Week 46

Zaterdag 12 november 2011

De eerste dag van de laatste ploeg van dit jaar...

Gisteravond zijn wij (Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp) eindelijk voor het eerst dit jaar op Schiermonnikoog aangekomen om als hekkensluiters (of bezemwagen, het is maar zoals de lezer het lezen wil...) de komende weken het seizoen af te ronden. Gisteravond hebben we in de haven van Lauwersoog prachtig merels de oranjerode avondlucht in zien klimmen om daarna te vertrekken voor een volgende etappe op hun reis naar de overwinteringsgebieden.
Afgelopen nacht ving Symen net na sluitingstijd van de elfde van de elfde van de elfde nog 2 waterrallen die dus uiteindelijk op de lijst van vandaag erbij zijn gekomen. Vanmorgen ben ik solo begonnen aan de eerste ronde en dat vond voor het eerst dit jaar plaats op knisperende bladbodem. Vooral achteraan in de netopstelling op 'de vlakte van 5' was het wit bevroren op zowel de bodem als tot en met de tweede baan van de netten. Toch hingen daar net boven die tweede baan nog een paar vogels, roodborsten in dit geval. Die soort blijft ons dit jaar verbazen; wat trekken die langdurig door dit jaar. In de polder staat na de stevige zuidoostenwind van gisteren nu nog een matige wind uit dezelfde richting, de lucht is strakblauw, volledig onbewolkt.
Tijdens de eerste ronde vangen we zoals te verwachten hoofdzakelijk merels en roodborsten. Aan het eind van de ronde word ik in de schapenweide vergezeld door de deelnemers aan de integrale wadvogeltelling, Frank Majoor c.s. Zij komen op het perfecte moment want nu kunnen we mooi met z'n allen de bladeren uit de netten van sectie 6 verwijderen. Ondertussen is er al een grote groep van honderden brandganzen laag over het vangterrein komen vliegen. De tweede ronde levert qua vangsten een vergelijkbaar beeld op, vooral merels en een paar roodborsten, maar ook een behoorlijk bleke tjiftjaf. In de kooien inmiddels twee waterrallen en ook nog één uit een mistnet. En zo sprokkelen we de ochtend door met bij de merels een langzaam groeiend percentage terugvangsten. Bij die terugvangsten ook nog een winterkoning die in 2009 in totaal 9 maal de ringtafel heeft bezaocht, in 2010 twee maal en ook dit jaar nu voor de tweede maal
. We treffen in de loop van de ochtend in één van de netten ook een vers geslagen merel aan die al helemaal geplukt is tot een hapklare brok. Ik verwijder de ring die we vanochtend hadden aangelegd en hang het boutje terug in het net omdat roofvogels nogal eens willen terugkeren naar een plek waar ze hun maaltijd hebben voorbereid maar waar ze daarbij gestoord werden, wie wil dat niet graag doen... De volgende ronde was de bout dus weg en lag er een verse witte poepstreep op het pad naast de plukplek. Ik was blij dat ik de ring nog van de bout verwijderd had, wisten we in ieder geval om welk individu het ging.
Na het middaguur liep ik een ronde met ineens 6 vinken tegelijk (allemaal mannen), meerdere merels en twee houtduiven in de schapenweide waarvan één jong exemplaar de hele krop strak vol had met eikels. Het was toen wel even handig dat Evert Jan Rietbergen op dat moment aanwezig was en kon helpen met die twee zware jongens. Later op de middag lopen naast Evert Jan ook Frank Majoor en Jeroen Nagtegaal weer even mee en treffen we ter hoogte van de Ebelbrug drie putters in de netten aan.
Eén daarvan draagt al een ring en Frank constateert al snel dat dat geen Arnhem-ring is... Juist, een BRUXELLES-putter. De eerste voor het VRS en echt wel een leuke onverwachtse vangst. Daarna loopt het wat verder terug met de vangsten maar blijven we toch lekker aan het werk. In de laatste ronde vangen we nog een paar merels die van plan waren om in het Glop te gaan slapen en hangt er tevens nog een waterral in het net boven de Ebel-brug. Bij de inloopkooi naast sectie 8 vliegt een wintertaling op en 10 meter verderop op het pad loopt er één voor mij uit. Tijdens het vrijwel loodrecht opvliegen komt hij toch nog even tegen het net aan maar ontsnapt daarna alsnog. We hebben nu een prachtige windstille en kraakheldere avond; het rallengeluid draait weer.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Zondag 13 november 2011

Een gewichtige dag.

Het is een kraakheldere nacht geweest en kraken deed het vanochtend dan ook. In tegenstelling tot gisteren waren nu ook de overige netten buiten het bos bevroren aan de onderste 2 banen. Er zaten amper vogels in het glop en we vingen dan ook slechts acht vogeltjes in de eerste ronde. Daarvan waren er maar drie ongeringd. In de achterste hoek van secties 8 en 9 hoorde en zag ik een tjiftjaf-tristis roepend en foeragerend van tak tot tak gaan. Langzaam verplaatste de vogel zich al peuterend in takoksels richting de netten van sectie 8 maar een halve meter voor de rand van de vegetatie klom hij van tak naar tak omhoog om vervolgens met een prachtig boogje het net over te wippen...
De tweede ronde was iets beter, onder andere een houtduif in de schapenweide. Verder een Vinkman terugvangst, nu voor de eerste maal terug na te zijn geringd op 5 November 2010. In het terrein vooral stilte wat vogels betreft, inclusief de waterrallen. Daarvoor is het kennelijk een goede VERtreknacht geweest want er was er totaal niet één te horen gedurende de gehele dag.
In de ronde van circa 10 uur hoorde en zag ik een Geelgors achter sectie 4 in een berkentop zitten, hoorde ik bij terugkomst bij het gebouw een piepergeluid dat mij het sterkst aan een siberische boompieper deed denken en hoorde in in de ronde van 15 uur een pestvogel over komen vliegen; helaas was toen het daggeluid waarop de pestvogel ook opgenomen is al uit.

Na de middag hebben we Ardie nog even op bezoek gehad. In de eeerste ronde na zijn vertrek arresteert Hanneke een sperwerman in sectie 6 (hing in één van de gewone netten die nog tussen de grofmazige netten staan). Rondom de sperwer hangen ook nog vier merels. Sectie 6 is momenteel (volgens Symen ook in zijn week) ronduit de best vangende sectie. Vooral de lijsters zitten onder de eiken graag te foerageren op de randjes van de lager liggende delen aldaar. Sectie 6 wordt op de voet gevolgd door de omgeving van de Ebelbrug. Daar valt op het moment elzenzaad uit de dikke els die daar op de hoek staat en daar doen vinken en putters zich tegoed aan. Het is op die plek vandaag ook raak met de vangst van een zeldzaamheid...
Jaaaa, de derde sijs van dit seizoen... Deze soort stond tot nu toe met twee exemplaren gelijk met de dwerggors. Waarin een zeer matig vangjaar goed kan zijn... Op deze plek vangen we vandaag ook weer putters, net als gisteren 3 exemplaren die met hetzelfde doel deze plek zullen hebben opgezocht.
Er stond vanaf het middaguur weer een beetje wind op het eiland, maar niet noemenswaardig om ons zorgen te maken om teveel blad in de netten; het is nu goed bij te houden.
In de avond is het weer helder en draait het rallengeluid weer; misschien heeft het komende nacht meer resultaat tot gevolg.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Maandag 14 november 2011

Van een grijsgrauw en mistig Schier.

Het was gisteravond tijdens de laatste ronde eigenlijk al wel duidelijk : mist! Vanmorgen was het bij de eerste ronde helemaal windstil en zat het potdicht met zware mist. Er deed zich de merkwaardige situatie voor dat er aan de grond geen vorst was maar tot boven de bovenste netbanen wel. De netten stonden als planken in het veld en de mazen hingen vol met pareltjes van 3 mm grootte die zich gedurende de nacht hebben kunnen vormen. De paar vogels die in de eerste ronde gevangen werden waren twee waterrallen in de kooien en een paar merels die het toch voor elkaar hadden gekregen om in de onderste baan te blijven hangen. Bij terugkomst hing er in de onderste baan van sectie 1 ook nog een geringde zwartkop maar deze viel door een gat op het moment dat ik het net aanraakte. De hele dag hebben we geen zwartkop teruggezien, laat staan gevangen. Pas na 10 uur begon het iets dooi te worden, maar de mist bleef even hardnekkig rondhangen en maakte iedere ronde opnieuw glazen pareltjes aan de netten. Toch sprokkelden we de hele dag wel weer vogeltjes bij elkaar al leek het uitgestorven in het Glop.
Ik heb vanochtend de rallenkooi van sectie 8 verplaatst nadat ik een ral had gevangen in een opvangkooitje dat niet eens vast bleek te zitten aan de hoofdkooi. De vogel had zonder moeite aan de zijkant de kooi uit kunnen lopen. Verder was deze kooi helemaal dichtgegroeid met vegetatie. Ik heb de kooi verplaatst naar de zwarte modder en de eerstvolgende ronde daarna leverde 2 waterrallen en een roodborst in deze kooi op... Daarbij een reuzen-waterral met een vleugel van 130 mm en een gewicht van 163 gram! Morgen ga ik proberen om ook de kooi van sectie 3 ter verplaatsen.
Tegen 13 uur liep ik een ronde voordat Hanneke boodschappen ging halen en trof zo ineens 15 vogels aan waarvan er 13 in sectie 6 hingen. Daar moet schrik voor een roofvogel aan vooraf zijn gegaan. Een ronde later hoorde ik aan de doodskreten dat er achter de takkenbos van snoeihout achter sectie 8 een lijster werd geslagen. Ik keek snel over het snoeihout en zag nog net het laatste van een schim in de mist wegvliegen, waarschijnlijk een havik of een buizerd. Op de grond bleef een plukje lichaamsveren van een merel achter.
Vanmiddag vingen we ook nog een keep, de achtste van het seizoen... ik denk dat we niet eerder zo'n mager kepenjaar hebben gehad.
Verder viel er amper iets te beleven in het grijze kleine wereldje dat groene glop heet. Bij de avondschemering wordt de mist opnieuw dikker en lijken de kansen op verbetering voor morgen te vervliegen.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Dinsdag 15 november 2011

Opnieuw mistig...

Er is afgelopen nacht iets meer wind over het eiland gaan blazen en dat merkten we vanochtend in de netten. Het viel in het bos best mee (wat wil je, het is al half November) maar de netten in de schapenweide hadden inmiddels al redelijk wat blad gevangen. Samen met de mist die nog steeds heerste (wel iets minder sterk door de wind...) werd het verwijderen van de blaadjes een ijzig koud karwei waarbij regelmatig in de handen geblazen moest worden teneinde de vingers nog te kunnen gebruiken. Maar goed, niet klagen want we komen hier doelbewust... Het scheelde genoeg dat het niet meer vroor, maar de wind zorgde voor een nog lagere gevoelstemperatuur dan voorgaande dagen.
Wederom ving het nog steeds het best in de schapenweide. Nog steeds verblijven de lijsters daar graag, zoals vanmorgen ook de vangst van een kramsvogel illustreerde. Tevens vingen we in sectie 6 de zwarte roodstaart terug die vorige week alhier is geringd. Er zaten vanmorgen gedurende korte tijd duidelijk meer en nieuwe merels op het eiland. We vingen in de eerste ronde meer ongeringde exemplaren dan gisteren en ze hadden vet. Wederom zaten er enkele behoorlijk zwarte vrouwen bij. De tweede ronde waren ze eigenlijk al weer vertrokken want op dat moment vingen we al weer overwegend reeds geringde vogels. Daarbij ook de eerste merel met een ring van voor dit seizoen in onze vangweek. Het was een man die hier in 2010 in het broedseizoen als juveniel in jeugdkleed is geringd en daarna nog tweemaal in dat jaar is teruggevangen. Dit jaar is 'ie inmiddels vijf keer gevangen en dan voor deze vangst alleen in de maanden Mei en September.
Er was vandaag ook veel meer roofvogelactiviteit. Daar zal zeker in meegespeeld hebben dat de mist langzaam maar zeker wat minder dicht werd, maar we zagen ook enkele malen een sperwer vlak voor het gebouw aan het jagen en troffen in de overgang van sectie 7 naar 6 ook een vers geslagen koperwiek die losjes in het net lag en een verse sperwerwond in z'n romp had. De vogel moest zo zijn geschrokken van de aanval dat hij zijn poten verkrampt had dichtgeknepen en in het net nog steeds kluitjes vegetatie in de poten had geklemd.
De rallen waren vannacht ook best wel in leuke aantallen op het geluid afgekomen want op meerdere plekken lagen kakelverse witte poepspetters van rallen op het pad. Ze hebben waarschijnlijk het terrein vrij snel weer verlaten nadat ze constateerden dat het er veel te droog was (ringers van de Septemberperiode zullen niet geloven hoe droog het hier nu is...) want we merkten overdag na de eerste twee rondes amper iets van hun aanwezigheid. Toch vingen we er drie in de kooien en hadden we er twee in de netten. De kooi van sectie 8 had vandaag weer iets anders in petto, een prachtige watersnip was er ingetuind, het derde exemplaar voor dit jaar.
's Middags vliegen er even twee buizerden, een ruigpootbuizerd en een havikvrouw boven het achterste deel van het vangterrein, allemaal in oostelijke richting tegen de wind in. Verder hoor ik een oeverpieper over komen bij het meteoveld en zitten er regelmatig kleine groepjes putters in de eiken en berken in de schapenweide. Vangen doen we er daarvan echter niet één vandaag. Wel vangen we rond de super-elzenboom bij de Ebelbrug weer een paar vinken en een keep met op de bovensnavel wratachtige gezwellen die de vogel bij nog iets meer groei het zicht behoorlijk zullen ontnemen. De vogel was dan ook al in slechte conditie. Tegen de avond neemt bij het vallen van de duisternis de wind toe van 2 naar 4 bft en besluit ik om in het donker de netten in de schapenweide toch maar te sluiten om muren van blad te voorkomen.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Woensdag 16 november 2011

Een enerverend dagje.

Omdat er vanochtend vroeg in het donker toch nog behoorlijk wat wind stond te blazen heb ik de normale netten in de schapenweide vooralsnog dicht gelaten. Bij de eerste ronde merkten we al meteen dat er nieuwe aankomst van merels was geweest. Boven het glop hoorde je de tsjirpjes in de lucht en zag je af en toe een merel de landing inzetten. De eerste ronde zette me meteen aan het rennen want toen ik bij sectie 6 aan kwam lopen zag ik een grote vogel flappend aan de poten aan de onderste baan hangen, een buizerd! Voordat ik over het schapenraster was gesprongen zag ik dat de vogel losraakte en wegvloog. Dat deed 'ie parallel aan het lange grofmazige net, maar precies in de laatste halve meter maakte hij toch een inschattingsfout en belandde voor de tweede keer in het net; hebbes! De vogel bleek al een ring te hebben en had al een geslagen merel in het net achtergelaten. De ring was van onszelf en het bleek de buizerd te zijn die vorige week door Bennie v.d. Brink en Symen Deuzeman is geringd. Ik heb de dode merel naast het net laten liggen op de plek waar de buizerd er mee in het net was gevlogen.
In het bos zaten vanmorgen meerdere kepen en vinken, groepjes van zo'n 20 tot 30 vogels; later op de ochtend ook vergelijkbare zwermpjes sijzen en putters ter hoogte van de Ebelbrug, maar vandaag kwam van al dat spul niets naar de bosbodem. In de tweede ronde waren er nog steeds merels aanwezig, we hadden in de schapenweide 13 merels tegelijkertijd in het grofmazige net hangen. In de derde ronde hing er in dat zelfde net een houtduif en... ja hoor, vloog dezelfde buizerd doodleuk van de grond op waar hij/zij de geslagen merel alsnog volledig opgepeuzeld had...

Verder was het inmiddels erg rustig geworden in het vangterrein, ik hoorde nog wel weer een tjiftjaf met een eentonig roepje, maar vangen, ho maar. In de vierde ronde stonden Hanneke en ik een paar vogels uit te halen in het bos toen we een korte alarmkreet hoorden, gevolgd door een enorme vogel die met een smak tegen het net vloog dat 25 meter verderop stond. Het net gaf zo ongeveer 2 meter mee, daarna ging de vogel naar beneden en belandde op de grond. Meteen sprong hij weer op, maar bleek toch nog verward te zitten. Op dat moment was ik ter plaatse en kon hem grijpen. Het bleek een haar te zijn en haar heet een adulte havik te zijn. Wow! Wat een bakbeest. De borst heeft nog vlekjes van de bloedspetters van de laatste prooi. Dik kans dat dit de vogel is die hier in het Glop de horst bewoont. Na deze tweede roofvogel te hebben geringd, gemeten en gefotografeerd hebben we de ronde afgerond. Om 12 uur heb ik wegens mindere wind weer een paar fijnmazige netten in de schapenweide opengezet. De wind zit nu inmiddels ook in de Zuidoosthoek.

Na de lunch is Hanneke naar het dorp gefietst om boodschappen bij te halen. Da's vragen om een leuke vangst, en die kwam... Op dezelfde plek waar vanmorgen een houtduif in het grofmazige net hing zag ik er van afstand nu weer één hangen. Dat dacht ik... Eénmaal dichterbij bleek het om een sperwer te gaan en stond ik even later met een mooie adulte vrouw in de handen. Een heel mooi uitgekleurde vogel maar wel met een heel opmerkelijk kleed, het lijkt net een adulte man! De oorstreek en kin is roestbruin gekleurd zoals bij een adulte man. Er lijkt ook iets van een verticale zwarte streep bij de keel te zitten, maar de andere uiterlijke kenmerken halen ons later bij de afhandeling snel van de gedachte aan een Balkansperwer af. Dan had de vogel ook niet zo'n abrupte scheiding tussen kopkap en oorstreek moeten hebben en was de iriskleur donker in plaats van geel. Het blijft er een prachtige vogel om.
Na wederom zo'n aangename onderbreking loop ik mijn volgende ronde en ja hoor... ik kom weer met een buizerd aan. Het is wederom dezelfde buizerd op dezelfde plek en ik neem hem toch mee om te kijken hoe het gewicht is na de vangst eerder deze dag. Dat blijkt 50 gram hoger te zijn, kortom iets meer dan een halve merel...
Daarna is het over met de afwisselingen, de resterende twee rondes leveren niet al te veel meer op, het is ook mooi geweest... wat een roofvogeldag! Bij sectie 5 zijn bij de laatste ronde de onderste netbanen weer bevroren. We draaien vanavond weer rallengeluid, maar de installatie heeft inmiddels de geest gegeven. Het ligt niet aan de speakers, maar er zal waarschijnlijk ergens een breuk in de luidsprekerkabel zitten, morgen maar eens op onderzoek...

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Donderdag 17 november 2011

We hebben inmiddels weer een 1000+ mereljaar.

Het heeft vannacht weer gevroren en ditmaal in combinatie met hoge luchtvochtigheid dus was het aan de grond wit van de rijp. De eerste ronde werd dus gelopen met vorst tot in de onderste 2 banen. Bij sectie 5 waren de netten wit als lakens. Toch deed een Winterkoning nog zijn uiterste best om voor mij uit het net in te komen. Hij vliegt in de lengte over het pad en stuitert maar liefst vier keer tegen de bevroren netten aan om vervolgens in de bocht het paadje naar de rallenkooi in te vliegen en te verdwijnen. De merels zijn ook wel weer verdwenen, we vangen maar een paar ongeringden en alle terugvangsten zijn overwegend vogels die in mindere of slechte conditie verkeren. Na de eerste ronde komt er iets meer wind die afgelopen nacht is gedraaid van oost naar zuid-zuid-west. Dus aanvoer van warmere lucht voor zover je daar van kunt spreken. Het wordt vandaag uiteindelijk 3 graden boven nul. En ook dat heeft weer gevolgen: mist! De wereld wordt weer klein, vooral van mist die zwaar is van water. Iedere ronde hangen er de hele dag ondanks het afschudden opnieuw pareltjes water aan de netten.
We hebben vandaag een Sijs teruggevangen van 4 Oktober 2010, vandaag voor de eerste keer terug. Verder een Koolmees van 7 September 2010 nu ook voor de eerste keer terug. Verder hebben we een Vink ongeringd losgelaten omdat deze vogel aan beide poten dikke wratvorming had. Het ringen van zo'n vogel zou het risico met zich meebrengen dat de ring klem zou kunnen gaan zitten en dus dan maar geen ring er om. De biometrie hebben we wel in de database opgeslagen, dan hebben we die in ieder geval wel. Ook vingen we nog een Vink voor de eerste keer terug na 10 September 2010. De vinken deden het vandaag weer wat beter. Niet dat er meer in het bos aanwezig waren maar ze gingen wat makkelijker naar de bosbodem om op het elzenzaad te foerageren. De putters blijven daarentegen nog afwachtend.

Vanmiddag zat er tussen de koolmezen die rond het veldlab foerageren een koolmees met kleurringen. We hebben hem af kunnen lezen en geconstateerd dat het om dezelfde vogel gaat die hier dit jaar al twee keer eerder is gevangen. Dus hebben we meteen na aflezen de gegevens in GRIEL ingetikt en weten we nu dat het een als nestjong geringde vogel is uit het nestkastengebied dat de Rijks-universiteit van Groningen in de Lauwersmeer heeft. Hij komt uit het bosgebied bij het Landal-bungalowpark aldaar, 11 km hier vandaan over het Wad. Toch geinig...
In de laatste ronde die ik in de schemer loop hoor ik aan de merels dat er weer wat gaande is in het terrein; even later tref ik in het lange grofmazige net in de schapenweide een mannetje sperwer aan. Een eerstejaars en de achtste sperwer van dit jaar.
Ik ben vanmiddag ook nog even met de geluids-installatie aan het puzzelen geweest. Dat wil zeggen: ik heb een poging gedaan, maar op het moment dat ik de roodverroeste kroonsteentjes (die volledig onder water stonden in een potje dat er omheen geplakt zat om water buiten te houden ) wilde vervangen kon ik nergens een schroevendraaier vinden. Na het hele gebouw afgezocht te hebben trof ik er één in een emmer met oude zooi maar... Speelde het geluid ineens weer. Het boven water halen bleek vooralsnog voldoende.

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Vrijdag 18 november 2011

Zo bont maakten we het nog nooit.

Het eiland zit weer in potdichte mist en bij het krieken van de dag is het in het glop totaal windstil. De zuidenwind van vannacht is doorgegaan met het aanvoeren van warmere lucht waardoor het voor ons meteen al vroeg aanvoelt als voorjaarstemperaturen. Het is dan ook al 7 graden!
We vangen meteen in de eerste ronde een heel leuke merel. Als ik bij het net kom aanlopen denk ik eerst dat we een kramsvogel hebben gevangen maar het blijkt een adulte man die voor 50% wit is. Een ekstel? Wat een bont beest zeg... we kennen allemaal wel de merels in de stad die enkele witte veren hebben en een aantal jaren geleden werd er ook een erg bonte man gevangen op Vlieland, maar zo bont als deze heb ik er nog niet eerder één in de handen gehad, een waterral daarentegen wel... Na het ringen hebben we vanzelfsprekend foto's gemaakt. Bij het loslaten was het echt een heel vreemde ervaring om zo'n bont beest te zien vliegen. Zou het hele verhaal zich andersom hebben afgespeeld dan zouden er bij het zien van deze vogels wel alarmbelletjes zijn afgegaan.
Verder is het erg rustig in het vangterrein, de meeste merels zijn nu wel weg maar we vangen toch nog wel een paar achterblijvers. Het is vanaf een uur of tien in de ochtend een stuk helderder aan het worden en dat zou uiteindelijk in de middag resulteren in bijna 2 uur lang zonnig weer... dat hebben we na afgelopen Zaterdag niet meer meegemaakt.

We hebben vanochtend ook Barbara Bezema op bezoek gehad, zij kon haar pret niet op want meteen om de hoek van sectie 1 vingen we een sperwer. Het bleek de sperwer-man van gisteren te zijn die we vanochtend tijdens het ontbijt ook al vlak voor het gebouw vanuit een lage zijtak van een berk hadden zien loeren op een winterkoning in de braamstruiken. De vogel bleek ten opzichte van gisteren 15 gram lichter te zijn. Maar ja, toen vingen we hem in de avondschemer en had hij een halfvolle krop.
We vangen ineens weer een paar tjiftjaffen die qua uiterlijk wel wat neigen naar de ondersoort Abietinus; we plaatsen ze alledrie onafhankelijk van elkaar in een bunnetje om te kijken welk roepje ze maken. In alle gevallen blijft het helaas stil en ook na loslaten geven ze geen kik.
Het bleef de rest van de dag erg rustig met weinig vermeldenswaardigheden op vogelgebied. Wel liep Hanneke na de middag een ronde met een aantal vinken, kepen en een paar meesjes. Aan het eind van de middag komt er alweer nieuwe mist opzetten; in de avond is de mist zo dicht dat het water uit de bomen lekt en het lijkt te regenen. Het is mooi windstil en het rallengeluid draait weer, het ontwateren van gisteren heeft goed geholpen...

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

   ·      ·      ·       ·      ·