Dagboek

27 november 2006

En het is weer Rallenbal

Een heel mooie rustige ochtend met een vuurrode ochtendgloed voorafgaand aan de zonsopgang. Vannacht waren er met enige regelmaat piepjes van koperwieken te horen, maar in de ochtenduren viel de aankomst daarvan toch tegen. Wel weer merels, maar ook daarvan was goed te merken dat de aantallen daarvan teruglopen. Ook weer geen invallende houtsnippen gezien, daarvoor is het momenteel gewoonweg te warm. Ik bedoel maar, nachten van 9 - 10 graden celcius...
Waarschijnlijk doordat er vrijwel geen wind meer staat durven de vinken vandaag meer in de buurt van het pad te komen. Dus worden er in een paar rondes tijd een aantal gevangen. Daarbij 1 geringde vink van Juli 2004 teruggevangen. Sijsjes zijn er ook nog steeds in ongemerkt toenemende mate; deze blijven echter nog steeds onverdroten hoog in de boomtoppen foerageren.
Er was vandaag ook duidelijk trek van kauwtjes; door het heldere windluwe weer vlogen ze erg rustig en laag over het glop, en daarbij kon ik duidelijk een paar keer Noordse kauwen onderscheiden.
In de nacht of vroege ochtend heeft er een Kerkuil in het net bij de Ebelbrug gehangen; een paar witte uilendonsjes zijn de stille getuigen van dat korte contact. 's ochtends ook 2 slechtvalken laag over glop in westelijke richting passerend. Verder op roofvogelgebied ook weer eens een kiek-ervaring. Ik kwam terug van sectie 5 waar ik netstokken had opgehaald en hoorde aan de vogels dat er ter hoogte van sectie 1 paniek was. Netstokken als mikado opzij gegooid en een sprint... Te laat dus; ik kon nog net een blauwe kiek uit het net zien flappen. In het net bleef een dode prooi (een vink) achter als stille getuige. De opmerkelijke stijging van activiteiten van blauwe kieken in en rond het Glop kon best wel eens veroorzaakt zijn door het instorten van de muizenpopulatie op de kwelder. Er is vanavond een student gearriveerd die 3 weken geleden hier aanwezig was ten tijde van de storm en het hoge water. Hij meldde dat er nadien vele dode muizen bij de vloedmerken op de kwelder te vinden waren; vooral veldmuizen want die hebben zich inmiddels massaal op de kwelder gevestigd.
Na de hoopgevende waarnemingen tijdens de rallenronde's van gisteravond ging het vandaag weer prima. In de eerste ronde meteen zes stuks in kooi 4. En de koelbloedigheid om weer één ral een rondje in de kooi te laten zitten leverde bij kooi 8 nog een extra tijdelijke bewoner op. 's Avonds tijdens het draaien van het geluid nog weer twee rallen uit de kooien gehaald waarmee we aan het eind van de avond op een dagtotaal van 16 en een jaartotaal van 291 uitkomen.
De merels zijn door het rustige weer in de loop van de middag al grotendeels vertrokken; wat er tijdens de avondschemer nog aanwezig is vertrekt, getuige de roepjes die je in de schemer aan alle kanten hoort, alsnog.
Tijdens de laatste rallenronde om 0:00 uur hangen de netten strak langs de spanlijnen en zitten ze vol met pareltjes van het optrekkende vocht; het is een heldere en koude nacht; nog eens extra kracht bijgezet met een ijselijke kreet van de kerkuil van de overkant.

Groeten, Henri Bouwmeester en familie

28 november 2006

En het is weer Rallenbal

Wederom aankomst van koperwieken en merels. Vandaag viel op dat vooral de koperwieken vrijwel allemaal als een speer doorvlogen. Soms zaten er weer wat in de toppen van de hoge berken, maar dat duurde niet lang. Er vlogen in het moerasgedeelte drie waterhoentjes op; één daarvan zat nog in een dunne top van een wilg; ongelooflijk hoe die kippen dat kunnen op zo'n dunne twijg.
In de eerste ronde alleen maar merels en waterrallen. Van die laatste weer vier tegelijk in kooi 4. De volgende ronde veel merels in sectie 2; die krijg je in je eentje dan niet allemaal in handen. Een enkele koperwiek erbij en ook 2 roodborsten.
In die ronde een stuk of acht waterrallen. Vervolgens een ronde met zo ineens in de netten in de omgeving van de Ebelbrug een aantal vinken en een stel sijzen. Daartussen ook nog een putter. Tussen de vinken een exemplaar met een ring van onze Noordelijke dependance van 5 Oktober jl.
Vanochtend ook een paar maal een groepje groenlingen over horen komen en zien rondvliegen bij het gebouw. Verder een groepje kramsvogels, een passerende ijsgors en een paar rietgorzen in de vangopstelling. Dus echt ook weer beweging bij het kleinere spul.
Het is een bijna windstille dag (in het Glop tenminste...); wellicht is dat de reden dat de vinken en de sijzen ineens wel het pad op willen en dus in de netten belandden. Aan het eind van de middag vertrekken de merels haast ongemerkt en wordt er haast niks meer gevangen. In de late schemer is wel aan alle kanten het getsjirp van vertrekkende koperwieken te horen, ondanks de nadering van een regenfront uit het westen. Ze zullen vast en zeker pal zuid langs dat front vliegen.
In de avonduren nog weer twee rallen in de kooien gevangen. In één van de kooien voor het eerst dit jaar ook een jonge bruine rat. Één van de twee rallen heeft (net als vanmorgen en eerder deze week ook al één) een dikke opgezwollen kop waarbij de ogen helemaal diep naar binnen liggen. Wellicht een ontsteking? Ik heb nog even in de bek gekeken of het ook de ziekte geel kon betreffen (heerst momenteel in Groot Brittannië) maar dat was niet het geval.
Uiteindelijk toch maar mooi weer op 17 nieuwe waterrallen uitgekomen. We zitten nu op een seizoenstotaal van 308 waterrallen. Tevens zijn we de jaargrens (inclusief voorjaarsvangsten) van 7000 nieuw geringde vogels overgestoken.

Groeten, Henri Bouwmeester en familie

29 november 2006

Meer meer merels...

Wederom een ochtend die begint met de restanten van een nachtelijk gepasseerd en wegtrekkend front. Het is het front dat vrijwel de gehele nacht voor lichte regen heeft gezorgd. Er is dus gewoon weer een ideale situatie voor aankomst van merels. Die zijn er dus "gewoon" weer. Meteen in de eerste ronde stuiteren ze het bos al weer in. Sommige zeilen in een lange glijvlucht als een Boeing 727 het Glop binnen; prachtig om te zien. Dat heeft echter wel tot gevolg dat ik er meerdere uit de netten kan halen die tijdens het invliegen een gat hebben gemaakt; voor dat geweld zijn de Poolse netten dan toch te licht.
Onmiddellijk valt bij de 1e twee rondes op dat er vandaag van die grijze vrouwen binnenkomen. Enorm grijs op de buik, een duidelijk bruine bef en over het algemeen een beetje kleiner dan de anderen die de afgelopen weken gevangen werden. Deze vogels hebben bijna allemaal geen trekvet en minder ontwikkelde vliegspieren. Het zou mogelijk kunnen zijn dat dit merels zijn die van elders van het eiland (of de regio) afkomstig zijn en zich nu gaan vestigen in hun winterterritorium. Ik herken dit effect namelijk van voorgaande jaren en het valt altijd samen met de aankomst van merels met oude ringen van onszelf. Zo ook ditmaal weer, één van 6 Nov. 2003. Net als een tweede die ik vorige week al ving en evanals in voorgaande jaren zijn dit vogels die alleen in November in het Glop gevangen worden. Of zouden ze toch van ver komen...? Mijn theorie wordt verder versterkt door het feit dat ik deze zomer tijdens het opbouwen in Juli voor het eerst meer dan gemiddelde aantallen merels ving waarbij dit opvallende kleed ook bij die vrouwen aanwezig was. Een nadere bestudering van onze verzamelde gegevens en de terugmeldingen waard...
Het wordt een prachtige najaarsdag, met wederom vrijwel geen wind en het grootste deel van de dag is het halfbewolkt. Na de eerste twee rondes leek het snel erg rustig te worden in het terrein maar de vangsten werden enkele malen weer wat opgekrikt door een rondjagende roofvogel die zorgde voor wild wegspurtende vogels. 's middags bijvoorbeeld ook een ronde waarbij ik tijdens het uithalen ineens vier koperwieken in blinde paniek het net in zie stuiteren.
Het zijn van die opvallend contrastrijk getekende exemplaren; van een andere ondersoort denk je dan? Ze hadden o.a. grote sterk bruine tekening onder de oksels, ver doorlopend tot op de flank, en een erg opvallende wenkbrauwstreep. Alle vier overigens wel kleine vleugeltjes.
De rallen doen het vandaag aanvankelijk weer wat rustiger aan, wellicht veroorzaakt door het regenfront dat wellicht voor deze soort juist wel een blokkade opwierp waardoor er minder aankomst is geweest. Wel weer een waterhoen gevangen die zich bij nadering van de kooi onder water probeert schuil te houden op de bodem van de kooi.
M'n vader is een eind langs het strand gelopen en is over het waterstaatspad teruggelopen; hij hoorde ook daar in de omgeving veel geknor van waterrallen; de voormalige strandvlakte was nog erg nat. Aan het eind van de middag, zo rond een uur of vier is het weer erg rustig aan het worden en blijkt er weer veel te vertrekken. Wel vallen er in de schemer de eerste wintertalingen in bij sectie 8.
En zo heb je maar zo weer een heel goede dag gedraaid met maar 60 % van de opstelling...
In de avonduren komt er weer zuidzuidwestelijke wind opzetten. 's avonds met het geknal nog weer 3 rallen uit de kooien kunnen halen. Er zaten er tijdens de ronde van 23:15 uur diverse op de takken en tevens stoven er enkele waterhoentjes weg. Dat belooft dus wat voor morgen.

Groeten, Henri Bouwmeester

30 november 2006

kil, grauw en grijs

Voor vertrek voor de eerste ronde zaten er op het grasveldje naast het gebouw al ene stuk of 10 merels. Dan werp je direct een blik naar links om te zien hoeveel er dan al in sectie 1 hangen. Tot grote verrassing: niets! De ronde levert hoofdzakelijk de conclusie op dat het een stuk rustiger in de lucht is dan we de laatste dagen gewend waren.
Het is dan ook een waterkoude ochtend met volledige bewolking en vanaf het eerste daglicht komt er heel langzaam mist opzetten. Vanaf een uur of negen is die mist pas echt op z'n dichtst. Tot echt dikke aanslag of waterparels op de netten komt het niet echt. De vogels lijken echter toch wel op de mist te reageren en de vangst valt al heel snel behoorlijk stil. De rest van de dag blijft bedompt, kil en stil.
Zelfs de waterrallen doen mee en komen amper in beweging; zij denken duidelijk anders over het feit dat we vandaag het jaarrecord gevangen waterrallen gaan verbreken. Ze zitten stil in het riet maar zijn er wel. We vangen er dan ook maar een paar en gaan met de hakken over de sloot.
Dus tussen het lopen van rondjes door maar verder gegaan met het eerste snoeiwerk op de plekken waar de netten al weg zijn. M'n vader heeft vandaag heel wat zand verzet van de bult bij de strandwagen hij heeft er de ingang van de strandwagen mee verbeterd. We kunnen nu de rest van het zand gebruiken om de vier maand lang uitgelopen paden weer te verbeteren.
Aan het eind van de middag wordt het nog rustiger in het terrein en begint de wind bij het donker worden stevig aan te trekken. De avondronde's voor de waterrallen leveren niks op; wel zitten er meerdere waterhoentjes in het terrein rondom de kooien. Morgen maar eens zien of er zich daarvan weer één in de kooien wil melden. Morgen moet dan toch ook echt de rest van de netopstelling definitief binnengehaald worden. We hebben toch maar mooi voor het eerst de hele Novembermaand kunnen vullen... En nog steeds is het niet op met de vogels!

Groeten, Henri Bouwmeester

1 december 2006

Schoon schip

Een eerste ronde met rustig weer en rust met de vogels. Er zaten wel wat merels op het grasveldje naast het gebouw, maar het hield niet echt over. Echter bij terugkomst van de eerste ronde hingen er in de hoek van de bosluidspreker toch een stuk of tien. Daarvan logischerwijs slechts 7 gevangen.
Het was verder behoorlijk rustig; weinig geluiden en waarnemingen van andere vogels. Dat gebeurde eigenlijk pas tijdens de tweede ronde. Boven het elzenbos zwermden heel wat sijzen; een groep gezien van toch zeker 100 exemplaren en op het moment dat ik die zag voegden er zich daar nog een twintigtal bij. Tevens een clubje vinken en af en toe was er een keep te horen.
In de tweede ronde liep ik via het meteoveld richting sectie 7 en zag daar op een 25 meter afstand iets groots tegen het net aanklappen. Rennen dus... Maar ja, als je in die sprint ook nog moet hordenlopen (over het schapenraster) dan ben je meestal te laat. Zo ook nu. Ik kon nog zien dat het om een adulte havikman ging en kon hem hoogstens nog (zijn veren uitschuddend) nakijken in oostelijke richting.
Midden op de ochtend ineens toch een groepje vinken en sijzen in de netten; de verleiding tot het pakken van het zaad op het pad wordt met de dag moeilijker voor ze. Tussen deze vogels ook een Kleine Barmsijs met een voor ons onbekende ring; wellicht weer één uit de Lauwersmeer? Het is een mooi warmbruin uitgekleurd mannetje; het blijven prachtvogeltjes om te zien.
De laatste studenten die deze week bij ons inwoonden zijn vanochtend met de boot van 10:30 uur vertrokken, maar hun reis liep al vertraging op doordat ze hun autosleutel vergeten waren. M'n vader heeft de sleutel naar de veerdam gebracht en ongeveer om 15:15 uur hebben ze hem in Lauwersoog in ontvangst kunnen nemen. Tja, als je dan dagenlang tot ver in het donker op de kwelder hebt doorgewerkt...
Tijdens een ommetje achter het Glop heb ik nog een plukplek van een sperwer gevonden met daarbij een pootje met ring van één van onze vinken gevonden. M'n vader is vandaag weer verder gegaan met het graafwerk aan de zandbult bij de strandwagen en vindt zomaar een ring in het zand. Hij blijkt afkomstig van een koperwiek van November 2004.
Het weer van vandaag: rustig najaarsweer zwak windje uit zuid, rond middaguur bewolkt en daarna donkerder en donkerder. Tegen eind van de middag een enkel spatje regen en in de avond meer. Er is voor morgen langdurige regen voorspeld en de buienradar kondigt dat al als een olievlek aan. Daarom maar besloten om vanavond nog de netten binnen te halen, teneinde de droogtijd in het gebouw zoveel mogelijk te beperken. Da's dan toch nog een heel karwei in het donker met nog steeds vallende bladeren. Om 23:00 uur is alles binnen; morgen dus geen zangvogels meer op de lijst, maar alleen nog vangsten met de inloopkooien. Als je dan kijkt hoeveel vogels je op deze laatste mistnetvangdag dan toch nog op papier krijgt en beziet dat het in ieder geval nog een week zacht weer blijft wordt het weemoedige gevoel dat je echt MOET stoppen alleen nog maar sterker. Het is niet anders, er heeft zich geen opvolger gemeld, niks aan te doen.
Ondanks niet aflatende inspanning met gebruik van geluid helemaal geen rallen in avondronde gevangen; ze zaten wel in de toppen van de struiken, net zoals een stuk of 10 waterhoentjes.

Groeten, Henri Bouwmeester

2 december 2006

It aint over 'till it's over...

De weersvoorspellingen komen dubbel en dwars uit. Het regent al bij het eerste licht en dat zal het met korte onderbrekingen uiteindelijk ook de hele dag blijven doen. En net als vorige week is dan te merken dat de rallen een stuk minder actief zijn. Toch drie stuks in de eerste kooicontrole. De waterhoentjes maken zich al snel uit de voeten als ze je horen komen. Het is somber, dampig en mistroostig in het Glop en het hele eiland hangt in een grijs gewaad. De dag is verder gevuld met opruimen van de laatste netstokken, talloze spanlijnen en h-ringen en al weer wat snoeiwerk.
's Middags voor het eerst in drie weken het Glop uit geweest en dus nog even naar het strand geweest om nu toch eens met eigen ogen te zien hoe de storm van begin November heeft huisgehouden. Dit gecombineerd met een bezoekje aan de vangplek in de zeereep. Dan is het extra indrukwekkend om te zien dat het water daar achter de stuifdijk zelfs nog een meter hoog op de netplekken heeft gestaan; hele bossen hooi liggen tegen de hellinkjes en hangen in de laagste takken van de struiken. Het was verder verbazingwekkend hoeveel roodborsten daar nog steeds vertoefden; verder enkele tientallen mezen en merels. Op het strand nog een IJsgors op een tien meter afstand kunnen bekijken. Overal op het eiland hoor je waterrallen, zo ook in de zeereep en verderop in het duin. of ben ik een beetje overrald geraakt ? Tijdens het terugfietsen naar het Glop zie ik er twee de Sint Bernhardweg oversteken, tenminste... dat is toch zo?
Aan het eind van de middag onverwachts na enkele dagen onderbreking de ZWEEDSE waterral nog eens teruggevangen. De vogel was in de tussentijd echt fors opgevet. Na een laagste gewicht van 125,2 gram zat deze Zweedse viking nu op een gewicht van 147,7 gram. Klaar voor vertrek, net zoals wij. Dit exemplaar is een mooi voorbeeld geworden van hoe de rallen het gebied gebruiken om op krachten te komen en op te vetten. De Zweden zullen ook erg blij zijn met het feit dat wij hebben kunnen vaststellen dat deze waterral hier zeker 2 weken heeft verbleven.
's Avonds het gebouw verder opgeruimd en om 01:30 uur maar eens aan het dagverslag begonnen.

Groeten, Henri Bouwmeester

3 december 2006

De laatste vogeltjes...

De rallenkooien zijn opengezet zodat zelfs een struisvogel er nog weer uit kan komen. Het geluid staat klaar, want: de volgende week worden er nog ff weer een paar rallen bijgeknald.

Succes daarmee jongens!

Groeten, Henri Bouwmeester

   ·      ·      ·       ·      ·