Week 46

12 november 2007

...and now for something completely different !!!!

Afgelopen nacht is de wind (na gisteravond te zijn geluwd) opnieuw in kracht toegenomen en zit ten tijde van de eerste ronde op 7 bft met uithalers naar 8 bft. De netten van sectie 6 zijn daarom pas na het lopen van de eerste ronde opengeschoven. De wind was inmiddels al iets in sterkte afgenomen. Ondanks het ruige weer toch nog wel weer aankomst van merels, kramsvogels en koperwieken. Er zitten ook weer meer sijsjes in het bos. Tijdens het uithalen van een merel in sectie 2 weet ik niet wat ik zie als ik richting sloot kijk... ik zie een paar kringels in het water en volg nieuwsgierig waar ze door veroorzaakt worden. Even later plopt ineens een klein beestje op alsof het een badeendje is! Het is zwart-wit, heeft een dikke kop met een kort snaveltje en zwemt als een raderbootje door de sloot. Ik wrijf me een keer door de ogen om te kijken of ik werkelijk zie wat ik denk te zien... Dat blijkt te kloppen : een KLEINE ALK!!!! Het beestje zwemt vrolijk rond en trekt zich niks van m'n aanwezigheid aan. Niet zo gek, want mensen kennen ze niet. Snel doorgelopen naar het gebouw en Hanneke opgehaald. Maar ja, dan wil je zoiets merkwaardigs aan een ander laten zien en dan kom je terug en is de vogel in geen velden of wegen meer te zien... Je geloofwaardigheid wordt dan fors op de proef gesteld, dat is zeker. Gelukkig werkt dat bij Hanneke niet zo, en laat de vogel zich in de volgende ronde die we samen lopen ineens weer vlak naast de slootkant omhoog ploppen. De alk zwemt naar de achterkant van de sloot en blijft doorgaan met het pogen te duiken naar diep water. Dat gaat dus niet lukken. Hanneke haalt het schepnetje uit het gebouw en het duurt dan niet lang voordat je een vogel (zeevogel bij uitstek) in 10 cm diep water te pakken hebt. Nieuwe baansoort, al is het geen mistnet- of rallenkooivangst! De soort blijkt nog niet op de ringmatenlijst van de ringcentrale voor te komen dus we besluiten om na het meten van 3,8 mm pootdikte er een 4,2 mm-ring aan te leggen. Die zit als gegoten. André van Loon heeft in de avonduren al snel weten op te zoeken dat er sinds 1911 nog maar 12 kleine alken in Nederland zijn geringd. Ze worden wel veel vaker op vreemde plaatsen aangetroffen, zelfs nog ver in het binnenland, maar lang niet altijd geringd. Vervolgens zijn Ardie, Theun Talsma en Bart Sikkema gebeld om de vogel voor vrijlating nog even te aanschouwen, en vervolgens heeft Theun de vogel naar het Noordzeestrand gebracht om hem aldaar los te laten op de plek waar hij zich in ieder geval iets meer thuisvoelt dan tussen de struiken in het broekbos. Theun weet ook al te melden dat hij er al een aantal dood op het strand heeft gevonden en ook levend heeft gezien.
In de loop van de ochtend vliegen er 2 SAR-helikopters naar de Noordzee en deze komen niet teruggevlogen. Ze blijken volgens Theun te zoeken naar 45 overboord geslagen "lege" containers. Kan nog leuk worden dus... Theun weet ook te melden dat het hele eiland zwart ziet van de merels. Wij merken wel verhoogde aantallen, maar vangen er nou niet echt opmerkelijk veel.
Hanneke kan het geschetste beeld na het halen van boodschappen bevestigen. Net als gisteren vangen we tegen het eind van de middag ineens weer merels met heel goede condities. Daarna vallen de vangsten snel terug en zien we er minder op de hogere delen rondscharrelen. Kortom, vermoedelijk vertrek, en dat krijgen we later in de schemer middels de korte tsjirp-roepjes bevestigd.
De laatste ronde van vandaag is een mooie hekkensluiter: allereerst pluk ik uit het eerste net van sectie 2 (midden in het bos) een eerstejaars ongeringde kerkuil en haal later helemaal achter in het veld nog een groenling met STAVANGER-ring uit het net. Een enerverende afsluiter van een enerverende dag!

Groet, Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

13 november 2007

Blauw, blauw, blauw...

Bij het openschuiven van de grofmazige netten in de schapenweide vlogen er in het donker al enkele merels de netten in. Op het moment dat de beide netten openstonden kon ik al beginnen met het verwijderen van de eerste merels uit de gewone netten. Op het moment dat het licht was sprongen er in korte tijd aan alle kanten merels in de netten en rolden er evenveel direct weer uit. Er viel zowel in de schapenweide als bij de bosrand van sectie 8 een houtsnip in en er vloog er ook nog één een heel eind parallel over het pad van 3 naar 2; net naast het grofmazige net sloeg ie echter een haak het bos in. Er zaten vandaag weer heel wat merels op het eiland; het leek er op dat er gisteren weinig vertrek is geweest, maar vanmorgen des te meer aankomst. Dus een nog voller eiland. En als je daarbij dan ook nog in ogenschouw neemt dat de wind al in de ochtenduren behoorlijk teruggevallen was, dan weet je dat je meer gaat vangen dan voorgaande winddagen.
Kortom, het werd een lekker druk mereldagje. Niet zo gek veel variatie vandaag, maar door de geringe wind wel meteen meer kleine vogeltjes in de netten waaronder een viertal sijzen en een paar roodborsten. Wederom in de omgeving van de Ebelbrug (wat gebeurt daar toch veel) zag Hanneke plotsklaps een IJSVOGEL in het net hangen. De achtste voor dit seizoen en een duidelijk eerstjaars exemplaar! Ook is te merken dat het effect heeft gehad om de gehele nacht rallengeluid te draaien, er zitten er beduidend meer en we vangen ze ook weer. Naast waterrallen ook een waterhoentje in één van de kooien. Bij de merels vandaag net als gisteren meerdere exemplaren met voormalige sperwerklauwwondjes. Ook een exemplaar met verse bloedende gapende wonden in de cloacastreek. Ook nog een aantal merels met teken aangetroffen; we hebben er een paar exemplaren van verzameld (teken) voor het onderzoek dat Martin Duisterwinkel op Schiermonnikoog uitvoert voor Wageningen universiteit.
Het is vrijwel de gehele dag droog maar somber weer. Toch zou het volgens de regenradar hier de gehele dag geregend moeten hebben. Ook dat instrument heeft het wel eens mis dus. Alleen vanaf een uur of vijf in de middag regent het tot de duisternis invalt.
's Middags assistentie gehad van Bart Sikkema; hij loopt mee tot de laatste ronde waarbij het net daarvoor zachtjes is beginnen te regenen. Dat heeft er voor gezorgd dat er meerdere lijsters in het Glop zijn gaan slapen. We liepen dus nog een ronde van 19 vogels, bestaande uit 1 waterral en merels en koperwieken. Die laatste soort betrof fitte vogels met flink wat vet en goed ontwikkelde vliegspieren. Die hadden we zeer waarschijnlijk niet gevangen als het niet was begonnen te regenen. Het viel aan deze vogel op dat ze zeer contrastrijk getekend waren, met heel lichte kin en keel, brede wenkbrauwstreep, maar slechts kleine vleugels.
In die ronde springen er ook nog 2 waterhoentjes uit de netten, één bij sectie 7 en één bij de bocht van 4 naar 5. In de late avondronde, de 'uilenronde' is de wind naar oostelijke richting gedraaid en iets sterker geworden, ongeveer kracht 3 bft. In de netten geen uilen, in de kooien geen rallen, slechts 1 waterral van het pad opgepest.
Waarnemingen: blauwe kiek-vrouw bij meteoveld, buizerd bij meteoveld, meerdere eksters voor gebouw, 1 oeverpieper.

Groet, Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

14 november 2007

London calling

De dag begon met de constatering dat het een stuk frisser was geworden op het moment dat m'n neus door de deuropening van het veldlab naar buiten kwam. In het donker zaten er al een tiental merels op het gazon naast het veldlab; vast en zeker aangetrokken door de verlichting in het gebouw. Net als gisteren merkten we tijdens het openschuiven van de grofmazige netten dat er al vogels aan het invallen waren. Vooral weer merels, herkenbaar aan het korte shriee-roepje gevolgd door letterlijk naar beneden suizende wieken. Gelukkig horen we dit fenomeen weer want al die dagen met harde wind waarbij je amper andere natuurgeluiden hoort gaan wel vervelen. Hoewel de eersteklas dynamiek der natuur op het mooiste plekje van Nederland natuurlijk altijd indrukwekkend blijft... Als we verder doorlopen naar het meteoveld zien we dat het in de nanacht nog net gehageld heeft. In de randen van het looppad ligt nog een laagje hagelkorrels. Later op de dag zouden er nog heel wat korte buien volgen, allemaal in de vorm van hagel. Het illustreert maar hoe afgekoeld de luchtlagen zijn.
In de eerste ronde halen we een waterhoen en een waterral uit de rallenkooien. Als je echter hoort hoeveel rallen er in het moeras roepen, dan realiseer je je dat de vangsten daarvan erg tegenvallen. Later op de dag komen er nog een paar bij.
Betreffende de lijsters beleven we het fenomeen dat je zowel binnenvallende lijsters vangt alsook de conditioneel mindere vogels van de golf van afgelopen dagen, alsook de vogels die gisteravond fit genoeg waren om te vertrekken maar verrast werden door de regen en besloten om toch te blijven. Na een korte rush van die vogels viel het al snel terug met de vangsten; ze waren vertrokken/doorgetrokken. We werden echter nog wel verrast door de vangst van een adulte merelman met een al even adulte ring. Daar stond echter geen VT Arnhem maar BRIT. MUS. LONDON op! De tweede Britse merel binnen een week. Gezien de leeftijd van de ring zijn we nu al benieuwd hoe vaak deze vogel de reis zuidwaarts al eerder heeft volbracht. Later op de ochtend zijn er duidelijk opnieuw meer merels te zien; nieuwe aankomst later op de dag dus. De Birdtam-berichten laten dat ook wel zien. Aanvankelijk alleen trek 5 boven Noord-duitsland en Denemarken, maar later op de ochtend ook boven het grootste deel van Nederland.
Hanneke gaat na de middag naar het dorp voor proviand en meldt daarna dat er nog steeds heel wat merels buiten het Glop zitten, maar wel minder dan voorgaande dagen. In de tussentijds heb ik weer een leuke vangst te pakken. Uit een groepje sijzen hangt er één in het net. Ze ('t is een vrouw ja) heeft een glanzende ring om de poot waarvan ik eerst denk : hé verkeerd geringd want hij begint met een T, maar na nadere beschouwing lees je wederom de tekst : BRIT. MUS. LONDON! Ja hoor, 2 Britten op een dag! Ook ditmaal een adult vrouwtje, maar de ring is duidelijk minder oud dan bij de merel. Tegen een uur of vier in de middag wordt het even rustig in het Glop, maar op het ogenblik dat de schemer begint klinkt er overal om ons heen het geluid van vertrekkende merels en koperwieken die je in kleine rondjes ziet klimmen en vertrekken. Wat blijft dat toch een prachtig schouwspel! En zoals je dan gewend bent levert de laatste ronde langs de netten nog amper vogels op. We hebben uiteindelijk toch nog mooi weer 122 vogels in de pc weten in te kloppen en kunnen dus tevreden afronden en afwachten wat de verhoogde vogeltrekverwachting op Bambas morgen zal gaan waarmaken.

Groeten, Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

15 november 2007

Snippendoublet

Vanochtend verrassend genoeg opgestaan met totale windstilte. Dat waren we in deze ringperiode nog niet gewend. De beleving van het krieken van de dag wordt er meteen ook heel anders door. Op het internet zien we al dat het in vrijwel het gehele land een paar graden vriest. Hier op Schier zitten we samen met een groot deel van de westkust met 2,5 graden boven nul in het warmste deel van het land. Later horen we dat een deel van zuid-limburg de eerste (lichte) sneeuwval heeft gehad. Hier dus niets van dat alles, hoewel we de koudste ochtend van het seizoen beleven. In de polder is het een drukte van jewelste want de ganzen reageren ook op de kou en zijn massaal aan het overleggen waar ze vandaag de dag zullen gaan doorbrengen en hoewel wij er niets van zien zullen ze er vandaag ongetwijfeld nieuw gezelschap bij hebben gekregen. Er is geen dauw en de netten hangen er helemaal strak bij. Ook de rietpluimen staan fier overeind en doodstil achter de netten; ongekend maar mooi. Even later worden de toppen van de hoge bomen rondom de vangopstelling oranjerood beschenen door de opkomende zon.

Er komen tijdens de eerste ronde beduidend minder lijsters binnenvallen dan voorgaande dagen, maar er zijn er nog genoeg aanwezig. In sectie nul zien we vlak voor ons vanuit een klein waterplasje een watersnip het net inspringen. Er zijn duidelijk meer kleinere vogeltjes in het terrein aanwezig, o.a. tjiftjaf, sijs, vink, roodborst, rietgors, pimpel en koolmees. Gedurende de dag vangen we van al deze soorten (behalve de rietgors) een afsplitsing. Er vliegt boven het elzenbos een grotere groep sijzen dan voorgaande dagen, maar we vangen er slechts twee, plus nogmaals de LONDON-sijs van gisteren.
Na de watersnip van de eerste ronde vangen we later op de ochtend ook nog een BOKJE. Deze vogel hing precies bij een modderplek in het pad ter hoogte van de bocht naar sectie 5. Hoewel we wederom de hele nacht rallengeluid hebben gedraaid en er ook weer duidelijk rallen in het terrein aanwezig zijn vangen we er vandaag slechts twee. Wellicht staat er inmiddels te veel water in het terrein en staan de kooien daardoor te diep.
Alhoewel Schiermonnikoog is aangewezen als ganzengedooggebied, vliegen deze prachtdieren vandaag continu van oost naar west en v.v., ze worden duidelijk continu opgejaagd om hen het eten onmogelijk te maken. Bij de merels is duidelijk te merken dat de zwakkere exemplaren gisteren weer zijn achtergebleven. Er zitten vogels met steil aflopende vliegspieren en uiteenlopende afwijkingen zoals een vervormde poot of oude verwondingen van een predator-aanval. Toch zitten er gedurende de dag ook nog wel exemplaren met flink wat vet bij en dat zullen ook wel de vogels zijn die we regelmatig gewoon door zien vliegen.
Hoewel het een prachtige dag met overwegend helder of halfbewolkt weer is treedt tegen een uur of 4 duidelijk de avond al in en na een opvallend korte schemertijd zit er al weer een dag op. De voorlaatste ronde levert nog een kramsvogel op, een soort die Hanneke gisteren in grote getalen al in de duinen rond de vuurtoren op de duindoorn zag fourageren.
We hebben al met al toch mooi weer 130 vogels op de lijst gekregen. In de avonduren, tijdens het opstellen van dit verslag, horen we doodskreten in het bos. Het blijkt een merel die al krijsend voor het gebouw langs verplaatst wordt….. ; kat of uil?

Henri Bouwmeester & Hanneke Huiskamp.

16 november 2007

Verhip, weer een snip

Wederom mooi rustig weer ten tijde van de eerste ronde, maar met net iets een zuchtje wind uit Zuidwestelijke richting. Wel wat donkerblauwe bewolking rondom het eiland, maar het ochtendrood is weer prachtig. In de ponyweide vangen we in de eerste ronde op de heenweg een waterral en op de terugweg als we vanaf sectie 5 komen lopen een eerstejaars sperwer-vrouw in één van de grofmazige netten. Het aantal binnenkomende en in de netten vliegende merels is geheel conform de trend van de afgelopen dagen wederom minder. Toch hebben we weer met een mix van in slechte of mindere conditie verkerende vogels en vogels met behoorlijk wat vet te maken.
Theun Talsma komt op de terugweg van het strand nog even een bakkie koffie halen en heeft twee dode drietenen bij zich; een drieteenmeeuw en een drieteenstrandloper wel te verstaan. Volgens zijn zeggen liggen er diverse stormslachtoffers op het strand, o.a. een enkele Jan van gent, enkele kleine alken en Noordse stormvogels. Vanaf 9 uur begint het onverwachts te regenen uit bewolking die zich het eiland opdrukt. De regen houdt ruim een half uur aan en in de tussentijd is het dus zaak om rondes te blijven lopen.
Boven het bos en in de polder is het enige tijd erg onrustig onder de kraaien en kauwen; het lijkt erop alsof er zich een zee-arend boven de polder ophoudt. We zien er echter verder niets van.
Later op de ochtend vangen we wederom een sperwer. Ditmaal een eerstejaars man en deze heeft al een ring om die van 8 November jongstleden blijkt te zijn.
Uit den lande verschijnen berichten dat de groepen mezen die Nederland in Oktober vanuit de Baltische regio met een grote invasie verblijdden (nou ja...) opnieuw onderweg lijken te zijn, maar nu terug in Noordelijke richting. Er zijn in het vangterrein en rondom het gebouw wel wat meer mezen te zien dan voorgaande dagen. In de vangsten is echter nog niet echt een opvallende verhoging terug te vinden en tussen alle vogels die we rondom het gebouw zien zit er maar 1 die nog ongeringd is.

We hadden al twee leuke bijvangsten, daar komt ook nog een houtsnip bij. De derde snippensoort in 2 dagen dus. Dit exemplaar is opvallend grijs op de rug. In de middag is het enige tijd een stuk rustiger en komen we voor het eerst deze week aan wat huiselijke beslommeringen toe die tot op heden zijn blijven liggen. Aan het eind van de middag vindt er weer wegtrek plaats en de laatste ronde levert nog slechts zes vogels op. Daarmee komen we wel op een mooi rond eindcijfer van 100 vogels uit. De avond is weer helemaal windstil en dat beloofd weer betere vangomstandigheden voor rallen dan voorgaande nachten gebleken is... Per slot van rekening is het weekend aangebroken, Vrijdagavond rallen-stap-avond zullen we maar wensen.

Henri Bouwmeester & Hanneke Huiskamp.

17 november 2007

Hoempp hoempp!!!

Het was voorspeld; met gisteren het punt waarop het aantal in het veld aanwezige merels duidelijk in aantal waren afgenomen en waarbij op de uiteindelijke ringlijst het aantal teruggevangen vogels het aantal nieuw geringde vogels behoorlijk begon te evenaren, volgde vandaag het keerpunt. In de schemer amper binnenvallende merels, maar wel meerdere groepjes koperwieken. Die soort loopt lekker lang in leuke aantallen door dit najaar. Maar zonder het draaien van geluid zit het merendeel even in de toppen van de hoge berken te kijken en roepen en gaat er vervolgens weer van tussen.
We horen wederom meerdere mezen in het terrein, maar getuige de uitblijvende leuke aantallen daarvan in de netten zijn dit nog steeds de ervaren lokaal aanwezige vogels. Na de tweede ronde horen we bij het gebouw een grote goudvink roepen. De vogel is slechts kortstondig aanwezig. Later op de ochtend horen we er een paar keer vaker enkele exemplaren van en 's middags zit er even een vrouwelijk exemplaar in de lijsterbes op de hoek van het veldlab. De rallen hebben inderdaad hun Vrijdagavond stapavond gehad, want we vangen er vandaag beduidend meer. Eerst twee uit een mistnet, daarna nog drie in één en dezelfde kooi en later, verspreid over de dag nog enkele exemplaren zodat we om 23:30 uur met nog één laatste exemplaar in een kooi op acht stuks eindigen. De Zaterdagavond is traditioneel pas echt DE stapavond, dus we wachten af wat de dag van morgen brengt...

En ja, dan de vangst van de dag: als we tijdens één van de ochtendrondes de laatste vrijstaande rij netten bij het meteoveld bekijken zien we nog net iets uit het water (het staat daar lekker nat) het riet instappen. Peter ziet het een fractie eerder dan ik en meent groenige lange poten te zien. We kijken nog even, maar er verschijnt niks meer. We besluiten om in een kleine omtrekkende beweging om het riethoekje heen te lopen en horen iets heel stilletjes stappen. Daarna is het maar eventjes of een enorm gevaarte klimt vanaf de grond één van de geknotte boompjes in en gaat meteen op de wieken zodra wij gezien worden. EEN ROERDOMP!!! De vogel vliegt tegen het net aan, maar met z'n grote lichaam valt ie meteen weer terug om meteen daarna op te springen en via de lussen precies langs een netstok door de opstelling te klimmen. Helaas denk je dan, maar meteen daarna slaat de vogel een hoek naar de voor hem verkeerde kant en beland dan alsnog in het net. Op dat moment zijn wij er al bij en weten het net meteen dicht te vouwen. De eerste vangst van een roerdomp voor het VRS is een feit. Wat een prachtbeesten zijn het toch. Met de nodige voor- en omzichtigheid loop ik met de vogel terug terwijl Peter de ronde terug verder afloopt. Het blijkt een eerste kalenderjaar vogel te zijn met een vleugellengte van maar leifst 324 mm en een gewicht van 703 gram. Na wederom voor- en omzichtig ringen, meten en wegen (reigerachtigen proberen letterlijk je ogen uit te steken als je ze iets teveel ruimte geeft) hebben we snel de nodige foto's gemaakt en de vogel weer laten vliegen.
Vandaag ook een rondje met een klein clubje sijzen in één van de netten van sectie 2. Het blijken er 16 te zijn met daarbij één ex. dat al een ring draagt. Als ik het nummer lees denk ik eerst met een buitenlandse ring van doen te hebben, maar er staat naast een letter met 6 cijfers toch echt "Arnhem-VT Holland" op de ring. Dat is een serie die of al jaren niet meer wordt gebruikt, of jaren in een oude doos bij een ringer heeft gelegen, of nu opnieuw wordt uitgegeven door de ringcentrale. Hierover maar even een vraag gesteld op ringersnet; we wachten af.
Aan het eind van de middag vangen we na een sessie van ongeveer een drie kwartier proppen peuteren (Evert-Jan bedankt voor de hulp) nog een grote bonte specht terug die door mijzelf op 27 Juli jl. in jeugdkleed was geringd en daarna een week later nog door Symen is teruggevangen. Nu, 3 maand later, dus voor de derde maal in de netten beland.
Ook de eerste twee merels (ook dit jaar weer vrouwen) met oude ringen van hier teruggevangen; de eerste blijkt in 2006 te zijn geringd en alleen in de Oktober- en November-periodes te zijn teruggevangen, de ander is een vogel die 'jaarrond' hier teruggevangen is. Wellicht is de laatste dus een vogel met het winterterritorium hier in het Glop en de eerste een lokale broedvogel die nog steeds aanwezig is? Hopelijk krijgen we hier de komende dagen nog meer inzicht in.

Henri Bouwmeester en Peter van Horsen

18 november 2007

Een sijzendagje en rallenbal

Aankomst van merels en/of koperwieken, laat staan kramsvogels blijft uit. Wel horen we in de eerste ronde (waarin we overwegend merels terugvangen) op diverse plekken vinken en kepen roepen. Ook vliegt er al een heel leuk wolkje sijzen rond. Er staat dan al een behoorlijk frisse, om niet te zeggen onaangename, zwakke wind van zuidelijke origine. Op het open stuk van de schapenweide vriest het bij het krieken der dag eventjes licht en knisperen de bladeren onder onze voeten. Het is in de tweede ronde al behoorlijk zonnig en als we tegen de laagstaande zon inlopen zien we het zonlicht op de vleugels van voor ons uit vliegende merels schijnen waardoor het lijkt alsof er lichtjes opgezet zijn. We vangen nog een late zanglijster en horen achter bij sectie 5 een korte, harde gorzentik. Het blijft vooralsnog onbekend welke gors daar aan de overkant van de sloot zat te alarmeren. In het net onder de berken bij de overgang van de schapenweide treffen we een bout aan van een half geplukte en opgevreten merel. 1 poot ontbreekt, maar de andere met ring zit er nog aan. Het blijkt een merel die 4 dagen geleden alhier door onszelf is geringd en in zwakke conditie verkeerde...
Een netje verderop hangen vlak naast elkaar 3 groenlingen en bij terugkomst bij het gebouw zit er in het allereerste net van sectie 1 een roofvogeldonsje tegen de netten gekleefd...
Vanaf die ronde hangen ook de eerste sijzen in de netten bij de Ebelbrug. In vier rondjes blijven we op die plek doorvangen, daarna merken we alleen nog wat sijzen bij het veldlab (plakkende vers geringden?). De sijzenteller stopt vandaag op 26 nieuw en 1 terugvangst. Ook trappen er vandaag een paar staartmezen in de val, van de vijf teruggevangen exemplaren komen er vijf van mijn Oktobervangserie in de zeereep.
Het is Zondag en dus is Barbara Bezemer weer op het eiland. Na het verhaal van de kleine alken te hebben aangehoord snelt ze naar het strand om na ongeveer ene uur tijd met een vers dode kleine alk aan te komen zetten. In tegenstelling tot 'onze' vogel lijkt dit exemplaar nog een donzige kop te hebben. Als we er naar staan te kijken komt er een roepende man noordse goudvink over het veldlab gevlogen (richting West) die prachtig gekleurd zichtbaar is in het zonlicht. Het zou tot het eind van de middag duren eer we onze eerste noordse goudvink van dit seizoen gevangen hebben; een mooie adulte man.
In de middaguren ook nog een eerstejaars sperwervrouw teruggevangen die eerder dit seizoen (in September) door Joop van Aardenne alhier geringd werd. Ondertussen sprokkelen we de hele dag lekker door met een mix van merels (vooral terugvangsten), koperwieken en af en toe een waterral. Van die laatste soort is het afgelopen nacht inderdaad wederom stapavond geweest want we vangen acht ongeringden, plus nog twee terugvangsten. In de avonduren, als de wind aanhaalt en we de netten in de schapenweide preventief hebben gesloten, loopt Peter nog een rondje langs de netten en inloopkooien en merkt dat het nu pas echt 'rallenbal' is want overal rondom de luidspreker zitten rallen in de struiken. Ook een paar waterhoentjes en in twee rondes haalt hij respectievelijk één waterhoen en drie waterrallen en twee waterrallen op. Die laatste twee verschijnen na middernacht in de computer en dus niet meer op de lijst met dagtotalen van deze wederom enerverende dag. We zijn benieuwd of er morgen een prinses van het bal verkozen kan worden.

Henri Bouwmeester en Peter van Horsen

   ·      ·      ·       ·      ·