Welkom op het vogelringstation Schiermonnikoog
EnglishDagboek van week 47
Zaterdag 16 november 2019
Gaan en komen
De voor vandaag voorspelde regen bleef uit. In de tweede helft van de ochtend ineens Koperwieken. Slaapplaats Putter aan einde van sectie 4, slaapplaats Keep begin 5, slaapplaats Staartmees bij de korte sectie van vijf. Siberische Tjiftjaf gehoord aan het einde van de lange sectie van vijf.
In perfecte omstandigheden (droog, geen wind) de netten dichtgeschoven omdat Henri en Hanneke met de boot arriveren waar wij mee vertrekken.
Om 13:30 uur arriveren Henri en Hanneke, aangevuld met Jan Visser en z'n partner Marije. Het is zwaar bewolkt, maar nog steeds droog. Wel is er inmiddels een windje op komen zetten van 3 Bft. Meteen beginnen we met het openschuiven van de netten. In doldriest enthousiasme schuift Jan ook de netten van sectie 6 open; waren we in ieder geval verzekerd van werk in de volgende ronde...
Enfin, we merken dat het in het Glop wel heel erg rustig met vogels is. De vangsten in de middag zijn dan ook marginaal te noemen. Wel vangen we in één van de rondes een drietal Putters bij elkaar in één net van sectie 4. Eén daarvan droeg al een ring van eerder dit seizoen.
De laatste ronde levert nog een terugvangst van een Vink en dito Winterkoning in de netten op en in de inloopkooi van sectie 0 toch nog drie Waterrallen.
In de avonduren komen er nog zes Houtsnippen het gebouw binnen. De wind is tot in de late avonduren blijven doorstaan, maar de verwachtingen voor morgen zijn dat'ie richting zoekend zal worden en flink zal afnemen. We zijn benieuwd.
Groeten, Leo & Kees, opgevolgd door Henri, Hanneke, Jan Visser en Marije
Zondag 17 november 2019
Wind- en vogelarm
De eerste ronde werd gelopen onder heerlijke windstille omstandigheden. De aangekondigde terugval van de wind naar 2 Bft werd in werkelijkheid dus 0 Bft. Achter in sectie 4 knisperde het onder onze voeten en stond de onderste baan van het net met geknapte spanlijn toch strak...
Verspreid door de opstelling toch een paar vogeltjes en met zes stuks zeker een verdubbeling ten opzichte van de drie vogels die gisteren in de eerste ronde gevangen werden. In de Berkenrand van sectie 6 naar 7 zat een flinke groep Staartmezen die na een kort alarm alle kanten opspoten, meteen daarna gevolgd door een overschietende Sperwer-vrouw.
Vandaag wederom helemaal geen lijsters in het terrein en dat is ook niet zo gek met de watermassa die er nu staat. Later op de ochtend ontsnapte een Sperwer in sectie 6; die had in onze ogen toch beter in een grofmazig net kunnen gaan hangen...
We vingen een Winterkoning terug met een oudere ring. Bleek te zijn geringd op 8 Augustus 2017 en sindsdien in de tussentijd nooit eerder, tot vandaag dus.
De Vinken kwamen vandaag met meerderen naar het pad onder de Elzen waar het al lekker vol begint te raken met Elzenzaad, af en toe ook een Keep ertussen met daarbij ook een knoepert van een adulte man. Zo ook een klein wolkje Sijzen. Jan haalde een groepje van acht stuks op van rond de Ebelbrug, zes zaten in het lage net en twee in het hijsnet aldaar.
Zoals te doen gebruikelijk werd het in de middag heeeeel erg rustig, maar toch geen nul-rondes. In die tijd even gewerkt aan het scherper zetten van één van de rallenkooien, de anderen volgen later. Hopelijk is daar morgen meer tijd voor want het ziet er naar uit dat we dan niet de hele dag zullen kunnen vangen omdat er een langdurig regenfront uit Oost op ons aan komt schuiven.
Groeten, Henri Bouwmeester, Hanneke Huiskamp, Holmer Vonk (tot 13 uur), Jan Visser en Marije
Maandag 18 november 2019
Europese Kanarie
De eerste ronde liepen we met maar één beeld van de verwachtingen voor vandaag: geen vogels en louter blaadjes peuteren! Zo begon het wel, maar na verdeeld over twee rondes alles weer bladvrij te hebben gekregen was ook het weer aanzienlijk verbeterd. De wind was wat gaan luwen en het regenfront dat vannacht boven het eiland was binnengeschoven was tegen 09 uur vertrokken. Af en toe druppelde het nog even maar dat waren slechts zeer korte buitjes en dan ook nog van heel lichte regen.
De vangsten vielen inderdaad wat tegen, maar we hadden twee rondjes met nog weer kleine groepjes Sijzen in vooral hijsnet X. Dat hield ons lekker bezig en de vingers soepel. In het eerste groepje een exemplaar waarbij ik meteen in de hand al voelde hoe opmerkelijk dik de vogel was. Het bleek een echte Boulimia-Sijs te zijn met haast vanzelfsprekend vetgraad 5 en een gewicht van 17,7 gram! In het Elzenbos hoorden we een Grote Gele Kwikstaart.
De rallenkooien blijven tegenvallen in de vangsten hoewel er toch wel diverse Rallen in het gebied aanwezig zijn. Tijdens één van de rondjes zag ik een Waterral luid plonzend langs één van de leiwieken gaan, om vervolgens na een paar meter ineens aan de andere kant van de wiek te staan... Daar zat dus een gaatje; voorbij was de kans dat deze Waterral een kooi zou tegenkomen.
Gedurende de ochtend zagen we best wel regelmatig een groep Sijzen boven het Elzenbos rondvliegen en tijdens de lunch viel er een groep van circa 100 stuks in in de bomen direct achter het gebouw. Altijd leuk om dat dan zo door de bovenramen in het gebouw te kunnen zien gebeuren.
De Sijzen van de tweede groep in hijsnet X waren wat talrijker. We hadden ze verzameld in de bewaarkooitjes van het type Ventes Ragas die ik thuis heb gemaakt en afgelopen Zaterdag heb meegenomen. Het uit het net halen van de vogels was zo vlot verlopen dat we bij de ringtafel pas in de gaten hadden dat er eentje uit de bewaarkist tevoorschijn kwam die er net even iets anders uitzag...
een kort stomper snaveltje met name en een veel helderder gele stuit... Een EUROPESE KANARIE ! Goh... nieuwe soort voor de baan en nieuwe handsoort voor ondergetekende.
Na het rondje waarin we deze vogels hadden gevangen waren Jan en Marije een stukkie gaan fietsen, dus dit was weer zo'n moment zoals dat zo vaak gaat... Och, we bellen ze even, dan is Jan zo weer terug op het veldlab. Tuurlijk, bij herhaling: dit nummer is op dit moment niet bereikbaar, the number you have just... Dus Hanneke op de fiets en maar richting dorp om te kijken of ze te vinden waren. Toch handig als ze aankondigen dat ze naar een galerie wilden gaan.
Gelukt dus. Ondertussen belde ik Ardie maar kreeg ook bij hem geen gehoor, die bleek later in gesprek te zijn geweest op z'n vaste lijn. Jammer dan.
De laatste ronde leverde nog slechts een terugvangst van een Koperwiek op en weer twee Waterrallen in de rallenpleinkooi. Dat waren er aanvankelijk net als eergisteren 3, maar één bleek vanuit de hoofdkooi niet door de kiel van één van de opvangkooitjes te passen. Na diverse pogingen draaide de vogel in z'n achteruit terug naar de hoofdkooi, om vervolgesns langs de wand omhoog te klimmen en... er tussen deksel en wand vandoor te gaan! Huh? Er bleek op dat stuk helemaal niks bevestigd om de kooi sluitend te maken. Foetsie dus. In de avondronde heb ik de kooi verder vangklaar gemaakt.
In de avond is er een nieuw regenfront gearriveerd dat al snel overgaat in een buiig karakter met soms echt pit er in. Het wordt er niet leuker op op deze manier. We gaan weer flink natte voeten krijgen in ons vangterrein en zullen weer rallenkooien van onder de waterspiegel moeten tevoorschijn toveren...
Groeten, Henri Bouwmeester, Hanneke Huiskamp, Jan Visser en Marije
Dinsdag 19 november 2019
Siberische Tjiftjaf
Wederom een dag die uiteindelijk wat het weer betreft een ander verloop kende dan we aanvankelijk hadden verwacht en ons op hadden ingesteld. Bij vertrek voor de eerste ronde stond er nog maar een heel zwak windje uit Noordwestelijke richting en was de regen van afgelopen nacht in tegenstelling tot de verwachtingen nu al gepasseerd en bleek dat er alleen nog enkele buitjes het eiland op zouden kunnen komen.
De eerste ronde leverde twee terugvangsten van Waterrallen op, wederom in de Rallenplein-kooi. Verder twee nieuwe Vinken, en een Roodborst en Winterkoning terug. Veruit de leukste vangst van deze ronde was echter een Siberische Tjiftjaf, Phylloscopus Tristis. Ook nog eens omdat deze in de netbaan boven de baan met geknapte spanlijn hing, het net dat echt prut opgesteld stond dus.
Al snel liepen we de vervolgrondes onder een volledig wolkenloze hemel, alleen rondom het eiland lagen nog wolkenpartijen. Vanaf circa elf uur kwam er echter weer bewolking opzetten en dat resulteerde rond twaalf uur nog in een kort buitje. Om één uur namen Jan Visser en Marije afscheid van ons en fietsten naar de boot.
Afgelopen dagen hadden we zitten filosoferen over de vraag waarom er dit seizoen zo goed als geen Barmsijzen waren, laat staan hier op het eiland Kleine Barmsijzen. Het eerste rondje na hun vertrek leverde, jawel, vier klein Barmsijzen op... Een verdubbeling van ons jaartotaal.
Jan meldde vanaf de veerboot dat hij tijdens de fietstocht op het meteoveld de Grote Pieper nog weer had gezien en gehoord. Zelf is mij dat de rest van de middag niet gelukt.
De gehele middag vingen we nog maar slechts een paar vogeltjes waarbij in hijsnet Y (dat de hele dag nog helemaal niks had gevangen) twee Vinken het net in sprongen op het moment dat wij daar arriveerden. In de rallenplein-kooi zat in de laatste ronde nog weer een Waterral, wederom een geringde. Verder nog een Roodborst van 20,8 gram!
Groeten, Henri Bouwmeester, Hanneke Huiskamp, Jan Visser en Marije
Woensdag 20 november 2019
Mist, zon, mist
Bij het krieken van de dag trokken de weergoden de gordijnen op het eiland dicht. Windstil, koud, zwaar bewolkt, dus de bekende novembermist... Vogels reageren daar op door het rustigjes aan te doen, en dat deden ze. Toch was er heel lichtjes aankomst van Merels. We hadden er slechts een enkele van in de netten.
De eerste ronde leverde vandaag toch nog weer zeven vogels op. In het Elzenbos zat een Kramsvogel hoog in de bomen te roepen en we hoorden een Keep. Verder was het muisstil en hoorden we slechts de mistdruppels van de bomen op de sloot druppen. De mist was (wederom tegen verwachting in) van korte duur, en voor we het wisten zaten we tegen een uur of negen in het zonnetje.
Daarna kwam er meteen wat meer beweging en vingen we in de rondjes tot na het middaguur af en toe wat Sijsjes en Vinken. Met de Sijzen zitten we inmiddels niet ver meer van de grens van duizend exemplaren voor het jaar 2019 af. Vandaag zat er nog weer een erg jong exemplaar tussen met nog een paar jeugdkleedveertjes en restanten van lichaamsrui, ook alle negen armpendekveren waren nog ongeruid.
We hebben afgelopen nacht behoorlijk wat Waterrallen naar het gebied weten te lokken want ze liepen aan alle kanten door het terrein te rennen en aan de poepspetters was goed te zien dat het om leuke aantallen moest zijn gegaan. Bovendien lieten ze zicht ook in de omgeving van het Glop, in de polder en richting Vredenhof goed horen. Afgelopen nacht was er al een voorteken van want kort na middernacht ving ik er nog eentje, liepen er twee op het pad en hoorde ik er meerdere plonzen in het, helaas voor ons, te natte terrein. De vangsten vielen dus tegen omdat de kooien nog steeds te diep staan; eentje ontsnapte er ons uit een mistnet.
Rond 15:00 uur trekt het in korte tijd weer helemaal dicht op het eiland, keldert de temperatuur aanzienlijk en gaan we al vroeg de duisternis in. De laatste ronde levert nog vier vogels op, waaronder een Grote Bonte Specht die in de onderste baan van één van de grofmazige netten hangt.
Ardie is nog op bezoek geweest en heeft Hanneke een flesje wijn voor haar verjaardag geschonken, die houdt ons wel warm. In de avonduren wordt er motsneeuw verwacht, maar dat blijft uit. Wel staat er inmiddels een snijdend koud windje uit de zuidoosthoek dat de gevoelstemperatuur naar -4,4 graden onder nul drukt. Ik geloof dat ik het hier nog niet eerder heb meegemaakt dat het hier in deze tijd van het jaar kouder is dan in het oosten van ons land; nu dus wel. De mist zal ons waarschijnlijk morgenochtend wel weer parten spelen, maar dat zien we dan wel weer.
Groeten, Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Donderdag 21 november 2019
IJspaleis!
Bij de laatste ronde van afgelopen nacht bestond het gehele bestand aan netten in de opstelling al uit planken tussen stokken. De motsneeuw bleek gewoon zware mist te zijn waarna de pareltjes op de netten aanvroren. In secties 5 en 6 resulteerde dit door de zwakke wind in ijsaangroei op de netten en veranderde het in rijp.
Vangen van vogels zat er dus even niet in. Ook de rallenkooien vingen aanvankelijk niets, al was er natuurlijk met slechts -1,4 graden en een gevoelstemperatuur van -4,4 nog geen sprake van bevriezing van het wateroppervlak tussen de struiken. Er vloog wel weer een nieuw groepje Sijzen boven het Elzenbos. Soms gingen ze op één van de bevroren netten zitten.
Om een uur of tien waren de netten van sectie 1 weer ontdooid en begon het een beetje beter te worden in sectie 2. Buiten het bos zou het echter nog zeker een uur langer duren eer het uberhaupt mogelijk was dat er een vogel zich kon vastvliegen in de netten. Dan heb je de beste vanguren van de dag al wel gehad.
De middag bestond dus uit rondjes nul en rondjes met twee tot vier vogels van het gebruikelijke palet dat we deze week gemiddeld ook al eerder hebben vangen. Daarbij is een grote bonte Specht nog wel de leukste vangst, beter gezegd terugvangst want het betrof een vogel die vorig jaar is geringd en daarna alleen binnen het CES-project is teruggevangen. Nu dit seizoen is dit de tweede vangst, en beide alleen in het najaar.
In de avonduren staat de oostelijke wind alleen nog lichtjes te blazen in sectie 5 en 6, in de rest van de opstelling is het volkomen windstil. Tijdens de rallencontroles horen we nog twee rallen in het riet, maar komen we met lege handen thuis. Morgen schijnt het boven nul graden te blijven.
Groeten, Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Vrijdag 22 november 2019
Rustig begin, rustige dag, leuk eind...
De sijzen zijn er wel weer of nog steeds, maar willen maar niet naar beneden komen, laat staan de hijsnetten bezoeken. Voor vandaag niet zoveel te melden dus. Ook de Merels blijven nog steeds uit, deze periode nog niet één van die opmerkelijke exemplaren uit voorgaande jaren gevangen, en ook niet door onze voorgangers die al wel wat piekjes van Merels hebben meegemaakt.
Wel een lekker rustig dagje wat het weer betreft. Er staat de gehele dag een zwak windje en het wordt net niet helemaal zonnig, dat zou tot vlak voor de avondschemer duren.
In de middag hebben we nog een rondje met een paar vogels in hijsnet X. Eén Sijs lijkt er een beetje raar in te zitten. Als we het net naar beneden halen zie ik al snel een grote witte poepstreep onder de Sijs en blijkt het dus een achtergebleven voedselpakketje van een Sperwer te zijn. De Sperwer vond het niet de moeite waard om op ons te wachten en een ring in ontvangst te nemen.
De dag eindigde met mooi avondrood en slechts een kleine opleving in de vangsten. Maar ik kon wel afsluiten met een mooie soort... In de eerste duisternisronde hing er een Kerkuil in het grofmazige net dat helemaal vrij staat in het 'Helgolandtracé'. De vogel was er kennelijk net tegenaan gevlogen want zat slechts met de poten vast in het net. Een ongeringd exemplaar met vol bruine borst. De eerste ongeringde voor dit jaar op eerder al drie terugvangsten.
Laat in de avond is er een flinke oostelijke wind op komen zetten, na een gezellige avond met vrienden gaan we ter kooie met de gedachte dat we morgen in de ponyweide vast en zeker zullen oogsten van die harde wind...
Groeten, Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
·
· 
·
·
·
