keet. De kleur passen we aan op het weer. Boven zee ziet Arjen nog enkele Jan-van-Genten, roodkeelduikers en parelduikers.

In de loop van de middag betrekt de lucht en zakken de vangsten behoorlijk terug. De laatste rondes leveren slechts enkele merels op. Gerrit belt nog om ons wat moed in te spreken voor de laatste dag. Morgen gaan we proberen het rallengeluid nog aan de praat te krijgen.

Bert en Arjen

Vrijdag, 1 november 2013

Alles van waarde is weerloos

De ochtend begint nog net droog, maar gedurende de eerste ronde start een lichte regen. Deze zet door naar gestage neerslag dat doorgaat tot ca. 13.00 uur. Met het aantal vogels daalt ook ons de moed in de (doorweekte) schoenen. De laatste dag zou de topper moeten worden, maar het doel wordt snel bijgesteld, halen we de 20 vogels? Nee dus, zelfs dat is niet haalbaar. We taaien af naar Van de werff voor een afsluitend dagmenu. Het was een memorabele, maar niet herhaalbare week.

Adieu, het ga jullie goed!

Bert, Arjen

   ·      ·      ·       ·      ·