Week 48

Zaterdag 24 november 2012

En dat zijn er dan 785...

Bij de eerste inspectie van de rallenkooien was het eiland gehuld in mist. De wind was ook helemaal weggevallen. In de rallenkooien vingen we in totaal acht rallen waarvan één terugvangst van gisteren. Bij terugkeer van het uit de kooien halen van deze vogels werden we alweer uitgelachen door een vogel die in de gaten had dat de netten weg waren. Er liep een mooie fazantenhaan parmantig voor ons uit over het nettenpad naar het veldlab. In de schapenweide hoorden we enkele malen een appelvink roepen en in de mist kwam er een blauwe reiger heel laag over het Glop gevlogen. In een latere ronde vingen we nog weer twee rallen, daarna pas weer één aan het eind van de middag.
In de tussenliggende tijd zijn alle stokken in de strandwagen opgeborgen, heeft Hanneke alle vogelbewaarzakjes uitgeklopt en gewassen en zijn alle netten muisveilig opgeborgen. Daarnaast hebben we nog even tussen de bedrijven door een fietstochtje door de polder en naar de veerdam gemaakt. Daar kwam toevallig ook nog een letterlijk oude bekende met de reddingsboot het eiland bezoeken. In de zoetwaterslenk naast de veerdam barstte het van de circa duizend pijlstaarten die het laagtij poetsend en slapend doorbrachten.
De vroege avondronde leverde nog weer een waterral op en de laatste avondronde ook nog weer één. De luidspreker heeft op dat moment zware concurrentie van een groep die bij boer Visser aan de overkant van de Kooiweg gehuisvesd zit. Als de koeien morgen maar geen karnemelk geven...

Groet,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

Zondag 25 november 2012

Stormachtige vangsten.

We begonnen vanmorgen al vroeg met weer eens een leuk verhaal. We lagen nog in bed toen we in de grote zaal van het veldlab vreemde geluiden hoorden. Wij denken dat de muizen weer feest hebben en weer lekker onder de wol gekropen. Later bij het reguliere opstaan (nou ja, zo regulier gaat dat inmiddels niet meer...) kom ik in de grote zaal en hoor ik een vogel vliegen... Een vogel vliegen??? De whisky van gisteren was heerlijk moet ik toegeven, maar... Er vloog toch echt een vogel rond in het gebouw.
Het vlindernetje uit de kast gepakt en op jacht gegaan. Ik kreg uiteindelijk een spreeuw in handen. Een spreeuw??? Dat kan in ieder geval geen uit een bewaarzakje ontsnapt exemplaar zijn want we hebben er in deze twee weken maar één geringd en die staat op de foto van het loslaten. De spreeuw blijkt broodmager en na het ringen en loslaten (we hebben haar nog even een opkikker gegeven: gestampte beschuit gevolgd door een slok water) ben ik maar eens in het gebouw op zoek gegaan naar een opening. We hebben al enkele dagen geen raam open gehad en de deur is ook continu dicht dus daar kan 'ie niet door naar binnen zijn gekomen. Uiteindelijk zie ik bij de verwarmingskachel, of liever gezegd het ontluchtingskanaal, dat daar een provisorisch gemaakte houten plank van een schoorsteenopening opengedraaid is. Ik kijk er achter en zie een stapeltje berkenblaadjes en jawel, spreeuwenpoep. De vogel moet daar dus een tijd opgesloten hebben gezeten en uiteindelijk de plank open hebben kunnen duwen om vervolgens de zaal in te vliegen. Het is de zevende spreeuw die dit jaar in het glop geringd is, een echte lucky number dus... Morgen ga ik maar eens even de zwarte piet uithangen en op het dak de schoorsteenpijp afsluiten met een rooster.
In de eerste ronde langs de kooien trof ik vijf rallen aan waarvan weer vier exemplaren in kooi 4. Van die vier was er één al geringd en wel gisteren. Later op de dag nog weer een terugvangst, nu een waterral van 2 November dit jaar. Weer een exemplaar die na drie weken nog steeds in het Glop aanwezig is. We hebben nu toch wel heel wat eigen terugvangsten in de database zitten, wellicht moeten we daar maar eens mee aan de slag om te kijken of we een analyse kunnen maken van de gemiddelde verblijfstijd van die vogels. Ik heb er in ieder geval meerdere in de handen gehad die al drie weken daarvoor waren geringd.
Na de middag barst het aangekondigde stormachtige weer los. De bomen in het glop staan flink heen en weer te schudden. De wind haalt aan tot 8 bft en er beginnen links en rechts de nodige dode takken naar beneden te komen. Als ik op een gegeven moment met een kar vol spullen van twee rallenkooien terugkom, valt er een meter of vijf voor mij een grote dode tak als een speer recht naar beneden om vervolgens rechtop in de sloot te blijven staan. Tijd om maar even een stormpauze in te lassen... uiteindelijk blijft de schade in het glop beperkt tot een omgeknapte dikke dode berk die precies parallel aan de glopsloot is gevallen. Verder natuurlijk overal afgebroken dood takhout.
's Avonds hebben we nog een avondcontrole voor in nestkasten slapende mezen gehouden. We hebben veertien nestkasten kunnen controleren; daarvan waren er zes bezet met koolmezen die alle zes al een ring droegen. Wat dat betreft hebben we het in het glop dus niet slecht gedaan wat de mistnetvangsten van koolmezen betreft. Het bleken allemaal vogels te zijn die dit jaar zijn geringd, al was er één bij die merkwaardig genoeg van zwartkop in een koolmees was veranderd...
Morgen nog twee rallenkooien verwijderen, de geluidskabel het moerasbos uit sleuren en dan naar huis. De waterrallenteller staat op 791, dat gaan we niet halen.

Groet,

Henri Bouwmeester en Hanneke Huiskamp.

   ·      ·      ·       ·      ·