later |
Dagboek van week 49
Zaterdag 28 november 2015
Is het over?
Het zakt verder in... Maar de rallen lopen nog goed. Bij het lopen van de eerste ronde is het nog niet zo lang droog. Er is net een regenfront gepasseerd dat 6 mm regen heeft laten neerdalen in ons vangterrein. Dat gaan we de komende dagen weer merken want het slootpeil staat nu nog maar iets onder het pad.
Totaal geen vogels in de netten tijdens die eerste ronde, zelfs geen Waterrallen in de kooien. De tweede ronde is iets beter, zes stuks, indrukwekkend... Daarbij een heggenmus met een oudere ring. Ik ben wel benieuwd wanneer deze vogel geringd is want hij heeft nog een overtuigend grijsbruine iris maar wel een oude ring. Je mag natuurlijk geen leeftijd van een vogel bepalen op basis van een ringnummer, maar dit is merkwaardig genoeg om toch even op te zoeken in de database. Dat leert dat de vogel hier al in September 2013 is geringd en in 2014 ook al eens een keer is opgeschreven dat de iris grijsbruin is... nu dus nog steeds.
Geen merels van betekenis meer in het terrein en voor de rest is het buiten de waterrallen en sijzen vrijwel leeg. Toch sprokkel ik verspreid over de dag nog wel een gevarieerd palet aan vogels bijeen. Voor het eerst overstijgt het aantal terugvangsten van waterrallen de nieuw geringden. Dat is een veeg teken weten we.
Voor de komende dagen wordt onstuimig weer verwacht en het zal pas beter worden als die witbebaarde bisschop met zijn kleurrijke gevolg van amper nog gedoogde assistenten het land al weer heeft verlaten. Dat maakt het besluit om zo zachtjes aan maar te beginnen met inpakken een stuk makkelijker. Ik begin vanmiddag maar vast met de kwaliteitscontrole en labelen van de netten van secties 4 en 5, en dat vanzelfsprekend aangevuld met enige peuterwerkzaamheden aan de elzenproppenallee van sectie 2.
Vanmorgen is Ardie Noorman nog op bezoek geweest en we hebben samen gekeken naar de hoeveelheid snoei- en zaagwerk die de werkzaamheden van het waterschap gaan meebrengen. We gaan een stuk breder pad door ons terrein krijgen, maar we zullen er met de netopstelling op termijn uiteindelijk beter uit komen. Eigenlijk niet verkeerd want dat geeft vanaf de ringtafel wel weer een mooie blik op een waterpartij. Het zal echter een kwestie van goed opletten worden bij nachtelijke terugkeer van een bezoek aan een horeca-etablissement in het dorp. Gelukkig hebben we al een goede droogkamer...
Tegen de avond begint de wind al aanzienlijk aan te halen en dus gaat een deel van de netten al dicht. Ik vraag me af of er morgen nog iets van vangen terecht gaat komen, morgenavond wordt verwacht dat we op windkracht 9 - 10 WZW zullen zitten. De boodschap is duidelijk...
Henri Bouwmeester
Zondag 29 november 2015
There's a rail in me kitchen...
Het leek vanmorgen vroeg nog alleszins mee te vallen met de weersomstandigheden. Er stond weliswaar harde wind maar het was in ieder geval al weer droog. Met de vogels viel het echter niet mee. Die besloten weer om uit te slapen want het duurde tot kwart voor negen voordat er ook zangvogels werden gevangen in plaats van de twee waterrallen die ik in de eerste ronde had. Die tweede ronde leverde nog een zevental vogels op, maar daarna was het ook even een aantal rondes helemaal gebeurd. Er zitten wel weer een paar merels bij en dat zijn geen minkukels. Sterker nog: één vogel heeft het hoogste gewicht dat ik deze periode bij merels heb gezien, 123,7 gram.
In de vroege ochtend zie ik boven het elzenbos een achtervolging plaatsvinden tussen twee havik-mannen. Wellicht hebben ze al onderlinge twist over het voorjaarsterritorium voor volgend broedseizoen. Gedurende een groot deel van de ochtend passeren er groepen kramsvogels over het elzenbos. Ze gaan pal zuid richting polder of het Wad. Barbara vertelt later dat ze er heel veel heeft gezien in de zeereep. Is het ten Noorden van ons al gaan sneeuwen of zijn het vogels die al enige tijd op het eiland zaten en nu het hazenpad kiezen met de storm op de staart? Er zit vandaag ook even een veel grotere groep staartmezen in ons vangterrein dan ik de laatste dagen gewend was, ze laten zich echter niet vangen.
Tijdens één van de rondes zie ik uit mijn ooghoek ineens in een gat naast het looppad waar we in Juli al een stapel bladeren en gras hebben gestort een houtsnip zitten. Een minuutlang hebben we even oogcontact waarbij de zich drukkende houtsnip zijn/haar kop even iets in een knikje gooit om mij recht in de ogen te kunnen kijken maar tevens omhoog te kunnen kijken naar een vluchtweg. Een seconde later springt ie op en is weg....
Om 10 uur ben ik alvast verdergegaan met het verder leeg peuteren van de netten in het bos. Ieder net dat leeg was ging meteen dicht en naar binnen. Maar dan nog gaat het niet hard en de wind nam zienderogen toe. En dus duurde het (met af en toe een onderbreking voor het ringen van een enkel of enkele vogeltjes of een gesprekje met Barbara die toch maar weer eens een keer weer naar het eiland was afgereisd) tot in de avond voor alle netten dicht waren. Alle op twee na. De twee netten in de hoek van sectie 1 naar 2 zijn nog niet volledig ontpropt, komt misschien straks nog even. Maar dan moet de wind dat wel toelaten want het spookt nu echt buiten. Wie weet zit er morgen weer eens een keertje een kleine Alk op de glopsloot...
Tussen de vangsten vandaag nog weer een koolmees uit 2013 en twee waterrallen die alweer bijna een maand geleden door Joop van Ardenne zijn geringd en het hier nog steeds naar hun zin hebben. Dat zijn leuke bijdragen voor een analyse van minimale verblijfstijd. Gemiddelde verblijfstijd wordt wat moeilijker want zoveel vangdagen volgen er niet meer...
In de laatste ronde doet zich nog iets merkwaardigs voor: ik laat buiten een waterral los na het wegen. Ik doe dat in het donker altijd aan de zijkant van het gebouw waar ze zo naar het dichtstbijzijnde plasje kunnen lopen. Ik hoor dat achter mij de buitendeur openklapt. De ral rolt uit de weegkoker en staat zich even te oriënteren. Dan loopt hij achter mij langs in plaats van vooruit en gaat op een drafje alsof het zo hoort in een rechte lijn naar de openstaande deur en loopt naar binnen!!! There's a rail in me kitchen what am I gonna do...
Het is maar goed dat het buiten donker is want dan was ie ook nog gaan opspringen... Het dier duikt een hoek van de zaal in en komt daar na een tijdje parmantig overeind staand weer tevoorschijn, nieuwsgierig kijkend waar 'ie heen kan. Gelukkig heb ik een schepnet gepakt en kan ik hem snel weer terugbrengen naar z'n natuurlijke habitat.
Henri Bouwmeester
Maandag 30 november 2015
Na de storm.
De storm was vanmorgen uitgeraasd en de windkracht was teruggezakt naar 6 bft, maar bij westenwind merk je daar in het Glop een stuk minder van. We hebben toch behoorlijk wat stormschade opgelopen, de kunststof eettafel buiten was naar de andere kant van het veldje naast het lab geblazen, en dat was het dan ook...
Verder op het pad natuurlijk diverse stukken dood hout en takken met elzenproppen, maar daar had ik dus goed mee gemazzeld dat daar de netten op tijd weg waren.
De netten waren gisteravond op 2 na allemaal gesloten dus het controleren beperkte zich op de rallenkooien. In de eerste controleronde zaten er maar liefst vijf in de kooien van het rallenplein en nog een zesde in kooi 4.
Wat nu nog resteerde was het leegpeuteren van de twee netten in de hoek van 1 en 2. Dat kostte nog wel enige tijd maar daar had ik inmiddels assistentie van Symen Deuzeman voor gekregen, hij komt twee dagen helpen met opruimen. Supertof!
Er bevonden zich nog enkele tientallen merels in het terrein en er vliegen nog steeds sijsjes en houtduiven rond. Daarnaast is de groep vinken in het natte broekbos naast sectie 2 flink gegroeid, ze lijken te weten dat daar de netten weg zijn...
We zijn verder gegaan met binnenhalen van netten en hebben in de tussentijd sectie 7 en de laatste drie netten (het gedeelte buiten het bos) van sectie 2 nog enkele uurtjes open gehad. Na het middaguur begon het zachtjes te regenen en dat nam heel langzaam maar zeker sterkere vormen aan. Dus was het duidelijk, netten dicht en netten binnenhalen voor zoveel er plek was om ze te drogen te hangen in het veldlab.
In de avond is de wind vrijwel geheel gaan liggen, zit de maan in een nest en vangen we dus nog een viertal waterrallen in de inloopkooien waarvan drie in het 'rallenplein'. Morgen halen we de rest van de netten binnen en dan overmorgen de rallenkooien, tenminste... dat is de planning.
Henri Bouwmeester en Symen Deuzeman
Dinsdag 1 december 2015
Verder met afbouwen.
Vandaag zijn in de loop van de ochtend de laatste netten binnengehaald en zijn we daarna meteen verder gegaan met opruimen van alle stokken, spanlijnen, sectiebordjes en mantelbuisjes. Dit laatste omdat er door de werkzaamheden komende winter een pak zand over het pad heenkomt.
Ondertussen vlogen er weer diverse vinken en sijzen boven het bos, zaten er mezen in het vangterrein en vloog de onvermijdelijke oeverpieper weer z'n dagelijkse rondjes en liet de groep van circa dertig houtduiven zich weer tussen de eiken vallen in de schapenweide. Ook de tjiftjaf met een iets eentonig klinkend roepje die we gisteren ook hoorden was er weer en een enkele keer stak er een rietgors het pad bij sectie 4 over. Kortom, de gebruikelijke taferelen als je de netten eenmaal hebt weggehaald.
In het allerlaatste net dat we op de scheiding van sectie 7 naar 6 weghaalden hing nog één vogel. Dat bleek de taigaboomkruiper te zijn die Joop van Ardenne op 7 November hier heeft geringd. Nog steeds aanwezig dus.
In de rallenkooien was er meer activiteit, maar daar ook overwegend terugvangsten. Daarbij een ral die vandaag exact een maand hier rondbanjert. De vogel woog op 1 November 93,0 gram, 3 weken later zat ie op 126,7 gram (!!) en nu 120,9 gram. Heel interessante gegevens.
We gaan nu weer met heel rustig de nacht in dus wie weet wat we morgen op de laatste vangdag nog in de kooien krijgen.
Ondertussen heb ik de ringgegevens van de Litouwen-spreeuw weten te achterhalen. Op de gok heb ik contact opgenomen met het ringstation in Ventes Ragas en dat was een schot in de roos. De Spreeuw is daar inderdaad geringd en wel op 2 Augustus jongstleden. Weet die vogel nu ook wat een mistnet is in plaats van een Helgolandkooi.
later |
Henri Bouwmeester