Dagboek van week 42

Zaterdag 12 oktober 2024

Merels, herfstkleurige lijsters en vinkachtigen, maar vooral een Bladkoning!

Als wij aankomen heeft de ploeg voor ons, nog niet heel veel vogels uit het net kunnen halen. En dat terwijl de vogelradar een hele goede treknacht liet zien.

Bij ons gezamenlijke rondje langs de netten lijkt het tij echter direct te keren. Meerdere Koperwieken en Merels hebben besloten ons met een bezoekje te vereren. Ook de rest van de middag blijven de lijsters, in kleine aantallen, wel komen.

Als André en even later ook Ardie langskomt met een geïnteresseerde journaliste, wordt het al met al een gezellige drukte. Zeker als de KNNV-afdeling uit Wageningen vervolgens aanschuift voor een kijkje in de keuken van het vogels ringen. We presenteren hen vol trots het muzikale trio: Koperwiek, Merel en Zanglijster. De laatste sluit het optreden met een ietwat krijserige toon af terwijl hij het toneel vliegensvlug verlaat, maar wel een ervaRING rijker.

Eén van de mooiste vangsten volgt als de rust weer is wedergekeerd op het Groene Glop. Een Keep is herfstkleuren siert de ringtafel, wat zijn dat toch prachtige vogels. Elke veer weer met een ander bruin, oranje of beige randje. Deze eerste kalenderjaar vrouw is wellicht nog de minst kleurrijke variant, maar ook al fantastisch mooi.

De echte klapper volgt tenslotte in één van de laatste rondjes. Toni haalt een klein kunstwerkje in de vorm van een Bladkoning uit het net. En al is dit op Schiermonnikoog niet echt een zeldzame gast, voor sommige mensen is dit nog steeds de eerste die ze in de hand hebben. (En wij zingen dan in koor: “Ik hou van appels groot en klein, ik hou van appels grof en fijn, ik hou van appels als het in de vorm van appeltaart mag zijn.”).

Wij sluiten de dag af in het donker met het dichtschuiven van de netten, want er is wel een hele harde westenwind voorspeld (windkracht 6-7). Hopelijk zit er met het opstaan morgenvroeg geen blad meer aan de boom alleen maar Bladkoningen, dat scheelt dan weer met het schoonkloppen van de netten.

De echte afsluiting van de dag kwam echter later dan verwacht, doordat Raymond met een 'dazzle'-rondje nog drie Watersnippen meenam naar de ringtafel, wat een feestelijk eind van deze dag.

Groetjes van een winderig Glop,
Raymond, Toni en Sylvia

dagvangst 12 oktober

Zondag 13 oktober 2024

Te veel wind voor actie

Afgelopen nacht was zeer ontstuimig met windkracht 7 en felle buien. Gelukkig hadden we dit voorzien en in voorzorg alle netten gesloten en de rallenkooien juist geopend. Met zonsopgang kwamen er eerst nog twee grote buien over, en pas daarna durfden we een klein deel van de baan te openen.

In het bos was het nog enigszins luw, maar eigenlijk was het in z'n geheel geen weer om vogels te vangen. Ook die dagen zitten er wel eens tussen en dan kun je je maar beter overgeven aan ringersrust.

De excursie moesten we vanwege de harde wind ook afzeggen, en dat was maar goed ook want vogels werden er in dat tijdsvak niet gevangen. Alleen bij het openen van de netten waren er nog wat Merels en een Vink die zich lieten verschalken, en tegen de avondschemering beleefden we een heuse opleving met vooral Merels die blijkbaar op zoek waren naar een plek om te slapen.

De wind bleef tot in het donker razen, een blik op de site van het KNMI leerde dat het met Vlieland de enige plek was waar de 10 m/s nog werd aangetikt. Toeval of zijn er hier hogere krachten in het spel die er lol aan beleven ringers te pesten?

Hoogtepunt van de dag was een terugvangst van een Waterral die vorig jaar als eerstejaars vogel was geringd. De vogel had een behoorlijk witte kin, eigenlijk een kenmerk voor een jonge vogel. Maar wel een diep rood oog en meer roze-strogele poten zoals het adulten betaamt. De ral is in het fotolab uitgebreid vastgelegd, waarvan akte.

De stand van de appeltaart is ongunstig geworden. Niet dat we er misselijk van zijn want André die kwam aanwaaien heeft zijn beste beentje ook weer op dit front voorgezet. Waar zouden we toch zijn zonder deze geweldige hulp?!

Hulp vanaf de vastewal heeft zich vandaag nog niet gemeld, er zijn berichten tot ons gekomen dat ze later komen. Wel heel erg jammer dat ze dan te laat gaan zijn voor de onverwachte maar geweldige vangst van de .... (hier je eigen droomsoort invullen). We zijn wel lichtelijk bezorgd over de voortgang van de appeltaartsaga want zeer ruim na sluitingstijd van de winkel werd ontdekt dat de appels op zijn.

Groetjes van een winderig Glop,
Raymond, Toni en Sylvia

dagvangst 13 oktober

Maandag 14 oktober 2024

Als het stopt met waaien, is het tijd voor vogels vangen

De bijna windstille ochtend was gevuld met vogelgeluid! Grote groepen lijsters en sijzen vlogen met luid gejubel ter verwelkoming van de dag over het ringstation.

De zonsopkomst bracht niet alleen vogels maar ook André Duiven en Johannes Fokkens arriveerden op het Groene Glop. Deze laatste trad hier, niet voor de eerste keer, in de voetsporen van zijn grootvader.

Tijdens de eerste rondjes konden we veel lijsterachtigen naar de ringtafel brengen, maar ook de waterrallen waren goed gerepresenteerd. Opvallend was het grote aandeel adulte waterrallen, waarvan we gelukkig via een terugvangst ook nog bevestigd werden in ons beeld van hoe deze leeftijd er op een waterral uitziet.

Naast het oranje van de vele Koperwieken kleurde ook het groen en geel van de Bladkoning het Glop in herfsttinten. Toen er in één ronde zowaar drie Bladkoningen in één keer werden gevangen, bogen onze gedachten zich voorzichtig in de richting van een nieuwe dagrecord. Op dat nog vrij vroege moment in de middag stond de teller namelijk al op vijf. Helaas werd daarmee ook meteen het hoogtepunt van deze dag behaald, wat betreft Bladkoningen dan.

De mooiste en meest verrassende vogel, was toch wel een Grote Gele Kwikstaart. Wat een beauty! En voor meerdere onder ons, eentje die we nog nooit van zo dichtbij hadden bewonderd.

Toen we tijdens één van de latere middagrondjes ook nog een Beflijster in het veld hoorde, werden er meteen luchtkastelen gebouwd waarin we ook die schaarse gast nog konden verwelkomen. Maar dit werd helaas niet tot waarheid gemaakt.

Al met al was het in ieder geval een zeer geslaagde dag met leuk bezoek van zowel ringers als vogels!

Gelukkig is er dan altijd morgen nog een dag!

Groetjes van een winderig Glop,
Raymond, Toni, Johan en Sylvia

dagvangst 14 oktober

Dinsdag 15 oktober 2024

Lijsterparadijs

Na een windstille nacht met veel trekbewegingen was ‘de grote vraag’ of dat er aanmerkelijke aantallen vogels in de vroege ochtend op bezoek zouden komen in het Glop. Lichtelijk hoopvol gespannen liepen we het eerste rondje langs de netten. Deze bleken zwaar onder de dauwdruppels bedolven te zijn, en in combinatie met de opkomende zon gaf dat een spectaculair zicht op ontelbare fonkelende diamanten. Helaas waren de netten daardoor ook dermate zichtbaar dat we nauwelijks vogels in de netten aantroffen (en bovendien leken er afgaande op de oorverdovende stilte ook heel weinig vogels in het vangterrein aanwezig te zijn, blijkbaar was er meer wegtrek dan aankomst geweest).

De vangdag kende dus een stroeve start, maar vanaf het moment dat de zon de netten had gedroogd, en een deel van de netten in de schaduw kwam te staan, begonnen we vogels te vangen. Dit waren grotendeels lijsters in de vorm van Merels, Zanglijsters en Koperwieken - het bekende palet.

Dit werd aangevuld met een paar Bladkoningen, waarvan we vermoeden dat één vogel adult was. Ook verschenen er Waterrallen in de kooien en klepkooien, waaronder een terugvangst van een exemplaar dat in 2022 geringd was. Het was de eerste vangst van dit individu dit jaar, en een zeer welkome en waardevolle uitbreiding van het uitdijende Waterral-met-bekende-leeftijd-foto-archief.

De Beflijster liet zich wederom horen, en het gisteren opgebouwde luchtkasteel werd werkelijkheid toen Toni een waanzinnig mooie eerste kalenderjaar man in het grofmazige net van sectie 6 aantrof. Blijkbaar had deze dag nog wel wat in petto! Flabbergasted waren we toen in de namiddag in hetzelfde net een puntgave eerste kalenderjaar vrouw ‘in de touwen hing’. Wat geweldig om deze schaarse bezoeker in tweevoud te mogen verwelkomen op wat toch wel een lijsterdagje aan het worden was.

En dat allemaal ondanks de aanzwellende oostenwind die de netten deed bollen.

Oftewel qua vangcondities verre van optimaal. Door de oostenwind vulde hijsnet Y en de reguliere netten van sectie 6 zich gulzig met blad, wat ons deed besluiten deze netten te sluiten.

Precies tussen twee Beflijstervangsten door kwam Ardie nog even langs met eilandbewoner Cor Visser en kleinkinderen voor een rondleiding over het Glop. Het was leuk dat we ze de koperen ondervleugels van de Koperwiek konden onthullen.

In de namiddag arriveerde eindelijk de hulp vanaf de vaste wal in de vorm van een goed gemutste Marcel Sandifort. Zijn jeugdige enthousiasme werkte aanstekelijk waarmee de stemming in het Glop significant steeg.

De laatste ronde van de dag was een gevecht tussen invallende Koperwieken en een straffe oostenwind. Toch wisten we in korte tijd bijna 25 Koperwieken te verzamelen waarmee een kwart van de dagvangst werd veiliggesteld.

Terugkijkend was het uiteindelijk dus toch weer een zeer rijke dag met de lijsters die weer eens de show wisten te stelen. De oostenwind raast ondertussen voort waardoor we reikhalzend uitkijken naar welke verrassingen dat morgen dan weer oplevert.

Groetjes,
Raymond, Toni, Johan, Marcel en Sylvia

dagvangst 15 oktober

Woensdag 16 oktober 2024

Vergaderdag

Als je de netten vol met fonkelende dauwdruppels aantreft in de ochtend wens je als ringer wel eens een klein beetje wind. Blijkbaar hadden de ringersgoden ons overhoord want vanochtend woei het stevig uit het oosten. We zagen een mooie vangdag alweer in het water vallen, want wind en vogels vangen is geen goede combinatie.

Dan zijn er gelukkig altijd nog van die alleraardigste rallen die zich niks van ringerswetten aantrekken, en deze rallen meldden zich vanochtend in grote aantallen in de kooien en klepkooien, soms tot vergaderingen van wel 7 rallen per kooi toe. Het was een waar rallenfestijn en ook het fotolab draaide op volle toeren om al deze variatie in leeftijden en kleden vast te leggen.

Voor de rest vingen we weer allerlei lijsters, waarbij de Beflijster wel werd gehoord maar geen zin had in een ring-reprise, en in de middag nog wel een aardig clubje Vinken.

Wie ook een grote vergadering vandaag op het Glop gepland hadden waren de IJsvogels. De eersten meldden zich samen in net 2 naast de sloot. Daarna volgde er nog één en later nog één. Vier IJsvogels in het Glop op één dag is ongekend, en het is toch wonderbaarlijk dat je er de hele week geen één hoort of ziet en dat je nu niet weet waar je moet kijken van de blauwe flitsen. Temeer omdat 3 van die IJsvogels terugvangsten van eerder dit jaar waren.

Wat betreft bezoekers waren we ingesteld op een drukke excursie maar deze werd door onvoldoende aanmeldingen afgelast. Daarom waren we extra verheugd over bezoek van tante Lia en ome Wim, des te meer omdat ze deelden in het geluk van de vangst van één van de IJsvogels (en een Bladkoning bovendien).

Bezoek was er ook te melden van Wouter die zijn nachtvlindervallen weer eens uit de mottenballen haalde. Tenslotte kwam André nog even langs om de weegbuis wat in te korten in een poging de grote weegbuis en de kleine weegbuis even zwaar te maken. Dit doel werd tot op 0.6 gram gehaald. Na een tijd schaven en plakken werd uiteindelijk het nulpunt bereikt.

De dag werd afgesloten met een kleine Koperwiekensprint, waarmee we het totaal net over de 100 vogels tilden. Dat was een stuk meer dan dat we vanochtend hadden bevroed toen we gebukt tegen de oostenwind langs de netten liepen.

Een dazzelrondje op jacht naar Houtsnippen voegde daar nog 2 Houtsnippen, een Graspieper en een Veldleeuwerik aan toe.

Groetjes,
Raymond, Toni, Johan, Marcel en Sylvia

dagvangst 16 oktober

Donderdag 17 oktober 2024

Verhip, een houtsnip en veel sijzen

Terwijl de lucht zachtroze kleurde, vlogen de zwarte silhouetten van in V-formatie vliegende ganzen voorbij de in sluimerbewolking geklede ochtendzon. Een erg mooi begin van de dag, die ondanks de toch wel aanwezige wind begon met voldoende vangsten om ons tot het volgende rondje zoet te houden.

Tussen de zangvogels had ook een Houtsnip het net weten te vinden. Na de twee adulte exemplaren van gisteravond, was het leuk nu de duidelijke verschillen met het juveniele kleed te kunnen zien. En het blijft natuurlijk een bijzondere vogel met een verenkleed waar het duurste camouflagepak niet tegenop kan en twee reusachtige ogen als nachtkijkers.

Benjamin die voor zonsopkomst al met de boot was aangekomen, kon hier met volle teugen van meegenieten en het was voor hem zelfs een nieuwe handsoort (duuuss zingen wij in koor: "ik hou van appels rood en groen, ik hou van appels elk seizoen, ik hou van appels om in hele grote appeltaart te doen!").

Qua aantallen liepen de lijsters vandaag terug, maar daar kwam een ander palet aan vogels voor in de plaats. Een sperwer zorgde vermoedelijk in de middag voor een grote vlucht aan sijzen in het hijsnet. Wat heerlijk om ze zo allemaal met elkaar te kunnen vergelijken. Zoveel sijzen, zoveel ruigrenzen, die kunnen echt overal zitten - in bijna alle veerpartijen. Een versleten veertje hier en doorgeruide tertials daar bezorgde ons dus een leuk uurtje aan sijzenstudie.

Ook vingen we nog op hetzelfde moment ineens drie Bladkoningen. Die zullen vermoedelijk een vergadering gepland hebben staan, maar door onvoorziene omstandigheden (mistnet in de weg) kon dat helaas niet doorgaan. Ze zullen zich na het ringen (stressmomentje) wel een dagje ziek gemeld hebben (we hebben ze niet meer teruggezien), zodat ze een klein feestje konden vieren (toch ontsnapt aan het einde!). Het gaat overigens totaal niet vervelen die Bladkoningen blijkt, elke dag een paar blijft ook voor ons een feestje!

Het was in ieder geval een dag met een mooie variatie aan soorten (18) waarvan we onder andere de Vuurgoudhaan nog even extra goed vastgelegd hebben, want die ontbreekt - overigens net als Bladkoning - nog in de Handkenmerken voor Dummies en gevorderden.

Schiermonnikoog blijft een unieke plek om goed naar vogels te kijken, en ze vast te leggen voor latere bestudering.

Groeten,
Raymond, Marcel, Benjamin, Toni en Sylvia

dagvangst 17 oktober

Vrijdag 18 oktober 2024

Rustig afbouwen

Het begin van deze dag was eigenlijk nog het staartje van de vorige dag, want na middernacht werden er tijdens het dazzelen nog een Veldleeuwerik en drie Watersnippen gevangen. De eigenlijke doelsoort, de Houtsnip, was er wel maar wist zich steeds net uit de voeten te maken.

De dag zelf begon onverwacht met regendruppels op het tentdoek, en daarom een snelle ronde nog in het donker langs de netten om alles dicht te schuiven. Tot een uur of 9 bleef het inderdaad gestaag doorregenen. Op het moment dat het droog werd konden de netten open en er weer vogels gevangen worden.

Ondertussen hadden zich al Waterrallen bij de ringtafel gemeld die weer enthousiast in de rij stonden voor de klep- en inloopkooien. De Waterral zou ook de meest gevangen soort zijn vandaag, wat wel wat zegt over de afwezigheid van andere soorten.

Wat betreft het weer was het fantastisch mooi zacht herfstweer, maar dat leverde maar weinig vogels op. Die waren er gewoon niet vandaag in het Glop. Het aandeel terugvangsten was ook opvallend hoog (waaronder twee eigen Bladkoningen).

Vermeldingswaardig was dat er zes Rietgorzen gevangen werden, wat toch als een opleving gezien mag worden. Niet minder dan opmerkelijk was een Winterkoning die werd gevangen in een kleine klepkooi. Ongelooflijk dat deze kooitjes gevoelig genoeg zijn om een vogel van 10.1 gram te vangen!

Omdat de Watersnip een nieuwe handsoort voor Marcel was, kreeg hij de schone taak om de dagelijkse appeltaart te bakken. Om het iedereen naar de zin te maken stelde hij zich tot doel om een vegan koolhydraten-arme taart te bakken. Toen het stof van het amandel- en kokosmeel neergedaald was kwam er een rondvormig zoet baksel met appel uit de oven, en hoewel het daarmee qua definitie tot een appeltaart kwalificeerde, weten we eerlijk gezegd nog steeds niet wat we nu precies weg hebben zitten te kauwen. Het was in ieder geval een heldhaftige poging!

Heldhaftig was ook een dazzelpoging om toch nog een Houtsnip voor onze opvolgers weg te snaaien. Die Houtsnip gaf niet thuis maar wel kwam er een Watersnip, Veldleeuwerik en een Graspieper over de ringtafel.

André Duiven kwam nog op bezoek om de welhaast traditionele vrijdagavond-pizza mee te beleven. Daarmee sluiten we een prima vangweek op Schiermonnikoog af. Met veel plezier en tevredenheid kijken we terug op een rijk palet aan soorten die soms in mooie aantallen gevangen werden. We dragen het stokje met vertrouwen over aan de volgende groep!

Groetjes van Sylvia, Johan, Toni, Marcel, Benjamin en Raymond

dagvangst 18 oktober

   ·      ·       ·      ·