Dagboek van week 48

Zaterdag 21 november 2015

Zwart en bruin, met de groeten uit Duitsland.

Opgestaan met prachtig rustig najaarsweer. De wind was er vrijwel helemaal af en de lucht was halfbewolkt. Something of a change... Een uurtje voor opstaan plenste het nog zo hard op het dak van het veldlab dat ik er wakker van werd. Neerslag afgelopen nacht 8 mm.
In het donker naar de netten vertrokken om de achterste netten en de grofmazige netten weer te openen en meteen vlogen me de merels al weer om de oren. In de rest van de eerste ronde komen er ook nog een paar keer kleine groepjes koperwieken over en vliegen er rond de Ebelbrug al weer circa 50 sijzen de boomtoppen in. De rallenkooien vangen gelukkig weer, in de eerste en tweede ronde in totaal negen stuks waarbij vier terugvangsten van eerder dit seizoen.
Deze morgen geen houtsnip gezien, in de middag wel eentje opspringend vanuit de rand van de schapenweide. In de ochtend assistentie gehad van Hay Wijnhoven, auteur van een te verschijnen monografie over de merel. Valt die even met de neus in de... merels... Hij komt al wild-enthousiast het pad naar het gebouw aflopen. "Er zitten overal merels op het eiland!"
Tot twaalf uur blijft hij assisteren en is onder de indruk van al die merels en dan vooral de variatie in de kleden die we bij de vrouwtjes aantreffen. We hebben ook nog twee bonte mannen met licht geschubde veren op borst en buik en lichte kin/keelvlek.
Tegen 10 uur begint de bewolking snel toe te nemen en en vallen er enkele korte buitjes met hagel er bij in. Rond een uur of elf passeert een langgerekt buienfront waaruit het uiteindelijk tot 12:15 uur blijft doorregenen. Blijven lopen is dan het devies want de radar registreert op de Noordzee nog steeds trek. En zo blijkt, want na de regen loop ik zomaar weer een heel leuke ronde met merels die dan gewoon weer opnieuw het eiland op komen denderen.
Hay heeft het terrein dan inmiddels weer verlaten na nog even heel genereus vier ringstrengen voor merelringen gesponsord te hebben, hopelijk krijgt ie daar nog een heel leuke terugmelding van...
Vandaag minder roofvogelactiviteit in het terrein, ze weten kennelijk dat we weer actief zijn. En toch hoor ik regelmatig uitgebreid alarmerende staartmezen. Aan het eind van de middag hangen er in de voorlaatste ronde ineens verspreid door het vangterrein ineens tien.
Vanmiddag ook nog een pimpel teruggevangen uit 2010; was in dat jaar zes keer gevangen, daarna presteerde de vogel het om in ieder jaar daarna precies drie keer per jaar gevangen te worden en nu in 2015 doet 'ie het jaar 2010 nog eens over door nu dus weer voor de zesde keer in een net te springen. Door de jaren heen toont de vogel amper schommelingen in gewicht, maar de vleugel is gemiddeld 3 mm gegroeid.
In de prachtige avondschemer vertrekken er aan alle kanten merels voor de volgende etappe, als raketjes klimmen ze uit de struiken en bomen omhoog. In die ronde vang ik er dan ook nog maar twee, samen met enkele koperwieken die juist besloten om maar in het hakhout te gaan slapen. Verstandig, want de wind heeft inmiddels weer flink aangehaald en in het donker vallen er weer regelmatig hagelbuitjes.

Henri Bouwmeester

Zondag 22 november 2015

Hoe bont kan je het maken.

Bij dageraad was de lucht halfbewolkt maar zat er al een bui in het Noordwesten. Die kwam net voor de eerste ronde over het eiland en loosde hagel. Dus op dat moment niet zo heel veel activiteit bij en in de netten, hoewel er best wel weer Merels binnen kwamen stuiteren. 18 vogels waarbij al 2 Waterrallen in kooi 8.
Op de terugweg van de 'achterbuurt' zag ik een Merel-vrouw door de onderste baan van een net lopen. Bij nadering zag ik dat ze rechtsgeringd was. Dat is interessant op een dag nadat je de vorige dag al niet zo heel veel vogels meer terugving. Dus maakte ik maar wel iets meer dan gemiddelde haast met die vogel. Dat was niet geheel onterecht want aan die rechterpoot zat een ring van ringcentrale LONDON... Een heel interessante vogel want het bleek een vrouw te zijn met een kleed van grijze buikbevedering, opvallend bronskleurige bef en sterke keelstreping. De vogels die ik er al tijden van verdenk dat het regionale vogels zijn, uit de regio Duitsland/Denemarken/noord-Nederland, (eilander merelvrouwen hebben ook dit kleed). Maar deze is dus al eens in Groot-brittannië geweest. Een heel handige aanwijzing, alhoewel we voor de zekerheid natuurlijk moeten wachten op het antwoord of ze in de wintermaanden in Groot-Brittannië is geringd.

Tijdens de tweede ronde is het weer een tijdje droog geweest en nu blijken er al weer veel meer vogels actief te zijn. Ik hoor en zie Kepen, Koperwieken en enkele Barmsijzen. Sijsjes heb ik niet gezien of gehoord vandaag.
Er is onder de merels in het terrein behoorlijk wat onrust en in de schapenweide merk ik waarom. Er hangen diverse merels in de grofmazige netten en in het lange net hangt een eerstejaars Sperwer-vrouw. Als ik deze uit het net heb verwijderd en in een bewaarzak stop zie ik nog net vlak voor m'n ogen een andere Sperwervrouw tegen het eerste net van sectie 7 stuiteren en er net zo hard weer uitrollen. Even heb ik nog hoop dat ze tegen een grofmazig net vliegt maar dat weet ze heel handig te vermijden. Ik heb het nakijken...

In het bos hangen ook diverse Merels in de netten en ook daar krijg ik antwoord waarom... In het allerlaatste net (voor deze richting dan...) op de hoek met sectie 1 is een grote vogel aan het opspringen. Sprinten! Maar de afstand is te groot en ik zie nog net dat de eerstejaars man Havik rechtsgeringd is... wellicht één van de drie vogels die dit seizoen eerder zijn gevangen (denk ik dan maar).
Bij de merels zitten vandaag, meer nog dan voorgaande dagen, exemplaren van alle varianten van bont. Zwartachtige vrouwen, rooie vrouwen, grijze vrouwen, vrouwen met creme-witte veren, mannen met bruinige veren, noem het maar op...
Vanaf een uur of elf neemt de buienfrequentie weer flink toe, alle neerslag valt vandaag als fijne hagel dat als parelsuiker op gebak de grasrandjes langs de paden versierd. Voor en tijdens die buien komt er een enorme wind vrij (nog steeds noordelijk) met uithalers tot zeker 7 bft en de netten in het bos beginnen weer opnieuw elzenproppen te vangen na een paar dagen pauze wegens afsterven. In de schapenweide hangen inmiddels groene eikenbladeren tussen de verdorde exemplaren. Tijd om daar het achterste grofmazige net te sluiten en ik besluit om ook sectie 4 en 5 dicht te gooien, daar staat het veel te open op de wind. Tussen de buien valt de wind regelmatig vrijwel geheel weg en in één van de rondes levert zo'n rustige periode ineens acht kleine zangertjes op, waarvan vier tjiftjaffen in één ronde. Alle vier hebben het kleed van 'onze' West-europese Tjiftjaf.
En tussen alle buien en vogels door waren de waterrallen ook nog actief. Midden op de dag liep ik nog een ronde met maar liefst acht Waterrallen in de kooien. In de laatste ronde hadden er nog twee plannen om bij op de lijst te komen maar die moesten nog even wachten. Want op de deksel van de kooi was een Waterhoen gaan zitten. Ik ben dus later nog even teruggelopen in de hoop dat ie in de kooi zou zijn gelopen, maar dat was dus niet het geval...
In de loop van de avond is de wind weer flink geluwd en dus kan het rallengeluid weer afgespeeld worden, afwachten wat dat morgen oplevert, nu voor middernacht in ieder geval nog niets.

Henri Bouwmeester

Maandag 23 november 2015

De dag begon met een krent...

en eindigde met een krentje. Om zes uur schrik ik wakker van een knal tegen een raam van de grote zaal. Ik kijk buiten en zie onder het zijraam een ransuil op de grond zitten! Het dier is groggy en met de hand te pakken. Hij blijkt te zijn geringd, en wel alhier door Joop van Ardenne in November 2013. De vogel krijgt even rust in een doos en een uurtje later kan 'ie alsnog de vrijheid terugkrijgen. Zittend op het fietsenrek naast het gebouw oriënteert 'ie zich nog even en vliegt daarna weg, het berkenbos in, door een groep staartmezen scheldend uitgejouwd.
Het is inmiddels een werkelijk prachtige ochtend geworden, geheel windstil, halfbewolkt en een prachtig ochtendgloren is mijn deel. In het terrein is het echter behoorlijk stil. Dat dacht ik al, TE mooi voor vogels. Als er al wat in de lucht zit dan zal het hoog zitten. Op de paadjes bij sectie 8 en 9 knispert de modder als fondant onder mn voeten... het vriest een paar graadjes. Boven sectie 6 vliegt een groep van zo'n dertig houtduiven rondjes boven de eiken, potentiële kandidaten voor een ring.
Het is duidelijk dat het geknor in het riet is toegenomen. Jaja, wel schreeuwen, maar niet lopen... En toch heeft kooi 3 weer drie waterrallen. Dit is momenteel veruit de best vangende kooi. Ondanks het feit dat ik onderweg totaal geen merels zie komen invallen kom ik toch met 14 exemplaren bij de ringtafel terug, waarbij twee terugvangsten.
De weersomstandigheden zijn er volledig naar dat de sijsjes vandaag wel eens naar de sloot zouden kunnen gaan om te drinken. Er vliegen ineens weer een paar groepjes rond, maar gedurende de dag laten zich er maar een drietal in de netten vallen. Vanaf een uur of elf loop ik enkele rondjes zonder vogels, in de ronde van één uur hangt er dan toch een houtduif in het grofmazige net en om twee uur hangen er ineens weer meerdere vogels. Ter hoogte van de Ebelbrug (roemruchte plek) weet ik waarom. Er klapt een grote roofvogel uit het brugnet om vervolgens weer in het net aan de overzijde van het pad te belanden. Helaas is mijn sprint wederom niet snel genoeg om de eerste Kalenderjaar Havik-vrouw te arresteren. De vogel schiet tussen de bomen door in zuidelijke richting weg. Ik heb nog even m'n hoop gevestigd op de grofmazige netten van sectie 6 maar dat blijkt tevergeefs. Jammer dan.
Als ik mijn frustratie sta te verwerken hoor ik een geluid dat in de verte een beetje aan kraanvogwel doet denken. Het blijken twee wilde zwanen te zijn die laag over het vangterrein pal Noord vliegen. Niet alledaags kan ik wel zeggen...
Aan het eind van de middag vliegt er wederom een havik-vrouw weg uit de top van een oude Els bij de Ebelbrug, dezelfde vogel? In de laatste avondronde is er ineens toch nog een verrassing: er hangt een Bladkoning! Ik dacht vanmiddag al even een roepje te hebben gehoord... Het is de meest late vangst voor het VRS ooit. Slechts één keer eerder is er eentje in November gevangen en dat was op de vierde.
In diezelfde ronde ook nog een kramsvogel die duidelijk wilde gaan slapen in ons vangterrein. En daarmee is de koek nog niet op... In de Rallen-ronde van 19:45 uur zitten er nog weer vijf waterrallen in kooi 4... Als ik vlak voor het verscheiden van de dag nog een laatste vergeefse poging doe om het aantal nieuwe rallen op tien te krijgen en daarmee het dagtotaal op 75, springt er op de terugweg in het bos een grote vogel vlak voor me in het laatste net van sectie 1. Een Kerkuil! Weer een behoorlijk wit exemplaar maar niet wit genoeg om als alba alba te bestempelen. Daarvoor heeft deze eerstejaars vrouw nog net iets teveel bruinige plekjes op de onderdelen. Toch blijft Schier een interessante plek voor nadere aandacht voor die witte exemplaren van deze prachtige uilensoort.

Henri Bouwmeester

Dinsdag 24 november 2015

Roeg!

’t weer is guued of 't weer is min ... dat is wel duidelijk voor deze week. Sode... wat kan het snel omslaan. Gisteren eindelijk eens een wat rustiger weertype, maar vandaag weer helemaal terug naar af, Roeg zeggen ze in Drente dan...
In de nachtelijke uren is de wind al toegenomen en een uur voor de dageraad is het al zachtjes begonnen met regenen. Ik ben blij dat ik gisteravond uit voorzorg al sectie 4, 5 en de grofmazige netten had gesloten. De eerste twee rondes zijn nog goed te doen, er vallen meerdere koperwieken in (die kennelijk voor de regen naar de grond gaan) en daarvan belanden er een drietal in de netten.
Vanaf de derde ronde begin ik met het sluiten van het deel van de netopstelling dat nog open stond. Daarna vang ik noodgedwongen nog door met de netten van sectie 1 en 2 waar nog elzenproppen in zitten. Dat is goed beheersbaar en in het bos heeft de wind niet zo veel vat op de netten.
De rallen zijn ook weer een stuk actiever vandaag en laten zich verspreid over de dag vangen. Aan het eind van de middag zit er eentje bij die opgaat voor de grootste en zwaarste die ik ooit in handen heb gehad. Het filter gaat door de database maar dat wijst echter uit dat hij/zij met een vleugel van 131 mm en een gewicht van 166,8 gram nog 9 andere waterrallen voor zich moet laten. Bij dat filteren zie ik overigens ook dat we dit seizoen over de grens van 5000 waterralvangsten heen zijn gegaan. Om precies te zijn zitten er nu 5129 vangsten in het systeem.
Morgen ziet het er met de weersverwachtingen al een beetje beter uit. De radar detecteert boven de Noordzee weer een heel klein beetje beweging. Afwachten maar, als het niks wordt kan ik gelukkig nog verder met proppen peuteren.

Henri Bouwmeester

Woensdag 25 november 2015

Een stil dagje.

Op tijd opgestaan om de resterende netten weer open te schuiven. Het was gelukkig inmiddels weer lekker rustig geworden en de maan scheen mij in alle glorie regelmatig bij. Het rustiger weer bracht ook een prachtig ochtendgloren waarbij het superstil was op het eiland. Prachtig geeloranje strijklicht over het eiland, maar ook wolkenluchten boven de Noordzee die veel weg hadden van sneeuwbuien. Tijdens de eerste ronde begon het er plots op te lijken dat zo'n bui toch wel het eiland op zou kunnen komen. En dat deed 'ie... Ik heb bij de achterste netten gewacht tot de eerste druppels begonnen te vallen en ben daarna teruggelopen. De vogels voelen zo'n bui beter aankomen dan wij doen, dus alles had al een veilig heenkomen gezocht. Die vogels uit de netten gehaald en snel naar het veldlab. De bui loosde in korte tijd 3 mm natte hagel die op de grond meteen smolt.
Het was de eerste uren enorm stil in het glop. Je hoorde echt alleen maar natuurgeluiden... Kettingzaag, hakselaar, zwarte kraaien en ganzen...
De rallen hadden ook een goede treknacht gehad. Een VERtreknacht wel te verstaan, want ook daarvan waren er duidelijk minder te horen in het terrein en het zou tot ver op de dag duren eer ik er een paar in de kooien had. In het bos zitten wel weer enkele kepen te roepen en hoor ik ook weer tientallen sijsjes rondvliegen. Af en toe zit er een Barmsijs bij.
Bij de slagboom zit een groep van welgeteld 28 Turkse tortels op het zandpad te foerageren, niet eerder zag ik er hier zo veel en ook in het binnenland moet je er net een plek voor vinden waar zaad gemorst wordt wil je er zo veel zien. Waar ze op ons paadje naar het gebouw dan wel op zaten te foerageren weet ik niet, opvallend was het wel.
Een paar keer per dag jaagt de havik-vrouw door het glop heen. Dat zijn de rondes dat je dan ineens weer meer vogels in de netten hebt. Soms tref je de Havik net, het is bijna altijd een jonge vrouw. De meeste merels hebben het eiland weer verlaten, wat nu nog rondvliegt en in de netten komt is vaak een terugvangst van een vogel in mindere conditie. Toch zitten er ook wel weer geweldenaars tussen met grote vleugels en met veel trekvet en goed ontwikkelde vliegspier.
Af en toe komt er een groep van 20 tot 50 kramsvogels over het terrein, weifelend rondvliegend met de houding van gaan we hier zitten of vliegen we nog een eindje... Het werd dus het laatste.
Vanmiddag nog weer een late tjiftjaf die op de rug hangend in het net al opviel door de bijna hagelwitte buik. De vogel was behoorlijk bleekbruin, maar had nog wel een beetje groenige waas op de mantel, rug en stuit. De poten waren donker maar niet zwart... Toch weer een kandidaat voor nadere studie, enkele veertjes zijn verzameld. Bij het loslaten maakte de vogel een eentonig wieuw-roepje...
Vandaag een paar leuke terugvangsten van vogels met oude ringen; een vink uit 2012, in de tussenliggende jaren alleen één keer eerder teruggevangen in Augustus dit jaar. Deze vogel had in de veerpartijen trekjes van een vinkenman, op de vleugelboeg had ze grijze veren en een brede witte baan en op de borst was een duidelijke roze waas te onderscheiden in plaats van beigewit. Tja, het komt niet alleen bij vogels voor...
Verder ook een pimpel uit 2010, toen eerste kalenderjaar en nu dus in z'n zesde kalenderjaar en een trouwe bezoeker die nu voor de 25-ste maal geregistreerd is. Aan het eind van de middag komen er weer wat buien het eiland op en die intensiveren enigszins. Dat zorgt ervoor dat de laatste ronde niet zo heel veel vogels oplevert. Echter toch ineens wel weer vier waterrallen waarvan twee er ruim een week geleden hier geringd waren. De ene is in die periode slechts 1 gram aangekomen (of vergat nu te poepen) en de ander ruim 9 gram...
Bij het vallen van de avond breekt er weer een bui los en ook de laatste ronde levert dan ook slechts een paar vogels op, wel weer drie waterrallen.

Henri Bouwmeester

Donderdag 26 november 2015

Nieuwe baansoort!

Wat een prachtig begin van de dag was het vanmorgen weer... Volledig windstil en een prachtige zonsopkomst Maar geen vogels van betekenis in het terrein. Afgelopen nacht heb ik na middernacht nog een ronde met vier waterrallen gelopen en trof, jawel(!) in kooi nummer 4 een Waterhoen aan. Het hoen dat afgelopen week al een keer zat te pitten op het dak van die kooi? Het was in ieder geval de derde van dit seizoen. Vandaag was het weer zo'n opmerkelijke dag waarop je constateert dat er best wel veel Waterrallen in het terrein zitten, maar dat ze amper in beweging komen. Overal hoor je ze knorren en alarmeren, maar lopen... ho maar. Het zou tot in de laatste schemerronde duren eer ik er ineens drie in een kooi aantref.
Zoals gezegd maar weinig zangvogels in het terrein, er is duidelijk weer meer vertrek geweest dan aankomst. En dat terwijl de radar voor Noord Nederland toch best wel passage van vogels vaststelde. De grafiek liet echter zien dat dit vooral doortrek was die gedurende de nacht terugliep, ons passerende vogels dus. In de ochtend kwamen zichtbaar hoogstens nog groepen ganzen uit het Noorden over, maar die zouden in principe ook nog van de slaapplaats bij de strandvlakte kunnen komen.

In de tweede ronde wordt het echter toch nog even leuk, tijd voor afwisseling. In het lange grofmazige net zie ik helemaal achterin een duif hangen waarvan ik op afstand eerst even denk dat het één van de Turkse tortels is, maar eenmaal dichterbij blijkt het toch iets groters te zijn. Er hangt een holenduif in de bovenste baan van het toch al hoge net! Als ik de vogel bij de poten beetpak blijkt dat er ook al een ring om zit ook nog. In gedachten begin ik meteen al door de database heen te scrollen, ik kan mij namelijk niet herinneren dat ik hier wel eens een holenduif op de lijst heb zien staan... Ik heb er op Vlieland al wel eens eentje op het slag gevangen en thuis ring ik ze wel eens in de bosuil-nestkasten, maar hier als geringde soort binnen het VRS kan ik me er niets bij voorstellen. En dat blijkt; het is gewoon een nieuwe baansoort, hier nooit eerder gevangen sinds 1992, laat staan teruggevangen, ook de avifauna van Schiermonnikoog vermeldt geen ringvangsten van voor 1992, en dat is nu dus wel het geval. Navraag leert dat de vogel echter wel hier op het eiland geringd blijkt te zijn, en wel in de eendenkooi door Theun Talsma.
De rest van de dag verloopt zonder echt al te veel opvallende zaken, ik peuter nog de nodige elzenproppen uit de netten in het bos en tussen die bedrijven door besluiten er nog een paar staartmezen opnieuw in de netten te gaan hangen en blijken er nog twee putters dorstig te zijn geworden en na drinken en een bad in de netten te zijn beland. En op dezelfde manier worden er op deze zo goed als geheel droog verlopende dag ook nog een paar vinken gevangen. Er vliegen nog steeds sijsjes boven het vangterrein, maar het zijn er beduidend minder dan voorgaande dagen.
Na een doortrekgolf van merels loopt vanzelfsprekend het aantal terugvangsten een paar dagen gestaag op, en zo ook vandaag. Bij die terugvangsten een vrouwelijke vogel die hier op 30 Oktober al is geringd, toen 84,4 gram woog en nu 116,8 gram. Daarbij kun je je afvragen of die na al bijna een maand hier te zijn nog wegtrekt of gewoon wintervet heeft aangelegd en hier lekker blijft. Daarnaast meldt zich nog een merel-vrouw die in Oktober 2012 hier geringd is en nu pas voor het eerst teruggevangen is. Kijk, dat is nou zo'n voorbeeld van merels die zich aan het staartje van het seizoen ineens melden...

Henri Bouwmeester

Vrijdag 27 november 2015

En weer een buitenlandse ring...

Afgelopen nacht heb ik na middernacht nog een rallenronde gelopen. Het was een heel rustige nacht, slechts halfbewolkt en amper wind. De volle maan gaf zoveel licht dat ik amper de lamp nodig had en alles goed kon onderscheiden. Dat zijn de nachten waarin vogels in het donker nog invallen en op de takken gaan zitten. Zo was nu duidelijk gebeurd met spreeuwen en koperwieken. Op de rand van het bos sprong een koperwiek vlak voor me in het net en helemaal achter in de opstelling gebeurde dat met een klein groepje spreeuwen. Ik zag in het schijnsel van de maan minstens vijf spreeuwen tegen de mistnetten vliegen. Daarvan bleef er eentje hangen maar kon nog een heel eind met het netmateriaal opzij vliegen. Ik pakte de vogel snel en begon hem/haar te ontwarren. Al snel bleek de vogel een ring te hebben. Dan denk je in een flits: 'oh, deze heeft al een ring...' maar vervolgens ook: ja, maar.. Zoveel spreeuwen ringen wij hier zelf niet eens. Dat kon wel eens een interessante zijn. En ja hoor! De ring bleek uit Litouwen afkomstig te zijn. YES! Onze eerste buitenlands geringde spreeuw! Wat een volledig onverwachtse vangst...
De inloopkooien leverden nog twee waterrallen op, maar dat terzijde...
De eerste ronde van deze ochtend bleek ineens toch weer een merelronde te worden. Bij vertrek zaten er al drie naast het gebouw dus dat was al een goed teken. In het oosten zat een prachtig ochtendrood maar in korte tijd liep het helemaal vol met bewolking en was het al over met de zonnenstralen.
Uiteindelijk viel het met de merels enorm mee, of moet je zeggen tegen... Ik kwam met 14 merels terug waarvan twee terugvangsten van de afgelopen week. De tweede ronde was het alweer verbijsterend rustig... één nieuwe merel en één terugvangst. Het werd dus weer zo'n typische touch and go-aankomst. Even kijken of er hier nog wat te halen valt en dan meteen weer verder. Maar die ronde was wel goed voor de waterrallen, elf stuks kwamen er uit de inloopkooien! Redelijk verspreid over de dag bleven de rallen doorvangen. In het bos zag je de vinken en kepen verwoede pogingen doen om vanaf schuin liggende takken en/of de voeten van de bomen bij de in het water drijvende zaadjes van els te komen. Af en toe leverde dat een vink in het net op. De sijzen vertikten het weer om ook naar de grond te gaan. Er vliegen er wederom een stuk of dertig. slecht één exemplaar werkt mee en meldt zich om een ring te krijgen.
En zo kwakkelde het door. Tussen de terugvangsten vandaag een koolmees uit 2013. De laatste afsluitronde voor de mistnetten leverde slechts één vogel op. De kooien hadden ook slechts twee rallen. Later op de avond in de ronde van 22 uur toch ineens weer zes waterrallen waarvan vier in de nieuwe 'rallenplein'-kooi. De wind is inmiddels naar overwegend zuidelijke richting gedraaid en aangewakkerd tot 6 bft. Dat betekent dus weer eikenblad in de netten. Ik spendeer dus een aanzienlijk deel van de avond in de peuterspeelzaal. Om blaadjes te peuteren wel te verstaan.

Henri Bouwmeester

   ·      ·      ·       ·      ·