Dagboek van week 31
Vrijdag 24 juli 2015
CES-11.
De laatste CES sessie van het seizoen. Gisteren gesnoeid en netten gezet en in het donker de boe open gezet. Wel een merkwaardige ervaring met de ingrijpende verandering door houtkap in de omgeving van de vangbaan en ingrijpende snoei binnen de opstelling. Je schuift de netten nu open met het geluid van kieviten zo dicht achter sectie 8 dat het lijkt of ze onder je voeten door lopen... Bovendien zie je tussen de struiken door nu vanaf hier zefs de verlichting van boerderij de Kooiplaats.
We beginnen met heerlijk windstil weer en volledige bewolking. De koeien bij boer Visser aan de overkant rammelen al weer tegen de voertroggen en de haantjes schreeuwen om het hardst. Duidelijk hoorbaar staan de zilvermeeuwen te krijsen binnen in de schuur. De polder is vergeven van het getwitter van tepietende scholeksters. Kortom, zomerse avifaunistische condities. Even later hangt de lucht vol vluchtende vogels als gevolg van vier salvo's van een overijverige schadebestrijder.
De eerste ronde levert vooral veel dauw-druppels op, maar toch ook wel een achttal vogels, vooral roodborsten. In de omgeving van de Ebelbrug laat zich een waterral met luide biggenroep horen. In sectie 5 hangen twee wilgenhoutrupsvlinders tegen het net. Na de derde ronde nemen de aantallen vogels snel toe doordat de inmiddels opgekomen oostenwind de dauw snel heeft laten verdampen. Vanaf 10 uur begint de sloot duidelijk vogels aan te trekken. Er hangen dan leuke aantallen ter hoogte van de poeltjes met het laatste slootwater. Daaronder net zoals de eerdere vangdagen in het CES-seizoen ook weer sijsjes. Het mag inmiddels getuige die vangsten, samen met die van vorig jaar, wel duidelijk zijn dat de sijs zich met meerdere paartjes zal hebben gevestigd op het eiland. De avifauna spreekt over de jaren tot 2003 nog over 1 tot maximaal 3 paren op het hele eiland.
In de vierde ronde vangen we de eerste spotvogels van vandaag. Daarbij zowaar een adult exemplaar met een Belgische ring, de eerste van die soort met een buitenlandse ring in ons 25-ste vangjaar. In de achterste secties
valt het rond 10:30 uur al behoorlijk stil, we zien er nog wel een mooie man blauwe Kiekendief met prooi laag over de opstelling scheren, waar zal die nog wat te voeren hebben zitten? De laatste ronde voor het CES-seizoen lopen we om 11:30 uur en dat is de beste ronde van deze dag. Voordat we alle netten dicht hebben vangen we buiten de CES-tijd ook nog een goede groep vogels bij de sloot, feitelijk moeten voor de CES-totalen 18 vogels van het dagtotaal in mindering worden gebracht. Het gaat daarbij om twee vinken, één spotvogel, vier tjiftjaffen, drie kleine barmsijzen, zeven sijzen, één merel. één roodborst terug en één koolmees terug.
Meteen doorvangen als start voor het najaarsseizoen zit er deze keer niet in. Na deze ochtend met heerlijk zomers maar bewolkt weer worden we vannacht geconfronteerd met naar het schijnt ruig weer met harde wind en langdurige regen. De netten blijven dus nog even gesloten en we werken eerst verder aan de begrazing van de netbanen. U leest van ons...
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Zaterdag 25 juli 2015
Aber wir leben nog...
Zoals een ieder zal begrijpen is er vandaag de 25-ste niet gevangen. De storm bleef nog lang uit maar kwam uiteindelijk ongeremd over het eiland. Gevolg: de eerste elzenproppen hangen al in de gesloten netten van de CES-opstelling, dus proppen peuteren voor de eerste herfstvangsten beginnen...
Zoals het zich nu laat aanzien valt het allemaal enorm mee, zoals gebruikelijk enkele uitgescheurde takken en het net vrijgeharkte nettenpad weer vol met blad en takken. Er is een wilg uitgescheurd op het pad naar de slagboom. Verder vooralsnog niets, maar we zijn nog niet achter in het veld geweest waar de wind veel meer vrij spel heeft gekregen.
Vervelender voor de toeristen is dat er op het nieuwe kampeerveld bij boer Visser twee kampeerwagens in elkaar geklapt zijn. Enkele kampeerders kozen voor aanvang van de storm al het hazenpad.
De bomen kwamen zo ongeveer horizontaal voorbij en het water gutste als de Victoria-watervallen van het dak.
Groeten,
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Zondag 26 juli 2015
Wederopbouwdag.
Vanmorgen vroeg stond er nog een stevige wind en regende het af en toe nog. We zijn begonnen met het opnieuw vrijharken van de paden en elzenproppen peuteren uit de gesloten netten. Vanaf 10 uur stond de gehele CES-opstelling weer open. Inmiddels was de wind verder teruggezakt naar een 2-3 bft en dreven wolkenvelden over, afgewisseld met opklaringen. De lunch kon zelf weer buiten in het zonnetje genoten worden.
Het was wat de vogels betreft het grootste gedeelte van de dag erg rustig in het bos. Na de 27 mm neerslag van gisteren was het slooteffect natuurlijk ook wel verloren gegaan. Dientengevolge bijvoorbeeld slechts één sijsje vandaag dus. Toch vorderden de vangsten met het verstrijken van de dag. Tussen het rondes lopen door hebben we nog gesnoeid en geharkt op secties 3, 7, 8 en 9. Op die laatste sectie viel weinig te snoeien want daar staan de struiken immers nog maar amper driekwart meter hoog dus daar waren we snel klaar en hebben we daar de netten na de middag al kunnen opzetten. Op sectie 0 lagen vanmiddag plukresten van een, volgens mij, bonte strandloper onder een els met een lange horizontale tak. Daar heeft dan waarschijnlijk wel een heel leuke roofvogelsoort zitten plukken... Slechtvalk?
We vingen vandaag de eerste karekiet met trekvet (3), die heeft dus al plannen voor vertrek. Verder hebben de vogels weer opvallend veel luisvliegen bij zich, vooral de jonge spotvogels en kleine karekieten. Van die laatste soort vingen we twee jongen die nog maar zo kort uit het nest moeten zijn geweest dat we besloten om ze terug te brengen naar de plaats van vangst. Die jonge vogels blijven dan bij loslaten meestal even lekker op je vinger zitten om eens even te overzien waar ze zijn terechtgekomen.
Ook andere parasieten werden weer aangetroffen en we hebben dus weer wat monsters kunnen verzamelen van teken voor het RIVM-onderzoek. Vandaag droegen een pimpel, een merel, een koolmees en een grasmus hun steentje bij. Merel en koolmees ieder met maar liefst circa 20 teken per individu en dan hadden we ze nog niet eens allemaal verzameld.
Aan het eind van de middag nadert er weer een regenfront waaruit in drie golven weer matige tot flinke regen over het eiland wordt uitgestrooid. In de duisternis wordt deze regen alleen maar gestager en schijnt slechts een voorbode te zijn van alle nattigheid die morgen ons deel zal zijn. Alle netten zijn vanavond dus weer gesloten...
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Maandag 27 juli 2015
Prut met peren
De hele dag harde wind en elkaar met tussenperiodes van 5 minuten afwisselende buien, soms met zware neerslag. En dat natuurlijk vooral op het moment dat je helemaal achteraan bij het meteoveld aan het werk bent. Kortom, het was vandaag gedurende de gehele dag onverantwoord om te vangen. De paar vogeltjes die nog wel op papier zijn verschenen sprongen tijdens het opbouwen van sectie 4 en 5 in de netten.
In de avonduren nog de resterende netten van sectie 5 afgeschoord en daar nog veel braam weggesnoeid. Er vlogen daar in de schemer twee houtsnippen rond en ook een kerkuil liet zich daar nog even zien. Daarvoor kwamen er in hoge snelheid veel kieviten laag over de netten van sectie 5 nadat zij op de wieken waren gegaan tengevolge van de ganzenjacht in de polder.
Kijkend naar de verdere weersverwachtingen begint het er op te lijken dat we na deze week kunnen zeggen dat we een magere Oktoberweek achter de rug hebben maar wel één met kleine karekieten en fitissen...
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Dinsdag 28 juli 2015
Nog meer prut met nog meer peren.
Wederom opgestaan met wind en buien. Regenradar bekeken en ja hoo,r Schiermonnikoog en de andere Waddeneilanden liggen nu precies in een buienstraat die net iets breder is dan de eilanden zelf. Kortom, droog in Lauwersoog en hier plens plens. Om 09:00 uur was het dusdanig verbeterd dat ik het aandurfde om de netten van sectie 2, 3 en 4 open te schuiven. Even later kwam daar sectie 8 nog bij. Na twee rondjes kouwe kermis lopen met amper vogels begon de wind meer en meer aan te halen en veranderden de opklaringen in een uur tijd wederom naar buien. Opnieuw de netten gesloten dus. De wind wakkerde vervolgens alleen maar verder aan en blies uiteindelijk met 6 bft uit pal westelijke richting door het Glop.
In de middag zijn we verder gegaan met snoeien, harken en afschoren van de netten van sectie 5, die kunnen dat dit seizoen goed gebruiken. De storm bleek daar ook nog eens een keer te hebben huisgehouden onder de resterende geknotte berkjes. Diverse jonge takken hielden de harde wind niet en zijn geknakt. Deze boompjes waren altijd favoriete broedplaatsen voor de kleine barmsijzen, daarvan zullen net als andere late soorten meerdere broedparen hun legsels zijn kwijtgeraakt. We hadden op de laatste CES-sessie immers nog exemplaren met broedplekken die duiden op eileg en broeden.
Na het avondeten luwde de wind iets en dus heb ik de netten die met de westenwind het meest luw staan weer opengeschoven. Ook de buien waren inmiddels minder frequent. De vangsten stelden echter wederom teleur. In het bos zie ik deze week iedere avond wel één of twee witgatten wegvliegen, vanavond waren dat er zelfs drie. Helaas allemaal van je afvliegend, dus verder het bos in.
In de avondronde zijn er een aantal boerenzwaluwtjes gaan zitten slapen in het riet tussen de struiken rond de plaats waar later in het seizoen de rallenkooi van 8 staat. Recht voor dat looppad hing vanavond één boerenzwaluwtje. We vingen vandaag ook nog een heel jong exemplaar dat de vleugels nog niet eens volledig uitgegroeid had. Ik heb die vogel na het ringen naar de straat gebracht en bij de boerderij van Visser losgelaten. Ongelooflijk, meteen na loslaten stormden vijf andere zwaluwen op de vogel af om hem/haar te begroeten. Het zag er in een flits uit als een voedering in de lucht. Ook nog weer een putter gevangen, net als de meeste anderen recht voor één van de diverse distels die gelukkig met het maaien gespaard zijn gebleven.
Nu in de avond is de wind verder geluwd naar 3-4 bft en zijn de buien minimaal. Morgen vroeg weer op om op tijd te kijken of het vangbaar weer is. We blijven hopen op betere tijden...
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Woensdag 29 juli 2015
Het wordt saai...
Ik wil niet meer in herhaling vallen, maar doe dat wel... Bui, zon, wolk, bui, zon, wolk... En dat met intervallen van ieder vijf minuten... je denk iedere keer van: nu zal er een einde aan komen maar komt bedrogen uit en kunt alweer een volgend rondje lopen op het moment dat de laatste vogel geringd is.
Aldus geschiedde. Vangsten waren keurig verdeeld over de gehele dag met na 17 uur in twee rondjes dan toch eindelijk in totaal twee witgatjes precies in het net boven de Ebelbrug. Alle putters van vandaag wederom keurig netjes in de netten voor de distels.
In het bosstuk van sectie 2 vanmorgen een bijna voltallig gezin (paps met de kids) bosrietzanger waarvan de jongen nog niet eens volgroeide vleugels hadden en paps met een vleugel van 74 mm liet zien hoe ver ze nog moesten. Verder werd het gedurende de dag duidelijk dat er weer een paar nestjes tjiftjaffen moesten zijn uitgevlogen, ook daarvan vingen we er meerdere.
Na de middag haalde na het verdwijnen van de kleine buitjes op verschijnen van een groter regengebied de wind
behoorlijk aan tot WNW 6 bft met uitschieters naar 7. Dus nog meer netten dichtgegooid dan we eerst al hadden (sectie 5 heeft de hele week nog niet eens open gestaan), en zo maar door lopen langs de resterende netten die in de luwte stonden.
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
Donderdag 30 juli 2015
Zonder titel...
Zo zachtjes aan moet het daarboven toch een beetje tot droogteverschijnselen gaan leiden dacht ik vanmorgen nog bij het opstaan. Wederom tikte er regen tegen het slaapkamerraam en ritselden de berkenbladeren behoorlijk. Gelukkig was het voor aanvang van de eerste ronde droog. Dat leidde er toe dat die eerste ronde meteen de eerst ronde nul van deze vangweek werd, niet zo verbazingwekkend. De volgende ronde was beter maar hield niet over.
Boven het glop kwamen al een zestal witgatjes overvliegen en bij terugkomst wiekelden er een man en vrouw blauwe kiekendief over de vangopstelling. De spreeuwen kwamen met enkele tientallen weer laag over de opstelling om te gaan foerageren in de schapenweide en polder. Hun aantallen halen het niet meer bij de grote groepen die je tot een jaar of 15 geleden in de tweede ronde over het meteoveld zag komen vliegen als ze van hun slaapplaats naar de kwelder vlogen.
De ochtend wordt nog gekarakteriseerd door af en toe een heel licht buitje en een afzwakkende NW-wind naar 4 bft. Na de middag zou het zo goed als droog blijven maar na de buien haalde de wind weer aan. De vangsten verliepen vandaag veel minder regelmatig over de dag en vertoonden inmiddels meer het klassieke patroon van stilvallen rond de klok van 10. En dus was er vandaag, mede dankzij de opklaringen, ruimte om de laatste netten van sectie 6, de grofmazige netten, op te zetten. Die leverden vandaag meteen de eerste vangsten op, te weten de eerste grote bonte specht (volwassen nog ongeringde vrouw) en in de avonduren, jawel, een boerenzwaluw (!). Eerder in de middag zagen we tijdens een controlerondje terwijl er nog maar één grofmazig net stond een mannetje blauwe kiekendief loodrecht omhoog klimmend wegvliegen van tussen de netten, een paar meters verderop trof ik een roofvogeldonsje in het net en een ruipen eronder...
Vanmiddag hebben we enige tijd bezoek gehad van schrijver en publicist Koos Dijksterhuis. Hij kwam op afspraak want wilde graag meer weten van het spreeuwenringwerk dat Hanneke en ik in den lande uitvoeren. Hij maakt een ronde mee waarin we een adulte sprinkhaanzanger vingen, bepaald niet alledaags hier in het glop. Wel vingen we
hem in een typisch sprinkhaanzangerhabitatje, tussen de zegge in sectie 9.
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp
vrijdag 31 juli 2015
Eindelijk...
Droog! Windluw! Waar herinneren we dat nog van? Het is heerlijk om een eerste ronde te lopen na alleen maar de eerste dag van onze ringperiode en nu dan onze laatste volledige dag goed vangweer te hebben gehad. Wat een verschil. Geluiden klinken meteen weer heel anders, meer vertrouwd en het eiland is weer verguld met stilte in de vroege morgen. Ook de vogels moeten er nog even van bekomen en de eerste officiële ronde is er weer één van bijna nul vogels. Bijna, want daarvoor liep ik al een extra vroege ronde om de grofmazige netten en sectie 5 open te zetten en dat leverde in het grofmazige net bij de meteo een kerkuil op. Een mooi bruin exemplaar die al voorzien was van een ring die niet door ons is aangelegd.
De vangsten liepen weer goed verdeeld over de dag met ook nog weer een paar soorten nieuw voor onze ringperiode zoals een zwarte roodstaart en een spreeuw. Oscar Franken is nog net laat genoeg klaar voor vertrek naar het groene strand om de vangst van de derde witgat van deze week mee te maken, een nieuwe handsoort voor hem. Hij weet nog te vertellen dat ongeveer tweederde deel van het groene strand waar hij zijn onderzoeksterrein heeft liggen is overstuifd door de zomerstorm van afgelopen week. Meerdere van zijn vaste meetpunten zijn totaal niet meer terug te vinden.
De dag is naast vogels goed gevuld met de nodige bezoekers in de vorm van een pakketbezorger die de nieuwe
weegschaal komt brengen (steekwagentje vanaf nu geadviseerd), de firma Vlasma voor reparatie van de buitenlampen
(schakelaars zaten tot de nok vol met rode bosmieren) en ons aller Barbara Bezemer die ditmaal vol verhalen zit over de reis naar Extremadura waar ze een Iberische Lynx heeft gezien en veel andere soorten vogels zoals de Provinciaalse Grasmus... ja u leest het goed.
Er is vandaag duidelijk kentering merkbaar bij de fitissen, we vangen meer adulten dan voorgaande dagen en exemplaren die de rui bijna volledig hebben doorlopen en sommige hebben ook al vet aangelegd. Verder nog een paar vogels met oudere ringen waarbij vermeldenswaard een tuinfluiter met een ring uit 2011. toen al als ouder dan het eerste kalenderjaar geringd en sindsdien ieder jaar bij ons op bezoek. Ik heb de avonduren doorgebracht met het uitlopen van de geluidskabel naar de paal bij sectie 7, ieder jaar weer een enerverende onderneming, maar het is gelukt, de kabel werkt.
In de avond valt de wind helemaal weg en begint door de opklaringen na een zonnige middag meteen de dauw op te trekken en aan de netten aan te slaan. De netten zijn goed zichtbaar in het schijnsel van de volle maan en tijdens het tikken van dit verslag horen we weer activiteit van o.a. meerdere kieviten in de schapenweide en talloze rugstreeppadjes die dit jaar in het hele terrein zitten. Oscar doet nog een poging tot het vangen van nachtvlinders maar het is een koude nacht en er komt niet zo veel op het laken. Tenminste, wel een leuk aantal soorten, maar geen aantallen.
Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp