Dagboek van week 30
Dinsdag 23 juli 2024
De kop is eraf
Afgelopen nacht trok er een regengebied over het eiland en de verwachting was dat het deze ochtend ook nog nat zou zijn tot na het middaguur. Dat kwam dus weer niet uit. Het was gewoon een heerlijke ochtend.
Bij het openschuiven van de netten is het al 17 graden, bijna windstil en vrijwel bewolkt. Bij het even terugkijken of de bijgeplaatste netten van sectie 5 goed opengeschoven waren sprong in het eerste net naast de laatste CES-netten al een vogel het net in. Bij het uithalen bleek het een Roodmus te zijn, en wel een vrouw met broedplek. Echt leuk en de tiende in het bestaan van ons ringstation!
Bij terugkeer uit de ponyweide komt ons een jonge Fazant over het nettenpad tegemoet lopen, die wil waarschijnlijk vragen welke kruiden wij gebruiken ;-)
Later op de ochtend hadden we een Spotvogel-man terug uit 2020, toen al na eerste kalenderjaar, in 2023 helemaal niet gevangen, nu voor het eerst dit jaar meteen in het hijsnet. Verder een Fitis die een keer in 2022, een keer in 2023 en nu voor de eerste keer in 2024 gecontroleerd is, die zien we dit jaar niet meer terug???
Ook nog een Zanglijster die vorig jaar alleen een keer in Oktober en in November gevangen is en nu voor de eerste keer voor dit jaar. En hoe kon het anders, ook de Belgische kleine Karekiet voor de vijfde maal dit jaar gevangen.
Op het grasveldje naast het veldlab zit 's morgens een Merel ineengedoken om zich heen te kijken, twee uurtjes later zien we hem amechtig naar lucht happen en besluiten hem te vangen, te ringen en te bemonsteren voor het zoonosen-onderzoek. Natuurlijk is het zo dat vele vogels op allerlei manieren aan hun eind komen maar verschillende afwijkende gedragingen bij deze Merel vertonen overeenkomsten met symptomen passend op het Usutu-virus en dus nemen we maar een sample om het zeker te weten.
De vangsten zakken klassiek na de derde ronde in en in de middag worden er een paar rondjes nul gelopen. Dus weet Ron weer wat tijd te vinden voor zijn fotografie-opdracht en kan er weer wat geklust worden op de baan.
Aan het eind van de middag ben ik in de bossectie blaadjes uit de netten aan het peuteren en sta ik een Roodborst uit het net te verwijderen als ik om het hoekje het flappen van grote vleugels hoor... En dan blijkt weer het voordeel van stilletjes je ding doen bij de netten, de sprintjes kunnen dan korter zijn! Ik zie dus direct om het hoekje bij de Ebelbrug aan de andere kant van de sloot een Blauwe Reiger verwoede pogingen doen om uit het net te klimmen. Daarbij wordt ie gehinderd door de voor een zangvogelringer enorme vleugels en ik kan de vogel nog net op tijd naast de netstok bij z'n poten pakken... Ha! De derde Blauwe Reiger in het 34 jarig bestaan van ons vogelringstation. Vervolgens beland je dan in een heel gedoe want op de één of andere manier gebeuren dit soort zaken altijd op een moment dat assistentie even afwezig is. Dat is snel opgelost, maar dan blijft een reiger nog steeds een nogal onhandelbaar dier, vooral met de kennis dat je als ringer moet uitkijken hoe je die vogel moet hanteren en toch het ringen en meten en wegen moet doen want reigerachtigen staan er om bekend dat ze in een onbewaakt moment hun kop uithalen en de dolk van een snavel tussen of in je ogen prikken... Maar dat loopt allemaal goed af en eindigen we met slechts een grote natte plek op de vloer alsof er een pak bedorven melk is leeggegoten...
De rest van de avond wordt voor het eerst zwaluwengeluid afgespeeld in de rithoek van de net-opstelling. Zwaluwen waren er wel maar vangsten daarvan bleven uit. Wel beleven we meteen de eerste heuse avond-opleving op de eerste dag van de najaarsvangsten en wordt het eten een late aangelegenheid.
We hebben meestal flink wat meer vogels op zo'n eerste volle vangdag maar het is uiteindelijk verre van een saaie dag gebleken.
Groeten,
Henri Bouwmeester en Ron Meerman
Woensdag 24 juli 2024
Oeverloos gezwaluw
Bij het openschuiven van de grofmazige netten en hijsnetten om 05:15 uur is het helemaal stil en is ook de vegatatie zo goed als droog. Tijdens de eerste ronde heerst er meteen opmerkelijke stilte in het terrein. We komen terug met slechts vijf vogels waaronder een Rietzanger.
In de daaropvolgende ronde dubbel zo veel vogels, maar dat mag je ook verwachten.
Daarna loopt het al snel zienderogen terug en volgen rondjes van een of twee vogels, en na de ronde van 14:30 uur blijven de netten tot 17:30 uur leeg. Opmerkelijk want je krijgt er het gevoel bij alsof we al weken bezig zijn.
Die middaguren worden door Ron gebruikt om nog weer onder een paar netten het gras te korten nu we de maaier weer terug hebben. Zelf vul ik de tijd met snoeien van hoge vegetatie naast de netten van sectie 0, 9 en 4.
In de avond is er een beperkte opleving in de vangsten en vangen we in de netten naast het riet in sectie 5 een achttal Oeverzwaluwen. Van de enkele tientallen rondvliegende Boerenzwaluwen en Huiszwaluwen wordt niks gevangen. Al met al hebben we toch een leuke daglijst verzameld. Morgen verder...
Groeten,
Henri Bouwmeester en Ron Meerman
Donderdag 25 juli 2024
Inkakken
Wederom begonnen we de ochtend met heel kalm weer, vrijwel geen zuchtje wind en een prachtige zonsopkomst, wel erg fris, de temperaturen willen in de avond en nacht maar niet zomerse waarden bereiken.
De eerste ronde bestond uit zes vogels, de tweede uit tien en na de ronde van 08:15 uur was het tot 10:00 uur gedaan met de vangsten. Het is wederom opmerkelijk stil in het terrein, de vogels die er nog wel zijn zullen allemaal inmiddels het klappen van de zweep wel kennen.
Wel vangen we vandaag de eerste paar Fitissen die begonnen zijn met het aanleggen van trekvet. Tegen de avond wordt ook de Belgisch geringde Kleine Karekiet weer teruggevangen; niet zo interessant meer denk je dan, maar... ook hij had inmiddels het eerste trekvet aangelegd!
De rustige middag wordt opgevuld met het verrichten van weer wat klusjes op de baan, vandaag vooral snoeien van de op veel plaatsen te hoge Elzen, Berken en Wilgen.
In de ronde van 17:00 uur hangt er een Sperwer in het langste grofmazige net onder de Eiken. Een man in mooi adult kleed en met inmiddels oranje verkleurende ogen. Hij draagt al een ring die hier in het Glop in 2020 al is aangelegd door Ardie Noorman. Daarna is de vogel niet vaker dan vandaag opnieuw in de netten beland en blijkt dus nu 5 jaar oud, onze oudste levend teruggevangen Sperwer.
Rond 18:00 uur passeert een regenfrontje en wordt het een zaak van regelmatig lopen want de radar heeft dan al geleerd dat het slechts een uurtje duurt. Ron krijgt het echter voor elkaar om net bij het beginnen van die bui even een gebakken visje te gaan halen en in het hevigst van de bui met warme vis terug te moeten fietsen, tja, vis moet zwemmen...
In de avond vangen we een mooie Groenling-man (de tweede van het jaar) en ook de Houtsnip van eerder deze week nog een keer weer terug. Deze vogel is eind Augustus 2022 door de ploeg van Wil Gerritse geringd in de polder, daarna niet meer teruggevangen, maar nu twee keer in deze week gecontroleerd en in die tijd met nu 291 gram op de schaal al 20 gram in gewicht gestegen. Hij moet nog even verder aansterken want destijds zat hij eind Augustus op 307 gram!
De dag wordt afgerond met nu al zo vroeg in het seizoen meer terugvangsten op de lijst dan nieuw geringde exemplaren, het is wachten op de eerste verplaatsingen en wie weet al aankomst van de eerste elders vertrokken vogels.
Groeten,
Henri Bouwmeester en Ron Meerman
Vrijdag 26 juli 2024
Verder ingekakt...
Een heel rustig begin, een heel rustige middag en een heel rustige avond. De vroege ochtend was nog wat regenachtig maar vanaf een uur of negen werd het droog en na het middaguur zagen we zelfs af en toe de zon.
Vangsten waren heel mager en niet echt om over naar huis te schrijven. Toch waren de drie Putters op een dag wel een highlight te noemen; de distels niet met het maaien van de paden meenemen heeft zo z'n voordelen.
De rondes zonder vogels werden gevuld met snoeien van de hoogste toppen verdeeld door het terrein. De meeste rondes bestonden uit een vogel per 300 mtr of per 200 meter net. Eind van de middag hing er een eerstejaars Grote Bonte Specht in de allerbovenste baan van hijsnet X. De eerste specht van 2024.
In de laatste ronde voor de duisternis hingen er nog een Groenling en een Merel in de netten. In de avonduren draaiden we weer geluid van Boerenzwaluw en Oeverzwaluw bij sectie 5. Dat bleef ook vanavond vruchteloos.
In het donker kwam er nog even een Kerkuil buurten boven de ringtafel en de bosjes tussen veldlab en de Kooiweg.
Groeten,
Henri Bouwmeester en Ron Meerman