logo

Welkom op het vogelringstation Schiermonnikoog

 
Home Nieuws Het station Ringaantallen De terugmeldingen Foto's Links Giften Sponsors union jack   English
terug
later
eerder

Week 46


15 november 2009

Bijna gelijkspel... maar de buizerd won!

Na een onstuimige nacht zijn we de dag begonnen met een echt Novemberritueel, takken, bladeren en proppen peuteren. Tevens werden de uit voorzorg gesloten netten weer geopend. Het was overigens opmerkelijk hoe rustig het nu na zo'n nacht ineens bleek te zijn. Je krijgt dan een echt stilte voor de storm gevoel. Tijdens die schoonmaakronde zit er aan de noordkant van het terrein een havik te kekkeren en komt de buizerd al een keer een eerste kijkje nemen. We merken dat er toch wel weer sprake is van wat meer beweging in de lucht, al zijn de merels nog weer de grote afwezigen. Af en toe komt er een klein groepje vinken overvliegen en zien we vooral als de zon er eenmaal bij is verschenen een aantal veldleeuwerikken overkomen. Ook is het opvallend dat we vandaag eens een keer meer dan één barmsijs horen en zien. Rondom het meteoveld en de schapenweide houden zich nog weer een paar oeverpiepers op maar hoor ik ook af en toe nog wat graspiepers.
We komen de eerste ronde met twaalf vogels terug bij de ringtafel en dat valt nog niet eens tegen.
We hebben vandaag met de boot van 10:15 uur niet alleen Barbara op bezoek gehad, maar ook Joop van Ardenne en Marijke Vaneker vereerden ons met een dagje bezoek. Leuk als er eens een mederinger op bezoek komt, je hebt elkaar veel te vertellen, in dit geval vooral over onze ervaringen in Afrika van afgelopen winter.
Vanaf 11:30 uur komt er weer een regenfront over het eiland geschoven en moet er wat vaker gelopen worden. Tijdens één van die rondjes tref ik in de bossectie een geringde vuurgoudhaan aan. Verderop in de opstelling vraag ik mij af of ik dat vogeltje nou hoor roepen in het bewaarzakje of dat er nog één in de struiken zit. Dat laatste blijkt het geval en het vogeltje laat zich al snel in de wilgentenen zien. Langzaam aan klimt de vogel de takken in... even wachten dus. En ja hoor, met een boogje springt hij de struiken uit om over te steken. Maar daar staat een net.. Hoepla, kat in 't bakkie! Ik vervolg mijn ronde en zie bij sectie 7 aan het eind een goudhaantje in het net hangen. Maar ineens springt er een sperwer in het net naar die goudhaan... sprinten dus! Maar voordat ik bij de sperwer ben... springt DE buizerd op die sperwer!!! Jeemig... Op het moment dat ik arriveer schrikt de buizerd al en gaat er vandoor. Maar de sperwer en de goudhaan heb ik! En wonderwel mankeren beide vogels helemaal niets.
De sperwer blijkt een eerste kalenderjaar mannetje dat op 23 augustus jongstleden door André van Loon is geringd. Alweer een dag met een roofvogel op de lijst. En het is nog niet over; in één van de middagrondes zie ik van ver een buizerd in het net vlak voor de Ebelbrug hangen. Weer sprinten... maar net te laat. De vogel rolt uit het net en met een grote bocht draait hij het bos in om vervolgens een meter of 30 terug nogmaals in het net te klappen. Weer sprinten, maar weer ben ik net te laat. Ik kan nog wel zien dat de buizerd een ring heeft en precies dezelfde tekening als onze bekende vogeljagende conculega.
Als Joop en Marijke vertrekken om de boot van 16:30 uur te halen worden zij afgewisseld door Jan Visser, collegaringer van vinkenbaan Castricum. Hij komt een kijkje nemen hoe wij dat hier nou doen met die grofmazige netten. Dat heeft'ie kunnen bekijken, maar voor de dagelijkse actie met grotere vogels was'ie dus wel te laat. Toch weer erg verhelderend, onderhoudend en zeer leerzaam om ook iemand van een ander ringstation op bezoek te hebben. Wederom een erg leuke ontmoeting.
In de avondschemer lijken de meeste vogels te zijn vertrokken en hebben we slechts één ral in de kooien zitten en één koperwiek in de netten. In de avond vallen er nog weer enkele buien maar blijft het rustig met de wind. In de avondronde van 23.00 uur vangen we nog weer een waterral die zit te slapen op de tussenspanlijn van één van de netten.
Waarnemingen : meermalen één of enkele oeverpiepers overvliegend, lichte trek van veldleeuwerik; lichte aankomst koperwiek; enkele kleine groepjes vinken; enkele groepjes putters en weer een paar barmsijzen.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp


14 november 2009

Een echte Novemberdag maar met Septembertemperaturen.

Om 07.30 uur is de temperatuur als de eerste ronde wordt gelopen al 12,4 graden. De Zeeuwen zweten dan al bij 15 graden. De wind is zuid 5 Bft, en de vanwege verwachte wind gesloten netten in het bos worden weer opengezet. De regen nadert uit het zuidwesten en het het blijft naar verwachting tot 11.20 uur droog. Vandaag weer een stug maar treurig waterrallenverhaal. De tweede waterral die we loslieten besloot om in plaats van de struiken in te lopen waar we hem inzetten linksaf te vliegen langs het gebouw en over het veldje bij de strandwagen. Toen ik hem volgde en het paadje naar de schapenweide in zag schieten stortte er zich iets groots vanuit een berk op... je raadt het al: de buizerd! Hij had er dus weer één. Niet echt leuk meer op deze manier...
In de tweede ronde hebben we zo ineens zes goudhaantjes; een groepje gemengd met wat mezen is kennelijk aan de noordkant van het terrein sectie 8 en 9 binnengevlogen.
De overige vogels laten het vandaag aanvankelijk behoorlijk afweten. Lijsteraankomst is er sowieso niet geweest, we vangen wederom hoofdzakelijk achterblijvers terug; de paar ongeringde vogels hebben weer niet of nauwelijks vet en ingeteerde vliegspieren. Wel is er de hele dag weer onrust onder de vogels en horen en zien we regelmatig op sperwers reagerende vogels. In de ronde van 10:45 uur is het weer eens tijd voor een sprintje. In het net op de rand van het bos doet een sperwer z'n uiterste best om het net uit te lopen. Tijdens de sprint zie ik hem van de vierde in de derde baan rollen en kan ik hem daar nog net grijpen als hij door de zak loopt en zich in de hoek van het net vastloopt. Hebben, een eerste kalenderjaar mannetje ditmaal. Nu nog een eerste kalenderjaar vrouw en dan hebben we van die soort alles compleet...
De regen passeert volgens afspraak met de weergoden en tegen 13 uur breekt de zon zelfs af en toe door. Evert Jan arriveert en helpt voor de rest van de middag. Daarin gebeurt niet echt bijzonder veel meer op het gebied van vogelvangst. Aan het eind van de middag meldt zich een nieuw regenfront vanuit het Kanaal en dat stuwt harde wind voor zich uit. In het bos sluiten we een aantal netten preventief en zo ook alle netten in de schapenweide. Hadden we dat ook maar gedaan met de netten onder de hoge berken van sectie 7, dan hadden er om 23:45 uur niet zoveel bladeren en takken in gehangen... In de avond volgen er geen vangsten van waterrallen maar zit er nog wel een bruine rat in één van de kooien.
Waarnemingen: enkele kepen; een groepje putters in de eiken op schapenweide; een groepje van 15 à 20 houtduiven; enkele putters waarvan één zingend in de struiken bij ringtafel; een barmsijs, vermoedelijk grote, passerend over het veldlab.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp


13 november 2009

We maken het steeds bonter...

Ondanks de tegenvallende aantallen zou het weer een enerverende dag worden...
Bij aanvang stond de wind Zuid 4 bft en was het net droog na nachtelijke regenbuien. Op de radar voorzagen we naderende buien en een temperatuur die op dat moment al op 10,5 graden zat. Op dat moment is het in de duinen in het westen al 13 graden... Omdat we rekening houden met veel blad in de paar netten die in de schapenweide nog openstaan en omdat de grofmazige netten daar nog opengeschoven moeten worden lopen we daar eerst heen via de schapenweide. Aankomend bij de netten hangt daar al een houtsnip in een gewoon mistnet. De aantallen bladereen vallen mee en we schuiven de grofmazige netten ook open. We lopen door naar de netten van sectie 5 en treffen daar al een achtergebleven bout van een koperwiek aan. Even denken we aan een herhaling van zetten ten aanzien van de afgelopen dagen, maar dat blijft uit. In het bos aangekomen treffen we netten met behoorlijk wat bladeren aan. Dus alsnog behoorlijk peuteren geblazen.
We merken hoegenaamd niks van aankomst en de merels en koperwiekn die we vangen suggereren dat er hoogstens sprake is van het vangen van achterblijvers. Er zit bijvoorbeeld een magere koperwiek bij die in 11 staartpennen en een aantal armpennen alleen rafels heeft doordat de baarden in de veren ontbreken. Je krijgt er alleen maar respect voor dat zo'n vogel dan toch nog het eiland vanuit het hoge noorden heeft weten te bereiken zonder in de golven te verdwijnen, vooral als je hem als een vlindertje ziet wegvliegen. Maar ja, hoeveel soortgenoten die er net zo aan toe waren zijn er WEL in zee gevallen om te eindigen als voedsel voor vis en meeuwen.
We zien weer diverse waterrallen door het terrein scharrelen en vangen er ook weer een paar. Als ik tegen 10:30 uur een extra rondje loop omdat het dan is begonnen met regenen tref ik nog maar een paar vogels in de netten aan, maar vind naast sectie 7 een plukplek waar een waterral verorberd is. Er ligt nog een poot bij de veren. Daar blijkt een ring aan te zitten waarvan ik denk dat het vast en zeker het nummer van één van de rallen van afgelopen dagen is. Als ik de poot pak en de ring bekijk zie ik echter 4T.. staan. Juist, een Belgische ring!!!! De tweede waterral met een buitenlandse ring die we in het Glop aantreffen is een feit, zij het met een zwart randje...

We hadden verwacht (en de regenradar ook) dat de regen van tijdelijke aard zou zijn, maar het front ontwikkelt zich dusdanig dat het eigenlijk met enkele tussenpozen daargelaten niet droog is. Er gebeurt de rest van de dag eigenlijk niet zoveel bijzonders, we lopen onze regelmatige tussenrondjes, maar op een gegeven moment sta ik toch wel even heel vreemd te kijken naar wat ik in de rallenkooi bij sectie 4 zie lopen. Een steenloper???? Nee, het blijkt een waterral met op kop, hals en rug grotendeels witte veren... Wat een maf en merkwaardig beest zeg! De veren die de normale tekening hebben zien er uit als die van een eerstejaars vogel, maar de snavel en poten als die van een adult. Dat laatste kan en zal waarschijnlijk beïnvloed zijn door het gebrek aan pigment dus we houden het op een eerstejaars vogel. Het rariteitenkabinet is dus weer een exemplaar rijker...
Aan het eind van de middag kijken we toch nog op van het aantal koperwieken dat vertrekt. Er zat duidelijk weer meer op het eiland dan wij vermoedden. In de laatste ronde vliegt er ineens een velduil boven mij als ik nog een koperwiek uit één van de netten sta te verwijderen. De grofmazige netten blijven in de avond toch nog maar even open... Dat levert uiteindelijk niets extra's op, helaas, om 23 uur halen we nog wel een ral uit één van de kooien.
Waarnemingen: vijf oeverpiepers boven sectie 6; enkele malen jagende sperwers, zowel man als vrouw; enkele houtduiven tussen de eiken in de schapenweide; in de ochtend nog weer een vermoedelijke tristis roepend voor het gebouw en Kees Oosterbeek meldt de waarneming van een potetiële nieuwe baansoort, een grote zilverreiger aan de grond tussen het groene glop en de Kooiplaats.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp


12 november 2009

Herhaling, maar geen kopie.

Deze ochtend hebben we voor het eerst het ochtengloren mogen aanschouwen met aan de horizon een mooie rode gloed. En ochtendrood brengt...
Het is 4,2 graden om 07:30 uur als ik iets later dan normaal de eerste ronde loop. De wind staat dan uit het Zuiden met 1 à 2 bft. Er is wederom zichtbare aankomst, maar wel in heel lichte mate en beperkt tot merels en koperwieken. Geen spoor van trekkende kramsvogels zoals ze gisteren nog in leuke aantallen binnenkwamen. Op de terugweg van de eerste ronde met hoofdzakelijk koperwieken die in het terrein hebben zitten slapen en ongeringde merels hoor ik dat Hanneke mij vanuit het bos staat te roepen. Als ik op een drafje in de bocht van sectie 2 naar 1 aankom tref ik Hanneke met aan haar voeten mijn bergschoenen, slechts 5 maten te groot dus dat ziet er leuk uit, en in de handen het net samengeknepen met daarin een grote vogel die z'n uiterste best doet om aan z'n "belager" te ontkomen. Weer een buizerd!!! De eerste roofpiet die zij in een mistnet gearresteerd heeft. Het is een nog donkerder exemplaar dan die van gisteren, blijkt al geringd te zijn met één nummer lager dan de vogel van gisteren. Inderdaad, het is de buizerd die precies een week geleden door Wil en Gerrit geringd is. De vogel heeft net als die van gisteren de krop nog leeg maar blijkt 55 gram zwaarder te zijn dan zeven dagen geleden.

In de volgende ronde roept Hanneke mij weer van een afstandje. Ditmaal tref ik haar bij het smalle doorgangetje tussen de berkjes bij het meteoveld. De plek waar sommige soorten zo graag door het gangetje schieten... En ja hoor, nu staat ze met een sperwer in haar handen en naast de vogel z'n elders gevangen prooi, een koperwiek. Het is een adulte man en hij draagt al een ring. De vogel is in 2007 door Leo Oudejans en Kees van Kleef alhier geringd en nu dus voor het eerst teruggevangen. En ook bij deze vogel is het ruipatroon in de armpennen mooi te zien.
Tijdens de tweede ronde na het loslaten van de buizerd merken we dat pal naast het net waar we de sperwerprooi hebben neergelegd deze al helemaal is opgepeuzeld.
Oh ja, we vangen ook nog andere vogels. Daarin eigenlijk net als de vorige twee vogels een herhaling van gisteren met uitzondering van de tjiffen. Daarvan zit er wel de hele dag één te roepen met het tristis-roepje maar we vangen pas in de allerlaatste ronde een reeds geringde tjif terug en da's een gewone van eergisteren. Wel zijn de goudhaantjes vandaag wat meer op sjouw want we vangen er verspreid over de dag vijf met tevens weer een vuurgoudhaan. De merels van vandaag hebben over het algemeen weer minder trekvet en veelal behoorlijk ingeteerde vliegspieren. In de middag profiteren we nog een keer van de paniek die de hele dag al bij herhaling uitbreekt als er weer een roofpiet door het bos jakkert en vangen we ineens een groepje koperwieken en merels die vanuit het elzenbos de netten ingejaagd blijken te zijn. We treffen weer een achtergebleven prooi in de netten.
De waterrallen doen het weer niet echt best vandaag, regelmatig zien we er één over het pad snellen maar het vangen valt na de middag weer stil.
In de schemer hoort Hanneke wel luid gespatter in het wilgenhakhout, waarschijnlijk afkomstig van de eerste wintertaling die het glop opzoekt. Om 09:20 uur is er even een kort regenfrontje over het eiland getrokken, maar na amper 20 minuten is het al weer droog en dat blijft het de rest van de dag ook. Daarna is het te merken dat er langzaam warmere lucht het eiland optrekt waardoor het in de schemer ineens vanuit de polder dichttrekt met mist. In de avonduren draait het rallengeluid weer.
Waarnemingen: een waterpieper en een oeverpieper over de vangopstelling; meermalen sperwers en buizerden ter plaatse; enkele kepen; grote bonte specht bij gebouw; in de ochtend vaak onrust onder de brandganzen in de polder; begin van de avond in het donker overvliegende kolganzen ; minimaal één siberische tjiftjaf bij het gebouw.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp


11 november 2009

Van groot naar klein...

Het heeft afgelopen nacht geregend, vooral in de tweede helft van de nacht. Om 06.00 uur regent het nog stevig, maar precies bij het lopen van de eerste ronde is het vrijwel droog. Dat wordt dus een rustig begin met de vangsten en alleen maar netten afschudden en bladeren plukken. Daar zijn er door de regen heel wat van gevallen.
Na het nodige gepeuter en gepluk zijn de eerste vogels inmiddels ingevlogen en komen we uiteindelijk met 21 vogels terug. Daarbij twee rietgorzen en we hoorden er nog een paar in het terrein. Verder vielen er meteen na de regen al koperwieken en merels in, maar de grootste aankomst was er duidelijk van kramsvogels. En die vang je dus niet als je in een terrein als het groene glop in de schemer geen geluid van die soort draait. Kortom, alles vloog door of ging eventjes in de boomtoppen zitten kijken om vervolgens alsnog door te vliegen. De groepen die regelmatig over kwamen vliegen bestonden gemiddeld uit een stuk of 40 vogels.
In de tweede ronde worden we opgeschrikt door een luid krijsende merel in één van de grofmazige netten in de schapenweide. Er blijkt op amper een paar meter naast deze merel een adulte sperwervrouw te hangen. Daar wil je als merel wel bang van worden. Het is een prachtig grijsgetekende vrouw met van die mooie smalle bandjes op de borsttekening en op de bovendelen geheel uniform grijs. De meest recent geruide armpennen zijn nog goed te onderscheiden van de nog niet geruide. Deze rui van de armpennen heeft zich "volgens het boekje" voltrokken in drie stappen met 3 of 4 pennen tegelijkertijd.

Amper van de opwinding bekomen vangen we in de eerstvolgende ronde ook in sectie 6 maar dan in een gewoon mistnet een buizerd. Het is een heel donker exemplaar en waarschijnlijk de vogelvanger die ons de afgelopen dagen beconcureerde. In dit geval een eerstejaars vogel met een lege krop, een iets ingevallen vliegspier maar met een heel mooi gewicht van 761,4 gram.
En dan hadden we vandaag ook nog weer van die pietepeuterige kleine beestjes tussen dit geweld. Maar liefst drie keer was er extra aandacht nodig voor bleke tjiffen met een heel bescheiden eentonig of zo goed als eentonig piepje. Van al deze drie exemplaren hebben we foto's en geluidsopnamen gemaakt en ook deze zullen ingediend worden bij de CDNA. Gedurende de gehele dag horen we de nasale piepjes van de tjiffen in de bosjes voor het gebouw, een geliefde plek voor die kleine phylloscopusjes. Bladkoningen houden zich daar ook altijd graag op.
De hele dag blijven zich groepjes merels, koperwieken en kramsvogels aandienen maar de aankomst van kramsvogel droogt tegen 11 uur geheel op. Die zullen inmiddels de duindoornbessen hebben gevonden en/of doorgevlogen zijn. Ondertussen merken we dat we ineens veel meer merels zonder trekvet maar met vliegspierscore 1 aantreffen of merels met vliegspier 1 maar met nog wel vet 1 of 2; wellicht een heel andere groep of laat uit zee komende vogels die veel langer hebben moeten doorvliegen.
Vanaf 15:45 uur kondigt zich nieuwe regen aan en besluiten we om maar weer extra rondjes in te zetten en het uit te zingen tot het donker. In de laatste ronde blijkt dat er verspreid door het achterterrein koperwieken zijn gaan zitten slapen. Daar worden er nog 6 van gevangen, samen met een zanglijster die zo klein is dat de vleugelmaat in de database met een milimeter bijgesteld moet worden naar 108 mm.
In de avond is het al snel droog en lopen we om 23:30 uur de laatste rallenronde; zonder resultaat. Wel lekker fris weer met een zacht windje maar niks te horen of zien.
Waarnemingen: een torenvalk in het meteoveld ; één overvliegende keep en meerdere malen sperwer.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp


10 november 2009

Regen brengt... vogels!

Bij het opstaan blijkt het al 7,6 graden te zijn, de wind is Noord 3 bft, maar weer niet in het Glop, hier staat amper wind. Het blijkt sinds 6 uur te regenen, de regenbui trekt van NO naar ZW. Dat betekent weinig goeds want dat zal weinig vogels het eiland op brengen. En zo geschiedde. Toch nog 14 vogels in de eerste ronde waarvan 2 waterrallen. Er zitten duidelijk meer waterrallen in het terrein maar ze zijn minder actief. In de eerste ronde ook een bleke tjiftjaf. Op kleed neigt de vogel sterk naar de siberische tjiftjaf, maar heeft toch nog net te veel groenige zweem op de bovendelen en te veel geel aan de onderzijde en okselveren. Toch is het geluid duidelijk afwijkend van de gewone tjiftjaf en meer eentonig. We maken met de fotocamera niet alleen foto's maar ook een geluidsopname waar de CDNA zich over mag buigen.
We hadden de indruk dat de regen van korte duur zou zijn en zijn de rondes steeds gaan lopen zodra de laatste vogel weggeringd was. In de tussentijd wist de buizerd toch nog weer toe te slaan door een merel te tikken en te proberen mee te nemen. Na 11 uur is het enige tijd zo goed als droog en zitten we aan de rand van het regengebied. Dat regengebied krijgt vanaf dat moment echter tegendruk van een ander regengebied dat uit Groot Brittannië afkomstig is. Hierdoor blijft de regen stabiel liggen en draait heel langzaam weer iets het eiland op. Dat is het moment dat we tijdens het lopen van een ronde ineens het klassieke effect zien: late aankomst van merels en koperwieken die dan ineens voor de regen komen binnenvallen. In de uren daarna zien we vooral in de hogere randen van het vangterrein groepjes koperwieken en merels foerageren tussen de bladeren. En daar vangen we af en toe een leuk aantal vogels van en sprokkelen zo de dag al lopend door ondanks het feit dat het vrijwel onophoudelijk licht blijft regenen.
Ondertussen zijn de waterrallen ook weer actiever geworden en vangen we ze verspreid over de hele dag. En laat Joop van Ardenne nou net gisteren aan de telefoon hebben uitgesproken dat we vrijwel nooit andere soorten dan waterrallen in de kooien vangen... Vandaag een adulte waterhoen en een roodborst. En die laatste zat zelfs in een kooi met volledig waterdekking onderin. Aan het eind van de middag volgt nog een goede lijsterronde (ze vertrekken even later gewoon dwars door de regen) en zo maken we ondanks bijna de gehele dag lichte regen nog de beste vangdag van deze week.
Het blijft regenen tot in het donker en pas om 20:30 uur is het echt droog. We wachten dus maar weer af wat de ligging van het regengebied (waarin naar verwachting de komende nacht maar heel weinig verandering zal komen) morgen zal brengen.
Waarnemingen: één geelgors laag rondvliegend boven de schapenweide tijdens daggeluid; één barmsijs; regelmatig rond- en overvliegende buizerd.

Groeten,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp


9 november 2009

De tweede krent in het net...

Gelukkig is het afgelopen nacht weer helder aan de grond geworden. De mist was al opgetrokken bij het lopen van de laatste ronde gisteravond en vanmorgen was die situatie ongwijzigd. We merkten tijdens de eerste ronde echter al wel dat het heel erg stil in het terrein en in de lucht was. Het werd snel duidelijk, veel vertrek gisteravond in onze regio, maar geen aanvoer van elders. Er was dus tijd genoeg om al meteen tijdens die ronde te beginnen met het verwijderen van blad dat vooral in de schapenweide in de netten was gewaaid tijdens een éénzame windvlaag.
Al doende zien we tussen de bomen door iets groots en grotendeels wits in één van de grofmazige netten hangen. Een kerkuil! En wat voor één... het blijkt een prachtig wit exemplaar te zijn. Van onderen werkelijk spierwit met slechts heel fijne spikkels op de borst en op de ondervleugel alleen een paar van dezelfde kleine spotjes op de polsvlek. De bovenzijde van de vogel is ook veel lichter dan de kleuren van de veren die we normaliter bij kerkuilen zien of de ruipennen die ik er van in huis heb. Heel voorzichtig durven we bij deze vogel te gaan denken dat we een kerkuil van de ondersoort Tyto alba alba in handen hebben... Wat een magnifiek getekende vogel.

Sneeuwwitje

In de lucht is hoegenaamd niks te zien wat op trek duidt, of het moeten de paar groepen kramsvogels zijn die we van zuid naar Noord zien vliegen, kennelijk onderweg naar de duinen om daar van de duindoornbessen te profiteren. Er zijn vrijwel geen merels meer in het vangterrein aanwezig en het duurt nog tot rond het middaguur voordat we na alleen maar terugvangsten de eerste ongeringde merel vangen. De waterrallen vertonen met hun aanwezigheid hetzelfde beeld als de merels, wellicht veel wegtrek en minder aanvoer. Toch vangen we er in de eerste paar rondes al weer 5 exemplaren en later verspreid over de dag toch nog een totaal van 12 exemplaren, een aantal dat er zeker mag zijn, ook al is het de helft van gisteren. En.. nog steeds alleen maar ongeringde exemplaren.
Na afwezigheid gisteren is vandaag 'de' (?) buizerd ook weer actief. In het bos treffen we in één van de netten een dode geringde merel zonder kop aan. En aan de overkant van de sloot vliegt een heel donkere buizerd weg die vervolgens in de bocht van sectie 9 naar 0 gewoon weer gaat zitten kijken. Ik twijfel er sterk aan of het dezelfde vogel als die van eergisteren en mogelijk vorige week is want deze lijkt veel donkerder. 's Middags vinden we verderop in het vangterrein een (niet vers) dode merel die met z'n hals in de vork van een wilg hangt. Mogelijk heeft ie zichzelf verhangen want klemwonden van een roofvogel zijn op het lichaam niet te vinden. Ik kom op het idee om dit kadaver in een grofmazig net te hangen en verrek... Twee rondes later hangt ie met een krans veren er omheen en zonder kop in het net. De buizerd heeft dus kennelijk als strategie dat ie eerst de kop er af trekt en dat doet ie dus zelfs in het net... helaas hing ie er zelf (nog) niet bij.
Het is de gehele dag een grauwe licht miezerige dag. Echte regen valt er pas rond 19.00 uur in het donker, maar de hele dag vragen we ons af of het nou heel lichte motregen of van water verzadigde lucht genoemd moet worden. De wind is vannacht naar de Noordoosthoek gedraaid en is na de middag van 0-1 bft naar 2-3 bft aangewakkerd. In de avondronde van 21:15 uur weten we nog 2 waterrallen te vangen die op de spanlijnen van de netten zitten, de ene op de bovenste lijn voor de luidspreker en de andere op een tussenlijn bij sectie 4. De ene is loeizwaar en weegt maar liefst 159,8 gram.
Waarnemingen: in ochtenduren enkele tientallen kleine groepjes kramsvogels, een oeverpieper, een sperwervrouw boven het terrein richting Noordoost; circa 8 maal één of twee buizerden in het vangterrein en rond het gebouw en één grote bonte specht gehoord.

Groeten,


terug
later
eerder

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp



 

   ·   Valid HTML 4.01! Transitional   ·   mailto   ·    Fatbirder's Top 1000 Birding Websites   ·   Any Browser   ·    Get Firefox