Dagboek van week 35
Zaterdag 24 augustus 2024
Baby-shower dag
Het eerste deel van de dag werden door Symen en Marjolijn reeds twintig vogels gevangen. Zoon Hugo wist ons in geuren en kleuren het verloop van de vangdag (of eigenlijk de gehele vangweek) te beschrijven, ze hebben het duidelijk goed naar de zin gehad!
Toen we tegen twaalf uur het stokje (de ringtang) overnamen begon het zeer lichtjes te sputteren - het was eigenlijk zelfs nog geen motregen te noemen. Een snel rondje langs de netten leverde twee net uitgevlogen piepjonge Kleine Karekieten op, we spraken daarom van een baby-shower.
Ondertussen hadden we al geconstateerd dat de ringbaan er echt fantastisch mooi aangeharkt bij ligt. Complimenten aan de voorgangers voor hun noestige snoei en maaiwerk!
De vogels wisten dit ook te waarderen, want we konden maar liefst 31 vogels erbij tellen in de middag, wat het dagtotaal op 51 bracht. Niet slecht voor een dag eind augustus op Schier.
De hijsnetten waren vandaag productief want bij zowel X als Y liepen we een keer tegen een mezenmuurtje aan, met vooral ook Staartmezen. Deze waren allemaal in de rui en dus konden we aan de bak met het bepalen van ruiscores.
Voor de rest vingen we het (voor Schier) gangbare spul, waaronder Spotvogels en een adulte Grauwe Vliegenvanger. Genieten dus.
Een deel van de vangsten werd met het nieuwe fotografie systeem vastgelegd, het is even wennen maar we zijn tevreden met het resultaat.
Tegen een uur of 18:00 hadden we geen buienradar nodig om te weten dat er een buienfront aan kwam want het werd ineens bijna aardedonker en de wind wakkerde aan. Snel alle netten dichtschuiven dus.
Natuurlijk net te laat waardoor we door de moddervette onweersdruppels zeik en zeiknat werden. Dit was meer dan een baby-shower constateerden we.
Ondertussen was het donker geworden en dus morgenvroeg maar ouderwets vroeg opstaan om de netten voor zonsopgang weer open te schuiven.
Met de avondboot is inmiddels ook Toni gearriveerd, die later naar Schier kwam vanwege een echte baby-shower, waarmee het team voor de komende week compleet is.
Groetjes vanuit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond
Zondag 25 augustus 2024
Wind maar toch nog wel wat vogels
De dag begon met het openschuiven van de netten, die we gisteravond vanwege de regen gesloten hadden. Het daar opvolgende rondje leverde zes vogels op. Vanaf dat moment zakten te vangsten echter steeds meer in.
Leuk was een Kleine Barmsijs in jeugdkleed. Uiteindelijk liepen we nulrondjes. Dat was jammer voor de goed bezochte excursie (twaalf adults, twee juvenielen en een pulletje) want we hadden geen vogels om te laten zien.
Het rondje tijdens de excursie leverde gelukkig een Grauwe Vliegenvanger, Fitis en Blauwborst op zodat we het ringwerk toch ook nog even de praktijk konden laten zien. Het was sowieso een leuke excursie met een geïnteresseerde groep mensen.
De volgende uren waren rustig wat betreft de aantallen vogels. De wind daarentegen wakkerde aan met soms felle windvlagen. Opmerkelijk was de vangst van drie Winterkoningen op een rij, de enige vogels in de (na)middag.
Het was toch nog wel weer even puzzelen met de leeftijdsbepaling, maar omdat twee van de drie vogels al geringd waren konden we mooi checken of dat we het allemaal wel goed bedacht hadden (en dat was gelukkig ook zo).
André Duiven was ondertussen aan komen waaien voor een kop koffie en gezelligheid.
In de avond gebeurde er toch nog wel weer het één en ander. De wind nam iets af en daarmee stegen de vangsten lichtelijk. Sylvia kwam aanlopen met een dikke adulte Houtduif, en er kwam welgeteld één Boerenzwaluw slapen.
Een adulte vrouw, net als de Boerenzwaluw die in de ochtend in de netten was gewaaid. Zo wisten we het dagtotaal tot 29 vogels op te krikken. Het jammere van de avondopleving van de vangsten was dat het koolrabie-aardappel-prutje een beetje aanbrandde.
We zijn benieuwd wat de heldere nacht ons morgen gaat brengen.
Groet uit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond
Maandag 26 augustus 2024
Meer regendruppels dan vogels in de netten
De dag begon goed, er hing geen enkele mestkever in de netten. Helaas was het aantal vogels hier bijna aan gelijk.
Tussen de regenbuien door was het opvallend droog... met vogels. De enige afwisseling met de vele nulrondjes was een familie Kleine Karekieten die de netten (ondanks de vele ontmoetingen met het net) nog steeds niet wisten te ontwijken.
Tijdens een wel zeer hevige regenbui werd er toch nog een heel knapperige Grasmus uit de netten gehaald. Helemaal strak in het pak en klaar voor de reis naar Afrika. Met een mooi ruicontrast in de grote dekveren, en een overduidelijke groeistreep in de staart, conclusie dus een eerste kalenderjaar.
Er vloog in de middag nog een Sperwer over het Glop, achterna gezeten door de druk alarmerende Boerenzwaluwen. Eén van de hoogtepunten van deze dag. Wat veel zegt over de dag.
Een juveniele Putter wist ook nog de ringtafel te vinden. Hij of zij, miste alle grote dekveren en was druk bezig met het wisselen van zijn jeugverenpak naar een wat netter verenkleed.
Gelukkig konden we op het eind van de dag, in de schemering, de teller nog net boven de twintig tillen al was het maar net met 21 vogels.
Helaas eindigde de dag minder positief dan die begon, toch nog acht mestkevers!
De weersverwachting voor morgen voorspelt veel goeds, zon en geen regen, dus we zien hoopvol uit naar een vangdag met meer vogels en minder mestkevers.
Groet uit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond
Dinsdag 27 augustus 2024
Geluid in de nacht, porseleinhoen in de ochtend
We begonnen de dag optimistisch en konden het eerste rondje ook meerdere vogels naar de ringtafel brengen. We hadden dan ook goede hoop op een betere dag dan gisteren qua vangsten. Hoe goed die dag op dat moment zou worden, konden we toen nog niet vermoeden.
De eerste twee rondjes verliepen voorspoedig, maar bij de derde wisten we toch geen vogels meer te vangen. We sloften teneergeslagen en met hangende schouders terug naar het Glop. Iedereen ging radeloos maar achter de laptop zitten werken om de tijd te doden.
Toen gebeurde er echter iets heel erg bijzonders, na al een vermoedelijke waarneming tijdens het eerste ochtendrondje, wist Toni dan ook daadwerkelijk met een Porseleinhoen terug te komen! Wat een klapper! Die hadden we alle drie nog nooit van zo dichtbij mogen bewonderen, onze harten sprongen op van vreugde en we wisten het zeker: "deze dag kan niet meer stuk!" Maar dat die dag nog beter zou worden, konden we toen nog niet vermoeden.
Nadat er een Fitis over de ringtafel was gekomen, kwam - opnieuw Toni - met een tweede Porseleinhoen aangelopen! Daarmee is het vorige dagrecord (van 1 Porseleinhoen) met de grond gelijk gemaakt, een 100% verbetering! Verder betekent het voor ons ook drie keer appeltaart, want bij elke nieuwe handsoort moet diegene (inclusief aspirant-ringers) een appeltaart bakken voor de andere aanwezigen. Dat wordt dus genieten de komende dagen.
Na al dat Porseleinhoenen-geweld, was het een leuke afwisseling om ook een Waterral te vangen. Best vroeg in het jaar en ook nog een ongeringd individu. We konden na nauwkeurige inspectie vaststellen dat de Porseleinhoen en Waterral wel uit een erg vergelijkbare bouwtekening zijn ontstaan.
Niet veel later kwam er een groep mensen van de VU aan die een dagje op het veldstation - en vooral Schiermonnikoog - zouden doorbrengen, een gezellige drukte volgde.
We vingen in de middag ook nog, voor ons, twee nieuwe weeksoorten; de Vink en Rietzanger. Beiden waren eerste kalenderjaar vogels, waarbij de Vink al druk bezig was zijn juveniele kleed te verwisselen voor de mooie rode borst en blauwe pet van het mannenverenpak.
De Rietzanger zat ook strak in de lak, vleugelveren en staart waren puntgaaf, alleen op het lichaam werd het pluizige jeugdkleed verwisseld voor een beter geïsoleerde variant.
Terwijl de rondjes qua aantallen wat magerder werden, kon de energie worden ingezet op het opbouwen van een heuse rallenterp. Kruiwagens en kruiwagens vol zand werden onder hoogspanning door het terrein gereden om zo snel mogelijk een soort Vaalserberg te creëren, waar de rallenkooi hoog en droog kon staan.
Dit is met goed gevolg afgesloten waarbij naast kilo's zand ook liters zweet zijn gelost.
Al met al dus een zeer vurchtbare en succesvolle dag, waarbij de teller (41) op het eind bijna een verdubbeling van maandag laat zien.
Groet uit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond
Woensdag 28 augustus 2024
Rallenterp met succes in gebruik genomen
Het eerste rondje gaf ons goede moed op een mooie vangdag met in totaal acht vogels.
De ronde erna konden we daarnaast meteen vaststellen dat de opgebouwde rallenterp met vlag en wimpel geslaagd was voor de test, want er zat meteen een waterral in. Al die moeite van de dag ervoor werd dus meteen beloond met een mooie vangst.
Dit werd alleen maar beter, toen we tijdens de excursie (zo'n 19 adulten en 1 juveniel aanwezig) ook nog een Porseleinhoen van dezelfde rallenterp mee konden nemen naar voren. En zelfs voor de zangvogels bleek dit een geslaagde verbouwing, want ook een Blauwborst kon de aantrekkelijke terp niet weerstaan.
Overigens dezelfde Blauwborst die we tijdens de excursie van zaterdag ook al konden laten zien. Wat bij ons aan de ene kant ook twijfels oproept of deze vangst werd veroorzaakt door de pracht van de rallenterp of toch enige aandachtsgeilheid bij deze betreffende vogel. We zijn benieuwd of die zich komende zondag weer 'per ongeluk' laat vangen.
De rest van de dag was qua vangsten vrij mager, maar een adulte Zwartkop, Grote Bonte Specht en Putter konden ons best bekoren. De laatste twee waren ook de eerste terugvangsten van deze vorig jaar geringde individuen.
Verder kregen we het vooral heel warm door de stralende zon boven het Glop, want het dagtotaal kwam slechts uit op 27 vogels. Dat gaf ons dan wel weer tijd om één van de drie eerder beloofde appeltaarten (zie vorige dagverslag) te bakken van de eigen Groene Glopse appelboom. Helaas waren de mensen van de VU toevallig net vertrokken, al zou een ander misschien zeggen 'toeval bestaat niet'.
Groet uit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond
Donderdag 29 augustus 2024
Waterrallen nemen heft in handen
Het weer blijft maar gunstig met mooie heldere nachten. De ochtendronde leverde dan ook gelijk 13 vogels op Waaronder een Waterral die de 'terp van kooi 5' succesvol had weten te beklimmen. Hij werd hiervoor beloond met een blinkende 5,5 mm ring.
Het is opmerkelijk dat we zo vroeg in het seizoen al zo veel Waterrallen vangen. De teller staat na vandaag al op 12 vangsten (vandaag kwamen er 5 vangsten bij). Natuurlijk hebben we nog nooit zo vroeg de rallenkooien en wieken al vangklaar gehad - dus ergens is het logisch dat je dan ook rallen kunt vangen - maar dat er nu al zoveel rallen in het vangterein rondlopen is toch onverwacht.
Zijn het lokale broedvogels of trekkers die misschien door het porseleinhoenengeluid worden aangetrokken? De Porseleinhoenen zelf hadden vandaag een offday, geen enkele nam de moeite een klepkooi of vangkooi te bezoeken.
Onder de Waterrallen die ons vandaag met een bezoek vereerden één exemplaar dat eerder door team Deuzeman was geringd. Ook deze ral kon de lokroep van de terp van 5 niet weerstaan!
Het bleef leuk doorvangen de gehele dag en we liepen maar een enkele keer een nulronde. Exact even leuk waren de vangst van een een eerste-kalenderjaar man Bonte Vliegenvanger en een juveniele man Gekraagde Roodstaart. Het doet ons altijd denken aan de ringkampen in de jaren 60-70 op het Glop toen deze soorten in tientallen per dag gevangen werden.
Dat soort aantallen zijn tegenwoordig in West Europa ongekend doordat deze soorten op Europese schaal blijkbaar een behoorlijke veer gelaten hebben.
De zoete geur van de veganistische appeltaart had ondanks de overheersende westenwind blijkbaar ook het dorp bereikt want in de middag kwam Ardie even buurten. Hoewel hij beweerde dat hij niet per se een stukje appeltaart bliefde was hij er mede debet aan dat de eerste appeltaart geheel op ging.
Daarmee was de springvorm wel weer beschikbaar voor de tweede appeltaart, waar direct met veel enthousiame aan begonnen werd. Door haast (of onkunde?) viel dit festijn echter in het water want de taart kwam lichtelijk verbrand uit de oven. De niet zwart geblakende stukjes smaakten echter nog altijd prima, maar een voorbode voor meer bezoek is de brandlucht naar wij denken niet.
In de middag verschenen er ineens vette Fitissen in het Glop. We spraken niet van een echte avondpiek maar opvallend was het wel. In een aantal gevallen werd zelfs de maximale vetscore van 5 uitgedeeld. Die vogels zijn klaar voor het (vervolg van) hun reis.
Drie slapende Boerenzwaluwen tilden het dagtotaal naar 54, met een prachtig palet aan soorten. Een prima dag dus!
Groet uit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond
Vrijdag 30 augustus 2024
Troostvlaai van André en Porseleinhoen op de Kilimanjaro
In de ochtend kwam er een groep JNM'ers langs voor een privé-excursie, gelukkig hadden we ook een paar vogels om te laten zien. Een Koolmees en Fitis konden van dichtbij worden bewonderd en het volgende rondje leverde ook nog een Zwartkop vrouw op. Leuk om met zo'n geïnteresseerde groep jongeren met veel kennis van de natuur samen naar deze vogels te kijken.
Een juveniele Bonte Vliegenvanger deed onze harten ook wel sneller kloppen, het blijven toch prachtige vogels. We wensen hem (een mannetje, want o.a. diepzwarte bovenstaartdekveren) alvast een goede reis naar West-Afrika. En we blijven verwachtingsvol het wit op de handpennen checken in de hoop ooit zijn neefje, de Withalsvliegenvanger, op Schiermonnikoog te ontmoeten.
Daarna konden we ook nog een Sprinkhaanzanger van een mooie blinkende ring voorzien, een niet veel geziene gast deze week, sterker nog minder gezien dan het Porseleinhoen. Waarvan we er overigens ook nog later in de middag een uit de kooi op de rallenterp - tegenwoordig ook de Kilimanjaro van Schier genoemd - konden halen.
Net nadat de Porseleinhoen was gevlogen kwam André G. Duiven aanwaaien met een wel hele lieve verrassing, een troostvlaai voor de verbrande appeltaart die helaas gisteren iets te dicht bij het vuur had gezeten. Een taart die geïnspireerd was door de Porseleinhoenen die eerder deze week waren gevangen.
Overigens is taarten bakken niet de enige bezigheid waar deze soort de mensen op het Glop toe aanspoort, want na de eerder hier genoemde vangst, trok Toni vol energie het veld in om te zorgen dat ook de wiek van rallenkooi 8 vangklaar was. Het resultaat is niet een torenhoge terp, maar wel een wiek zo strak opengesnoeid dat die als een soort verlichte landingsbaan rechtsstreek elk passerende ral en hoen linea recta naar de kooi leidt.
Aan het eind van de middag nadat we André weer hadden uitgezwaaid, kwam ook de laatste en derde appeltaart uit de oven. En zoals vaker, hebben we de beste voor het laatst bewaard.
Dus nu kunnen we zowel genieten van taart als troostvlaai. Oftewel een heel goede dag, ondanks het lage aantal vogelvangsten.
Groet uit het Glop, Sylvia, Toni en Raymond