logo

Welkom op het vogelringstation Schiermonnikoog

 
Home Nieuws Het station Ringaantallen De terugmeldingen Foto's Links Giften Sponsors union jack   English
eerder
terug
later

Dagboek van week 46


Zaterdag 7 november 2020

Wisseldag naar de hekkensluiters

Met 4 graden is het vanochtend lekker fris.

Met de boot van 13:30 arriveerden de hekkensluiters van het seizoen en kwamen aan in een opgeruimd Glop waar een goedgeluimde interim Harry ons opwachtte. Ploeg Joop c.s. had getuige de lijst nog een heel aardige ochtend beleefd met al mooi twee Vuurgoudhanen op de lijst en als completering van het kleurenpalet daar nog een terugvangst van een IJsvogel aan toegevoegd.

In de middag- en avondrondes die wij vervolgens nog hebben gelopen was het vooral rustig in het vangterrein. Nog wel en rondje met vier Zanglijsters bij elkaar in het net op de rand van sectie 6 en 7 met daarbij ook nog een paar Koperwieken.

Verder nog een paar Sijzen uit hijsnet X en een ongeringde Pimpel. In de eerste ronde in het donker een Waterral in de onderste baan van sectie 7, net voor de luidspreker. Achterin het terrein bij sectie 5 horen we nog een Waterhoen en bij het ringen van de laatste vogels worden we weer begeleid door de bij de meeste vangploegen ongetwijfeld wel bekende overvliegende Kerkuil.

Holmer komt 's avonds nog een gedazzelde Houtsnip brengen, de negentiende die hier dit jaar een ring krijgt.

In de laatste rallenronde voor middernacht nog één Waterral in sectie 3 en op een paar plekken rustende rallen, onder andere op de takkenbossen die voor de luidspreker liggen.

De netten zijn ondertussen bij deze windstille nacht zwaar bepareld van de dauw. Het zal morgenochtend dus wel mistig gaan worden.

Henri Bouwmeester, Hanneke Huiskamp en Gerben Wiersma

dagvangst 7 november


Zondag 8 november 2020

Rallenbal

Al vroeg opgestaan om in het donker de hijsnetten en grofmazige netten open te schuiven. Het was nog steeds windstil en de netten parelden weer van de dauw. Tot mijn verrassing zag ik voor mij uit werkelijk vele tientallen Waterrallen op de paadjes van sectie 3 / 4 en 7 / 8 zitten of lopen. Ook hingen er twee in de bovenste baan van een mistnet. Keurig netjes zaten deze twee overeind te slapen in het net, ze zaten ook helemaal niet vast in de mazen.

Bij hijsnet Y aangekomen zaten er ook een viertal op het dichtgeschoven net. De eerste ronde bij daglicht leverde een beeld van op vele plaatsen poepspetters van rallen op het pad en nog steeds overal rondlopende rallen. In de meeste kooien vielen de vangsten echter vies tegen, die staan uiteindelijk inmiddels toch te nat in diep water. Alleen de kooi bij hijsnet Y en bij sectie 8 staan droog genoeg en die vangen wel.

Het lange grofmazige net van sectie 6 had in de eerste ronde twee Merels en een Kerkuil; de laatste een ongeringde eerstejaars vrouw met onder de uil op de grond een kakelverse braakbal.

Zwarte mees
Zwarte Mees (Parus ater)

In de kooi van bij zaten in de tweede ronde negen rallen tegelijk. Daarbij ook een terugvangst van eerder dit seizoen. Verder van alles wat in de netten want er was wel weer binnenkomst van een aantal Merels en Koperwieken.

Ook verspreid door het terrein een paar Pimpels en Koolmezen. Bij de Pimpels vandaag twee stuks NVO (Niet Van Ons), ringen wel van de Nederlandse ringcentrale maar niet van het VRS. In hijsnet X ook een leuke zwart-wit-verrassing, een Zwarte Mees. De eerste van het jaar en misschien de eerste van meerdere want er is de afgelopen dagen ineens trek van deze soort. Wie weet...

Ook de Vuurgoudhaantjes deden het leuk vandaag, een ongeringde en drie terug van afgelopen week, tegelijk bij elkaar en twee netten.

Het spetter-spatterfestijn van de rallen ging vandaag de hele dag door, de vangsten vielen echter rond het middaguur geheel stil.

Aan het eind van de middag in de hoek van 4 naar 5 nog drie Putters, waar er meer ook in het riet hun slaaplocatie gevonden hadden. In de voorlaatste ronde nog een overtuigende Siberische Tjiftjaf en daarna nog wat lijsters waarvan al op tijd vertrek plaatsvond.

In de avonduren vooralsnog één Waterral gevangen, meerdere horen en zien we er weer in de struiken, maar het lijken er minder te zijn dan gisteravond. Ondertussen passeerde een groep laag overvliegende groep Smienten en trek van Kokmeeuwen.

Henri Bouwmeester, Hanneke Huiskamp en Gerben Wiersma

dagvangst 8 november



Maandag 9 november 2020

Opnieuw lijsteraankomst en een groet uit Duitsland

In het donker weer op pad naar de hijsnetten om deze open te schuiven. Net als gisteren liepen er weer een aantal Rallen op de paadjes in de omgeving van de luidspreker. Ook sprongen er alweer diverse van de takken.

Koperwiek jeugdkleed
Koperwiek (Turdus iliacus)
in jeugdkleed

Bij terugkomst van hijsnet Y sprong er een grote vogel op van het kleine open stuk bij de luidspreker... Een ROERDOMP! De vogel klom vrijwel recht omhoog en met z'n bekende wat lompe vlucht kon ik hem volgen, laagvliegend over de vegetatie van onze opstelling richting de Kooiplaats. M'n gedachten gingen meteen weer terug naar 2007 toen we er echt eentje in één van de netten hadden kunnen vangen.

De eerste ronde leek een herhaling van gisteren, een zevental Waterrallen in de kooi bij hijsnet Y, overal in de opstelling een aantal Merels en binnenkomende Koperwieken in de lucht. Helemaal achterin het laatste net bij het meteoveld hing een jonge IJsvogel. Een eigen terugvangst van 6 Oktober jongstleden, nu voor de derde maal in de netten.

In de volgende ronde ook drie Zwartkoppen en inmiddels was ook een aantal Sijsjes meteen van de partij. De Merels bleven meer dan gisteren binnenkomen en leken ook langer ter plaatse te blijven.

In de weerssituatie was niks verander, een vrijwel verwaarloosbaar Oostenwindje, droog en helder. In de loop van de ochtend schoof de bewolking echter wel dicht en zagen we slechts af en toe even een zonnestraaltje.

De hele dag bleef het lekker doorvangen met aatallen van 15 tot 20 vogels per ronde. Aan het eind van de middag begon het behoorlijk te betrekken en duwde zich vanuit het zuiden een regengebiedje het eiland op. Snel een ronde lopen dus. Het grootste deel van de opstelling had op dat moment vrijwel geen vogels, maar vanaf het einde van sectie 4 sprongen aan alle kanten vogels vanuit de struiken in de netten en begonnen er ook tientallen koperwieken te vertrekken.

De regen werd wat heviger en de rest van de Koperwieken besloot toch maar aan de grond te blijven en kwamen onderweg dus toch nog onze netten tegen. In sectie 6 hingen er vijf bij elkaar en daar zat een opvallend afwijkend exemplaar bij... Het bleek een Koperwiek in jeugdkleed te zijn... Nooit gezien zeg, laat staan gevangen. Echt het hele kleed was nog in geboortetinten met mooie fijne stipjes en streepjes op rug en stuit en op de borst en buik het van lijsters bekende stippenpatroon, maar dan op alle veren tot en met het grootste deel van de buik.

In diezelfde ronde kwamen er ook nog een paar Sijzen en Pimpels op de ringtafel. Een Sijs had een mooie glanzende ring van de Duitse ringcentrale Helgoland. Nice!

Na de regenbui trad de duisternis een stukje vroeger in dan gepland en liep ik nog een ronde met negentien vogels waarvan nog weer vijf Waterrallen.

De avondrondes leverden niets op, maar er liepen wel weer vier rallen rond in de omgeving van de luidspreker. Kijken wat de dag van morgen weer brengt.

Henri Bouwmeester, Hanneke Huiskamp en Gerben Wiersma

dagvangst 9 november


Dinsdag 10 november 2020

Mistmerels

Bij het openschuiven van de hijs- en grofmazige netten in het donker vrijwel stil in het terrein. Ook geen Waterrallen zien wegsnellen, laat staan gehoord. Flink bezig geweest met het ontbladeren van de netten want de regen van gisteravond heeft heel wat blaadjes te zwaar gemaakt om het steeltje nog op het takje te houden. Maar ongelooflijk, wat hebben we nog veel blad te gaan...

waar is de tijd dat je in November in een kaal glop liep, nu zit veel blad nog groen aan de bomen en hebben hoogstens de Berken en een paar Wilgensoorten hun blad verloren.

Bij terugkomst bij de Ebelbrug kwamen ineens vanuit Noord en Noordoost diverse Merels binnenvallen. Toch maar even teruggelopen naar het centrale deel van de vangopstelling. Dat resulteerde in terugkeren op het veldlab met 23 vogels. Het zat in de ponyweide even behoorlijk vol met Merels.

Bij deze portie vogels ook een heel leuke Merel, namelijk de 40.000-ste vogel die ik hier in het Glop sinds 1993 heb geringd, of teruggevangen. De 50.000-ste ligt nog wel even een eindje weg...

Postduif
Postduif (Columba livia domestica)

In de tweede ronde is het inmiddels helemaal dichtgeschoven met mist, maar lopen we wederom een flinke ronde met Merels. Opvallend is dan wel dat die groep in veel mindere conditie verkeert. In tegenstelling tot de eerdere groep hebben de meeste van deze Merels geen vet en vaak vliegspier 1. Kennelijk verder van zee gekomen en harder moeten werken.

In het bos hangt een grote vogel in het net. Van afstand lijkt het of er een Sperwer of Havik hangt en dus wordt er even gesprint. Het blijkt echter een Postduif te zijn... ha! Een ongeringde Postduif... Dat wordt dus zomaar een nieuwe baansoort...

Vanaf de derde ronde zijn de merels wel vertrokken, zit het eiland inmiddels potdicht in de mist en blijven de netten vollopen met grote waterdruppels. De vangsten knallen dan ook snel in elkaar. Daarna gaat het over in sprokkelen van vogels, maar blijft het met af en toe een nul-rondje toch wel doorvangen.

We vangen nog een groepje Staartmezen, allen ongeringd en hangend binnen een net-afstand van twee meter. Aan het eind van de middag hangt dit voltallige clubje nog voor een tweede maal ditmaal in hijsnet X.

De rallen gedroegen zich vandaag opmerkelijk. In tegenstelling tot voorgaande dagen waarop je ze tijdens ieder rondje hoorde wegstuiven en/of alarmeren bleven ze nu alleen maar het bekende biggengeluid maken vanaf de plek waar ze zaten. Weinig beweging dus, maar wel af en toe nog een of twee in een kooi.

In de voorlaatste ronde voor duisternis hangen er helemaal achteraan in de opstelling zeven Vinken tegelijk in één net. Die hadden duidelijk plannen om te gaan slapen in de struiken aan de overkant van de Glopsloot; nu kunnen ze dat alsnog doen, maar dan voorzien van een ring. Bij dit groepje overigens ook nog een Groenling.

Daarna bleek in de eerste donkerronde dat de mist nog zwaarder kon, afgeschudde netten zitten na een paar minuten alweer vol met verse waterparels... De late avondrondes leveren helemaal niks aan rallen op.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

dagvangst 10 november


Woensdag 11 november 2020

Buitenlandse ring en een uiltje knappen voor het slapen gaan.

De hardnekkige mist is vannacht blijven hangen. Bij het opstaan leek het haast meer op motregen dan mist. De kruiwagen die ik gistermiddag overeind had gezet had nu de bodem bedekt met een laagje water.

Na het openen van de netten bleek het mirakels stil te zijn in de lucht en in het terrein. Je kon in het terrein de blaadjes van de bomen horen vallen en op de grond terechtkomen. Geen plonzende Waterrallen en geen binnenvallende Merels. De eerste ronde leverde in tegenstelling tot voorgaande dagen dan ook amper wat op. Achterin het terrein nog twee Vinken van de slaapplaats, een Vuurgoudhaan terug en wel één Merel. Wel komen er een paar honderd Kolganzen heel laag uit Noord overvliegen, amper te onderscheiden in de mist.

Gelukkig werd het de volgende ronde beter. In de daaropvolgende ronde werd het nog wat beter, een Waterhoen in Kooi 3 die ik gisteren wat bredere ingangen heb gegeven nadat deze de hele periode nog niks had gevangen.

De mist bleef wederom hangen, maar was bij vlagen wat minder dicht en af en toe probeerde de zon zelfs even door te breken. Winnen deed 'ie het echter niet.

Ongenode passagiers
Ongenode passagiers

Het bleef sprokkelen met de vangsten, al vingen we in de middag nog weer een Waterhoen; ditmaal in kooi 5 waar ze zich het meest lijken op te houden. In de ponyweide hingen nog weer een vijftal Mestkevers, goed gevuld met mijten. Over klein gepriegel gesproken: we hebben deze dagen ook nog weer een aantal teken kunnen verzamelen. Vandaag vingen we echter een Koperwiek met naast een grote teek ook een paar kransjes van knal-oranje nimfen die zich op de oogleden hadden vastgezet. Ik heb ze niet eerder in deze kleur gezien, maar ook hier hebben we er een aantal van verzameld voor nader onderzoek.

Eind van de middag hing er nog weer een groepje van 6 Sijzen bij elkaar in een net, allen terugvangsten van afgelopen weken. Leuk om te zien dat een aantal van die vogeltjes nog steeds met lichaamsrui bezig zijn. Eind van de middag komt er nog steeds een groep Kolganzen uit zee over het eiland om pal zuid door te vliegen naar de vaste wal.

In de laatste ronde hangen er op de slaapplek in de bocht naar 5 alleen een Keep en een Groenling. De Keep is voor ons een nieuwe weeksoort, de Groenling niet. Maar de Groenling heeft wel een leuke ring om: STAVANGER NORWAY. Goh, de tweede buitenlander al deze week. Verder nog een andere Keep, twee staartmezen terug en een stuk of tien Koperwieken. Gezien de weersomstandigheden mogen we onze handen dichtknijpen met het dagtotaal dat we nog hebben weten te bereiken.

Bij de bedtijdronde blijkt er toch 'out of the blue' wind te zijn komen opzetten. Naast het rallenchecken dus nog even blaadjes peuteren voor het sluiten van de grofmazige netten. En toch hing er tussen het blad een vogel. Een Ransuil wel te verstaan. Het blijkt een reeds geringd exemplaar te zijn, een eigen terugvangst uit 2016 waarin de vogel door Koos van Ee als ouder dan het derde kalenderjaar is geringd. Zo'n terugvangst hebben we niet vaak...

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

dagvangst 11 november


Donderdag 12 november 2020

Een verregende maar wel vangbare dag

Bij het openschuiven van de netten besloten om de grofmazige netten en de hijsnetten toch maar dicht te laten. De wind die inmiddels in de Zuidhoek zit is onder de Eiken stevig en werpt flinke hoeveelheden Eikenblad. Zoveel dat het lange net dat ik na het vangen van de Ransuil vannacht niet meer op tijd bladloos dicht kreeg zat inmiddels flink vol, de onderste baan hing al op de grond.

Dus na het lopen van de eerste ronde die amper vogels bracht zijn we meteen aan de ontstane klaagmuur gaan staan om Eikenblad te gaan peuteren. Vandaag hadden we voor een dagje bezoek van een vogelaar, Gijs Baller die ook al wel wat mistnet-ervaring had opgedaan in Peru, dus dat was in dit geval een welkome hulp. In een half uur was het hele net weer leeg en gesloten.

Precies op tijd, want het aangekondigde regenfrontje was net het eiland opgeschoven. De bui duurde bijna een uur en daarna was het eigenlijk wel grotendeels gedaan met de vangsten.

Gedurende de rest van de dag, die bij best wel lekker najaarsweer met af en toe een zonnetje bij een half bewolkte lucht verliep, was er eigenlijk ook weinig bijzonders te melden. Of het moet zijn dat de gevangen Rallen van vandaag weer wat meer verspreid over de kooien zaten en dat we inmiddels met zekerheid een vebetering van het hoogste jaartotaal in het bestaan van het VRS hebben voor het Waterhoen. Niet zo gek nadat de waterhuishouding van het oppervlaktewater zo is veranderd. Af en toe liepen we een rondje met nul of een of twee vogels.

Ook bij het vallen van de avondduisternis toch weer een bui dus de hoop op slapers in de netten vervloog ook.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

dagvangst 12 november


Vrijdag 13 november 2020

Vrijdag de dertiende brengt niet alleen narigheid

Tijdens de terugkomst van het openschuiven van één van de grofmazige netten (vanwege de doorstaande zuidenwind alleen het 18mtr-net opengezet) kwamen er toch weer enkele tientallen Merels over het vangterrein binnenvliegen. Daar vang je er dan uiteindelijk drie van.

In de struiken en riet duidelijk weer meer beweging van Waterrallen en meteen ook al in de kooien. In de eerste officiele ronde komen er Vinken en Kepen overvliegen en hoor ik in en boven de Elzentoppen al meer Sijzen dan afgelopen dagen. Kortom, er is weer aankomst!

Het is gelukkig weer helemaal helder aan de grond en door de wind ontbreken de waterdruppels aan de netten. In het Oosten gloort ochtendrood. Maar ja, we weten: ochtendrood brengt water in...

Nou, dat hebben we al wel genoeg hoor. De helft van de rallenkooien staan nu (ondanks de aanpassingen die we in de opstelling hebben aangebracht) toch echt weer diep in het water. In de andere drie kooien vangen we toch af en toe een stuk of drie tot vijf rallen per ronde. Zo ook weer een Waterhoen. We blijven de rallen vandaag ook verspreid over de hele dag vangen. Er zit vandaag ook weer zo'n reus bij, een knoepert van 162 gram en groot in zijn gehele verschijning.

We hebben vanaf vanmiddag Jan Visser als gast op bezoek. Het eerste rondje dat hij meeloopt levert een groepje van vijftien Sijzen op die verdeeld over secties 3 en 7 rondom het kruispuntje van netten hangen. Daarna zakt het zo goed als helemaal in met de vangsten.

Jan loopt een nul-rondje en daarna volgen rondjes van nul of twee vogels. Ook de dagvangstsluitende ronde levert alleen een Roodborst en een paar rallen op. Het is dan ook inmiddels een uurtje heel lichtjes aan het regenen.

Rond etenstijd is het in het donker eventjes stevig aan het regenen en daarna valt in korte tijd de wind geheel weg. Een zwoele avond begint, wel heel mooi met vele wintermuggen rond de buitenlamp vergezeld van wintervlinders en herfstspanners.

In de laatste ronde voor het slapen gaan zit er een Waterhoen op het kleine open stukje voor de luidspreker. Met voorzichtige stapjes en met hulp van de lamp weet ik de vogel met de hand te vangen. Dus toch weer een dagje met twee Waterhoentjes op de lijst...

eerder
terug
later

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp

dagvangst 13 november



 

   ·   Valid HTML 4.01! Transitional   ·   mailto   ·    Fatbirder's Top 1000 Birding Websites   ·   Any Browser   ·    Get Firefox