Week 47

24 november 2009

De laatste ringen aangelegd.

Vanmorgen nog twee waterrallen gevangen, één in kooi 4 en één in kooi 5. Daarna om 10 uur begonnen met het ontmantelen van de geluidsinstallatie. Aanvankelijk zat vanmorgen vroeg de havik achter het veldlab op de rand van de Arnicaweide te kekkeren alsof het al vroeg voorjaar was. Later op de ochtend hoorden we de vogel weer, maar nu op de oude nestlokatie aan de noordoostzijde van ons vangterrein. We zijn nog niet weg of het broedseizoen lijkt al weer te zijn begonnen. Er leek vanochtend ook weer iets aankomst te zijn van nieuwe vogels; in het terrein zaten duidelijk meer merels en er vloog ook een groter groepje sijzen rond dan op de afgelopen dagen. Vanaf 11:30 uur zijn we bezig gegaan met het ontmantelen van de rallenkooien. Om 14 uur was alles ingepakt en opgeborgen. Het seizoen zit er nu echt helemaal op... Alleen nog de rest van de administratie afhandelen en alle spullen in het veldlab opbergen, de totaallijsten maken en uitprinten en dan huiswaarts.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

23 november 2009

Kleine toegift rallenbal.

Vanmorgen was er van waterrallen minder activiteit in het Glop te merken, maar het was duidelijk dat er wel weer wat nieuwe merels aangekomen waren en tot rond het middaguur nog steeds sjirpend af en toe over kwamen vliegen op een hoogte van enkele tientallen meters. In de kooien zaten bij de eerste controle om 08:30 uur in totaal vijf rallen waarvan er drie al geringd waren. Één daarvan is geringd tijdens onze periode (op de 16-de) en de andere twee stamden nog uit de week van Wil Gerritse en Gerrit Gerritsen en waren beide geringd op 6 november. Één van de vogels van 6 November jongstleden is nu inmiddels voor de vierde keer gevangen en vertoont een vrijwel constant gewicht. Daarin verschillen wij hier van de andere kustringstations. Door onze werkwijze, met kooien in plaats van mistnetten, vangen we ook waterrallen terug en kunnen zo mooi volgen hoe de conditie van de individuele vogel aan verandering onderhevig is en hoe lang de verblijftijd in het glop minimaal is. Later op de ochtend hebben we nog weer een waterral teruggevangen die net als de vogel uit het vorige voorbeeld nu minimaal 17 dagen hier verblijft, maar deze vogel vertoont eerst gewichtsafname gevolgd door 2 keer een behoorlijke gewichtstoename.
De dag wordt verder doorgebracht met het verder opbergen van alle veldmaterialen en het ordenen van de netten, de nettenvoorraad en de ringenvoorraad. Aan het eind van de middag is de regen vanuit het binnenland inmiddels uitgegroeid tot een buiengebied met flinke pitten erin en begint het hier ook te regenen met tussen de buien door flinke wind. We gaan nog even wat laatste voedingswaar halen in het dorp en willen dan nog even doorfietsen naar het Westerstrand. Daar komt het niet van want we zijn de Westerplas nog niet voorbij of het begint al lekker te regenen. We fietsen door klein-Zwitserland en het duingebied terug en arriveren een beetje verzopen op het veldlab terug.
In de eerste ronde na de invallende avondduisternis worden nog weer twee ongeringde waterrallen gevangen. In de nabije omgeving van kooi 3 zitten op dat moment twee waterhoentjes op de dunne twijgen van een wilgenstruik op ongeveer tweeëneenhalve meter boven het water te slapen. Ze zijn zeer alert als ik de kooi inspecteer maar gaan er niet vandoor. Later in de laatste avondcontrole zit er nog één waterhoen en die zit in de stevige wind nog steeds te zwiepen op z'n wilgenteen van amper 8 mm dik. In één van de kooien zit nog een waterral, zodat het dagtotaal op negen rallekes uitkomt.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

22 november 2009

Kleintje rallenbal.

Na de drukte met het binnenhalen van de netten van gisteren zijn we vanochtend iets later dan normaal naar de rallenkooien gaan kijken. Het rallengeluid is vanmorgen ook iets langer door blijven draaien. We hebben het geluid pas bij zonsopkomst uitgezet. Om 9.00 uur zijn we de kooien gaan controleren. In de kooi bij sectie 3 zat een waterhoen. Toch dat exemplaar dat nu al ruim een week lang 's avonds in een struik pal naast de kooi gaat zitten slapen? Het is een eerste kalenderjaar vogel met al voldoende spierkracht in de poten om m'n handen lekker vol met krassen te trappen. Uw verslaggever zit met pleisters aan beide handen z'n verslag te typen...
Terwijl ik nog bij de kooi sta, kijkt Hanneke naar de kooi bij sectie 8. Ze slaakt een kreet bij het zien van een kooi vol met rallen en enkele rallen die buiten om de kooi lopen. Zelf zie ik er bij nadering ook nog één boven van de kooi afspringen. Uiteindelijk komen er zeven rallen uit de kooi, allen ongeringd. Daar blijft het dan ook bij, in de andere kooien geen waterrallen, maar wel horen we dat er nog meerdere in het terrein zitten te roepen.
Ook de rest van de dag volgen er geen vangsten. Het is wel een prachtige zonnige dag, maar de zuidwestelijke wind maakt het een stuk frisser dan we de laatste weken gewend zijn. We gaan verder met het uitzoeken en drogen van de netten in het veldlab en het vervangen van afgeschreven netten door nieuwe netten voor het voorjaarsvangen van 2010. In het veld worden nog spanlijnen en haringen opgeruimd en de resterende netstokken worden opgeborgen in de strandwagen, die de komende winter toch echt weer eens aan groot onderhoud toe is. Er groeit al een rozenstruik door de vloer naar binnen en via het raam weer naar buiten. De deur klemt weer iets meer dan vorig jaar en heeft aan de onderkant de hardheid van een spons met incontinentie.
Aan het eind van de middag neemt de wind verder toe en wakkert na het passeren van een rij buien aan tot stormachtig, kracht 8 Bft. In de schemerronde loop ik nog even weer langs de kooien. Daarmee ben ik net te vroeg, want er springen weer waterrallen naast de kooien weg en ook waren er al een paar in de struiken gaan zitten. Op de sloot in het bos en op het pad bij het kruispunt zaten al vier waterhoentjes. Het is duidelijk dat dit soorten zijn die meteen meer tevoorschijn durven komen als wij minder vaak door het terrein lopen. De laatste avondronde vertoont hetzelfde beeld die van van gisteravond. Op enkele plaatsen springen de waterrallen van de takken het riet in. Ook op twee plaatsen waterhoentjes. In de kooien zitten nog een reeds geringde waterral van twee weken geleden en twee ongeringde exemplaren.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

21 november 2009

Beter laat dan niet...

De dag begon met redelijk dichte mist die bij het krieken snel dichter werd, even minderde nadat de zon probeerde er doorheen te prikken, maar toch schoof het al vrij snel weer dicht. In de ochtenduren hadden we bezoek van Frank Majoor en Holmer Vonk die op het eiland zijn voor de integrale wadvogeltelling van SOVON. Het was ijzingwekkend stil in het glop, we hoorden eigenlijk alleen maar wat knorrende waterrallen; we kwamen dan ook terug van de eerste ronde met slechts één geringde waterral. Geen zichtbare trek, of met deze mist liever gezegd: hoorbare trek, we merken hoogstens wat pleisterende vogels. De tweede ronde was hoopgevend met één vogel meer: een merel en een winterkoning; de derde ronde nog weer een koperwiek en een roodborst waarna in de vierde en vijfde ronde het helemaal platviel met nulrondes.
We hebben na deze constatering dan ook besloten om snel door te gaan pakken met het opbreken van de netopstelling; mede vanwege het feit dat er weinig vooruitzicht is op interessante aankomst en het naderen van meerdere dagen met regenachtig maar te warm weer. Bij vangtotalen zoals dit is dat besluit dan ook erg makkelijk te nemen. Ik moet zeggen, in alle jaren dat ik het opruimen nu voor mijn rekening heb genomen is dit de eerste keer dat er zo weinig vogels in het terrein zitten en dus ook het opbreken van de netten zo snel gaat. Maar dan... verrassing!!!
Holmer loopt bij het veldlab weg en deelt mee dat hij even een vogel uit sectie één gaat ophalen die hij ziet hangen. Hij komt met een grote grijns met een gesloten zakje terug. 'Ik kom jullie de soort van de maand bezorgen' zijn z'n triomfantelijke woorden. En uit het bewaarzakje komt een TUINFLUITER tevoorschijn!!! Jeetje... De laatste vangst van dit jaar was op 18 September en nu ineens haalt Holmer er eventjes één op. We hebben de avifauna van Schier er even op nageslagen en daar wordt als laatste najaarsvangst de datum 3 November 1997 genoemd en een andere late vangst is van 4 Oktober 2001. Zoals vaak met heel laat aanwezige vogels is ook deze vogel moddervet en eigenlijk te ver doorgegaan met aanleggen van vet. De buik is helemaal geel bedekt met vet, het loopt nog door op de rug en over de borst. De borst is zelfs slechts voor een oppervlak van circa 9 mm NIET bedekt met vet. Wat zouden we graag weten waar deze vogel nog terecht gaat komen.
Aan het eind van de middag vertrekt superhulp Evert Jan weer voor z'n wekelijkse bezoek aan de kaasboer en helpt Holmer na de telling nog even mee met opruimen. We horen aan de rand van het bos ineens een enorm gekraak en mensenstemmen in de struiken ter hoogte van sectie 9. De atlanticwall wordt genomen!!!!! Nee hè! Gisteren zijn de bordjes weggehaald en nu staan de eerste bezoekers er al weer. Holmer is ze tegemoed getreden en kreeg van beide mannen meteen de vraag: 'hoe komen we bij het dorp?'
We zijn vervolgens driftig verder gegaan met opruimen en nog even doorgegaan met het binnenhalen van de netten tot in het donker. Maar uiteindelijk zijn we met de netten klaar. Er staan nu dus alleen nog vier rallenkooien. Het zit er voor 2009 bijna op. In de avondronde is de wind inmiddels aangewakkerd en miezert het al lichtjes. Het is weer zo'n dag waarop het 's avonds warmer is dan overdag. Absurd, 15 graden in de 2e helft van November...Er zitten tijdens die ronde om 23:00 uur twee rallen in de toppen van de struiken; beide mis ik ze op een haar als handvangst.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

20 november 2009

Een verjaardagsfeestje met 26 gasten.

Vanmorgen eerst natuurlijk uitbundig de verjaardag van Hanneke gevierd, maar daarna meteen aan den arbeid. Wat een arbeid... wel vier vogels in de eerste ronde. Toch is er weer wat meer beweging in het bos. Er komen enkele groepjes koperwieken binnen en tijdens de eerste en tweede ronde zien we meerdere merels in het bos opvliegen. De paar merels die we vangen hebben ook weer flink trekvet. De derde ronde is het al weer over en vallen we terug tot minder vogels per ronde. Ook de rallen laten het weer afweten. Of zijn al die knorrende rallen die we in het riet toch nog horen soms allemaal ervaren vogels die ons zitten uit te lachen? Het valt wel op dat we er dagelijks meer terugvangen.
Vanmorgen ook een koolmees teruggevangen die geringd bleek te zijn op 13 Augustus 2005. Deze vogel is in 2005 in totaal drie keer gevangen, daarna pas weer één keer in 2007 en nu voor het eerst weer na 2008 over te hebben geslagen. Het begint inmiddels een ouwetje te worden die ook al eens een fortuinlijke ontsnapping heeft mogen beleven want de rechterpoot is stijf en mist de complete achterteen.
Bij de lichte stormsporen in het bos blijkt ook de oude dode els te horen die één van de twee spechtenholen bevatte die ik hier in het Glop wist te zitten. Dat betekent dus dat er één extra slaapruimte gezocht wordt sinds gisteren. Het is vandaag echt een prachtige zonovergoten dag, maar vanaf 13:30 uur komt daar snel verandering in; het schuift helemaal dicht met bewolking en vanaf 13:50 regent het lichtjes met tussenpozen en dat houdt aan tot in het donker. De vangsten vallen dan ook al vrij snel na de start van de regen zo goed als stil.
In de schapenweide zien we nog een leuk tafereel. Al dagenlang is het in de kudde een strijd tussen de rammen en proberen ze de ooien bij elkaar te houden en te dekken. Daarbij is er natuurlijk één de echte macho en hij weet met verve alle andere rammen bij zijn ooien weg te houden. Maar vandaag zat ie toch even met een probleempje… hij was in de kraal in de hoek van het meteoveld beland en zag ineens een jongere ram bij één van z'n ooien. Als een drieste tank stoof hij er op af maar was vergeten dat er nog schapenraster tussen hem en de ooien zat... meermalen ramde hij met volle kracht tegen het gaas. En toen had hij ineens in de gaten waar hij er uit kon. En in de tussentijd had de jongere ram zijn kans al schoongezien en zijn karwei gefikst. Er ontstond daarna dus een behoorlijke vechtpartij of beter gezegd rampartij...
We zijn vandaag begonnen met het opruimen van de netten. Als eerste zijn vanaf 13:30 uur de netten van sectie 6 in de schapenweide binnengehaald en vanaf 16.00 uur de vrijstaande netten van sectie 5 bij het meteoveld. Met morgen nog een rustige dag met redelijk weer in het vooruitzicht en daarna meerdere dagen met regen en blijvend temperaturen die 10 graden boven het langjarig gemiddelde liggen is de conclusie wel duidelijk; je kunt wachten tot je een ons weegt als je nog leuke soorten als grote goudvink of barmsijs wilt vangen. Daarvoor zal het eerst echt kouder moeten worden en daar ziet het vooralsnog niet naar uit. Langs één van de paden is zelfs een distel opnieuw begonnen met bloei en één van de berkjes heeft kleine ontluikende knoppen; maar ja, bij 14 graden in November...
Morgen ruimen we weer een paar secties op. De avond is weer rustig, een zwak windje resteert nog van wat er vanddag met 4 bft uit het zuiden stond. De rallenkooien blijven leeg maar ik kan nog een ral grijpen die uit de struiken in één van de netten springt.
Waarnemingen: een oeverpieper, een witte kwikstaart, een grote bonte specht, een barmsijs spec., minimaal drie keer sperwer, meerdere goudhaantjes in de wilgen voor het veldlab.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

19 november 2009

Is het over met de trek?

Op tijd gestart met de eerste ronde om maar eens eerst de schade van de stormachtige dag van gisteren op te nemen. Dat viel enorm mee, al lagen de paden behoorlijk vol met afgewaaid dood hout en elzenproppen. Maar waar we ons lichtelijk zorgen om maakten bleek mee te vallen... Er zaten slechts een stuk of 50 bosjes met elzenproppen in de gesloten netten... Na eerst een half uur gepeuterd te hebben ben ik naar achteren gelopen om verder te gaan met het openschuiven van de netten die we gisteravond nog gesloten hadden gehouden. Dat was ongeveer driekwart van de opstelling. Het was inmiddels al wel weer harder gaan waaien ten opzichte van gisteravond toen de wind tijdelijk even terugviel naar slechts 2 bft.
Na een uurtje stond het grootste deel van de netten weer open. De vogels lieten het echter totaal afweten, er zat zo goed als niks in het terrein en we kwamen weer terug met ëën winterkoning, een goudhaan en een waterral. Alle drie vogels waren al geringd. Probeert moeder natuur ons iets duidelijk te maken?
Tijdens de tweede ronde werd het spectaculair beter met de terugvangst van een merel. Jawel... dat houdt je lekker bezig.
Er vloog vandaag tot drie maal toe een grote gele kwikstaart over het gebouw. Ik zag hem een keer over de strandwagen het bos induiken maar de snel stijgende hoop om hem in de eerstvolgende ronde uit de netten te halen vervloog snel, niks van teruggemerkt.
DE buizerd was weer flink actief in het terrein, ëën keer hebben we hem in het bos achter sectie 2 een andere buizerd fel weg zien jagen. Hij voelt zicht dus echt thuis in ons vangterrein en zal wel proberen om het zo lang mogelijk hier uit te houden. Ook jakkerde er nog een sperwer achter m'n rug langs door het broekbos achter een luid schreeuwende merel aan richting de rand met de schapenweide. Een snelle sprint richting de netten op deze plek leverde zelfs nog geen extra waarneming van beide vogels op, ze waren al lang en breed verder...
Na de middag hingen er ineens een paar merels in de bosssectie nadat we er ook meer zagen op de appeltjes die we voor het raam van het veldlab in de meidoorn hebben geprikt. Daarbij zat een prachtig getekende merelvrouw die ik met de telescoop heb kunnen aflezen, deze bleek op 13 November te zijn geringd.
Na het middageten bezig geweest met het wegharken van elzenproppen onder de netten van sectie 2. Een eindje terug zag ik in de onderste baan een merel-man trappelen om uit het net te komen; hij hing nog net aan z'n ring op het moment dat ik bij de vogel arriveerde. Eerst maar even doorgelopen naar het veldlab om de vogel meteen af te handelen en daar bleek opeens dat bij het ringnummer de L ontbrak.
Ja natuurlijk... het was een HELGOLAND-ring! Een adulte merel met een zo te zien dit seizoen aangelegde ring. En zo kan een magere dag toch nog leuk worden. Tegen de avondschemer ben ik even gaan kijken bij het einde van de bossecties om te kijken of er nog groenlingen binnen kwamen om in het riet te gaan slapen. Heb er één zien rondvliegen, maar er hing ook weer een sperwer rond deze plek dus dat kan van invloed zijn geweest. Wel liep er weer een waterhoen met luid geplons rond te banjeren rond de rallenkooi van sectie 3; vermoedelijk dezelfde vogel zit daar nu zeker een week en slaapt iedere avond op de takken van dezelfde struik. In de avonduren is het wederom mooi helder geworden maar wordt er geen ral meer gevangen, laat staan waargenomen in het veld.
Waarnemingen: een groepje van 16 kramsvogels; meermalen laag over het glop vliegende brandganzen uit de polder; een grote gele kwikstaart rondom het gebouw; een groenling; enkele sperwers en minimaal twee buizerden.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

18 november 2009

De krachten der natuur...

Gingen we vannacht nog met vrijwel windstil weer ter kooi... vanmorgen vroeg was het al een heksenketel in het bos. De berken achter het gebouw zwiepten al flink heen en weer in een stormachtige Zuidwesten wind met kracht 7 bft en de windmeter kon het haast niet bijbenen. Maar goed dat we het grootste deel van de netten onder de bomen al dicht hadden gedaan. Maar nog net niet die Engelse netten in de hoek van sectie 1 naar 2... Daar hing dus meteen bij begin van de eerste ronde DE buizerd in. Ditmaal wist'ie dus niet snel genoeg weg te komen en zat'ie ook met netmateriaal achter z'n ring vast. Bij het meten van het gewicht bleek dat hij/zij 120 gram lichter was dan bij de vorige vangst en 20 gram lichter dan bij de eerste vangst. Dat kan net bepaald worden door wel of niet net eten naar binnen te hebben gewerkt. Toch was de krop van de vogel bij de vorige vangst wel leeg.
Na het verwerken van deze vogel en de merel en roodborst die Hanneke ondertussen uit de eerste netten achter het gebouw had gehaald zijn we begonnen met het sluiten van de resterende netten van de gehele opstelling. Dat was toch nog ene heel karwei want het blad was met de Zuidwestenwind ook al uit de schapenweide over het hakhout heengewaaid en zat ook in de netten van sectie 4 en 5. Tijdens het sluiten van de netten was het vanaf 09:10 uur ook begonnen met regenen en waren we blij dat we de zaak op tijd hadden kunnen afsluiten. Nu kon het echte ruige weer gerust over ons heenkomen...
En dat deed het letterlijk. We hadden besloten om in de piek van het stormachtige weer even op het strand naar de branding te gaan kijken want dat had Hanneke nog nooit eerder meegemaakt. Er was zo goed als geen extra verhoging maar het stuivende zand en de stuivende schuimkoppen op de branding waren weer fantastisch om te zien.
Aan het eind van de middag nog even begonnen met wat takken en proppen uit de netten te verwijderen. Daar is later nog wat meer tijd voor nodig want we hebben geen plastic beschermhoezen over de netten kunnen trekken omdat we die nergens terug hebben kunnen vinden in het gebouw. Er zullen morgen dus wel heel wat proppen gepeuterd moeten worden willen we alles in het bos weer open kunnen zetten.
Daar begin ik om 22:45 uur maar alvast mee want de wind is dan ineens helemaal geluwd en de regen is voor het eerst echt gestopt. In de rallenkooi bij sectie 8 tref ik dan nog vier rallen die in de avond ineens toch weer actief zijn geworden. Ook zij hielden het vandaag overdag helemaal voor gezien met hun verplaatsingen want we hoorden er wel genoeg in het terrein maar vingen gedurende de hele dag niks.
Morgen maar eens zien of het vangbaar weer is of wordt.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

17 november 2009

IJsvogel, houtsnip en een wijntje erbij...

Om 07:45 uur is het bij vertrek voor de eerste ronde 9,4 graden en de wind komt van zuidwest met 4 Bft. Er is weinig tot niks in de lucht te horen of te zien en ook in het glop is het ijzingwekkend stil. In de rallenkooi van sectie 3 zit al wel een vogel. Als ik die waterral er uit sta te halen hoor ik een korte schrille roep in de directe omgeving. Ik kijk op en zie in een rechte lijn een ijsvogel voorbij komen. Die gaat mooi richting Ebelbrug denk ik nog... ik maak de rest van de ronde af. Die levert maar barstens weinig op, het blijft bij die ene waterral, twee roodborsten en een koperwiek. Als ik terugkom om het bos in te lopen zie ik dat de ijsvogel de brug niet gehaald heeft...

Want hij hangt al in het eerste beste net waar de sloot wat meer open ligt. De vijfde ijsvogel die ik hier in m'n handen krijg.
Het is lekker rustig weer met eindelijk ook eens wat zonlicht bij het buitenwerk. Er staat dan weliswaar wat wind, maar dat is in het bos en tussen de struiken al een stuk minder te merken. De vangsten stellen qua aantallen wat teleur, maar de wederom goede vangst van waterrallen maakt veel goed. In de rallenkooi van sectie 8 hebben we in de tweede ronde maar liefst zes rallen tegelijkertijd zitten. Allemaal ongeringd. Het begint ons de laatste paar dagen op te vallen dat bijna alle terugvangsten van waterrallen uit de kooi bij sectie 3 komen. De andere kooien vangen ook wel, maar dit is opvallend.
De overige vogels laten het vandaag goed afweten; en dat terwijl het juist nu de eerste dag is die een beetje ontspannen kan worden gelopen met totaal geen regen. De rondes bestaan uit slechts enkele vogels en dan vooral rallen.
Na de middag komt Ardie Noorman ons uit deze narigheid halen met het aanbieden van een flesje wijn als dank voor het melden van de buidelmezen van gisteren; het was voor hem net zoals voor mij een nieuwe handsoort. Ik kom op dat moment net terug van een ronde met een houtsnip die zo ineens midden op de dag in het enige openstaande grofmazige net van sectie 6 hing. De rest van de netten aldaar zit wegens de zware bladval uit de eiken dicht.
Aan het eind van de middag is te merken dat de wind meer naar pal zuid draait en aanhaalt. Voor het eerst in deze ringperiode zien we de zon ondergaan als we even voor naar de weg zijn gelopen om te kijken of er al water uit het Glop loopt en de rallenkooien mogelijk weer droog kunnen komen te staan met als gevolg dat de vangsten weer stil zullen vallen. Dit blijkt wel het geval, al is het minimaal wat er over de schotbalk stroomt. In de laatste ronde in de schemer hangen er twee groenlingen in sectie 3 ter hoogte van het stuk sloot waar in het verleden ook al eens een paar spreeuwen of fraters gingen zitten slapen. Dit jaar een minislaapplaatsje van groenlingen? We hebben over een lengte van 25 meter nu vier groenlingen in drie avonden gevangen. Da's natuurlijk amper niks maar Novembervangsten van groenlingen zijn hier schaars.
Waarnemingen: torenvalk biddend boven het weiland bij het meteoveld; af en toe een barmsijs; groepje putters; twee maal sperwer; DE buizerd meermalen boven het vangterrein; en een groepje van circa 15 sijzen boven het elzenbos.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

16 november 2009

Verrassing... Buidelmezen!

Bij begin van de eerste ronde om 07:30 uur is het 6,7 graden en staat er een zuidoostenwind van 3 bft. Daarmee voelt het al een stuk kouder dan we de laatste dagen gewend waren. Er is vrijwel geen aankomst merkbaar maar we zien en horen af en toe wel wat vogels overvliegen. Daarbij af en toe een paar koperwieken, een enkele merel, maar ook weer een paar oeverpiepertjes. Een grote gele kwikstaart vliegt rond boven het terrein als we bij kooi 8 bezig zijn om vijf rallen die tegelijkertijd in de kooi zitten te verwijderen. De volgende ronde zitten er in deze kooi alweer vier... We hebben bij die rallen ook een waterral met een mooi bleke ring. Deze blijkt op 18 November 2006 alhier geringd te zijn en is daarna ieder jaar teruggevangen en wel één keer op 25 Oktober, de andere vangsten zijn tussen 10 en 18 Novembe. Het was weer een goede rallendag; als je de avond voor zo'n dag al enkele vogels van de spanlijnen pakt dan weet je al haast zeker dat de volgende vangdag goed wordt.
Verder hadden we vandaag de eerste twee merels met oudere ringen. De eerste was geringd op 3 November 2008 en daarna in dat jaar zes keer in november gevangen maar nu pas voor het eerst weer in 2009. De andere was een echte local die hier als juveniel is geringd, daarna tot eind september drie maal teruggevangen en in dit jaar drie keer in het broedseizoen tot eind Juli en nu voor het eerst na het broedseizoen.
Na de koffie is het weer tijd om te sprinten... en te winnen. Weer een ongeringde sperwerman, weer een eerste kalenderjaar en waarschijnlijk de vogel die we net daarvoor met een noodgang de wilgen voor het gebouw in zagen duiken daarbij een groepje koperwieken, staartmezen en goudhaantjes de stuipen op het lijf jagend.

Na het middaguur is er in de ronde vlak voor het begin van de regen plots een verrassing. We lopen naar de laatste lange netsectie van 5 en denken dat er drie goudhaantjes of tjiffen bij elkaar hangen. Goh, toch nog een paar zangvogels bij de waterrallen is onze eerste reactie. Maar als we dichterbij komen merken we al snel dat er toch andere beestjes in het net hangen: BUIDELMEZEN!!!! Da's na al die jaren nou eens onverwachts te noemen om die in november te vangen terwijl er nog maar één exemplaar eerder is gevangen op 10 Oktober 2007. En net zoals je van andere ringers hoort: wat zijn ze klein! Het blijkt om twee adulte vrouwtjes en een juveniel exemplaar te gaan. Wat een leuke vangst. We houden ze nog even vast zodat Ardie ze ook nog even kan bewonderen en ze na de regen hun vrijheid weer terug kunnen krijgen. Zo geschiedde en wat denk je? Amper 10 minuten na loslaten (bij het veldlab) hoor ik achter bij sectie 5 het geluid van buidelmezen... Nee hè? In exact hetzelfde net haqngt er al weer één! Het blijkt het juveniele exemplaar te zijn dat net was losgelaten. De vogels moeten linea recta naar dezelfde plek zijn teruggevlogen.
De rest van de dag verliep zonder noemenswaardigheden. We hebben dus weer regen gehad tussen ongeveer 12:30 en 14:00 uur met soms even stevige regen. Het was goed te belopen en de vogels hadden op tijd een goed heenkomen gezocht. Geen vangsten meer dus. In de laatste schemerronde zat er nog een waterral in de kooi van 8 en hing er nog een groenling in een mistnet bij het riet. Kennelijk willen ze daar gaan slapen want gisteren vingen we er daar ook al één.
Waarnemingen: één oeverpieper; één grote gele kwik rondvliegend over omgeving kooi 8; meermalen sperweractiviteit en zichtwaarnemingen van minimaal twee vrouw en één man; DE buizerd maar één keer gezien over het bos met prooi in de poten.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

   ·      ·      ·       ·      ·