Welkom op het vogelringstation Schiermonnikoog
EnglishDagboek van week 45
Zaterdag 4 november 2017
Wisseldag
De eerste ronde was leuk te noemen met een twintigtal vogels. Bij de overdracht stond de teller op 30 stuks. De baan lag er keurig bij.
De eerste ronde van de nieuwe ploeg leverde een NVO-geringde Sperwer man op (boven de Ebelbrug), juist op het moment dat we het er over hadden omdat we een Merel hoorde alarmeren. De dag 'rommelde' een beetje door. Zelfs de zon liet zich nog even zien.
Na de lunch hebben we de grofmazige netten open gezet. Dat betaalde zich uit met de vangst van een juveniele Houtduif. Deze jonge duif had een forse, maar herstelde, wond op zijn borst-schouderpartij en hij was wat aan de magere kant.
Over de dag verspreid vingen we wat Kepen en Kleine Barmsijzen. Wat zijn dat beide toch mooie vogels.
Langs de netten van sectie 2 vloog nog een Buizerd, maar deze sloeg pas linksaf nadat hij voldoende hoogte had gewonnen om de netten te ontwijken. Aan het einde van de middag begon het lichtjes te regenen.
De Waterral is tamelijk massaal aanwezig in het Glop, maar laat zich nauwelijks vangen.
Noemenswaardig is nog de terugvangst van een Pimpelmees uit 2012 en groepjes Kramsvogels die in de middag overvlogen, maar geen enkele aanstalten maakten om te gaan slapen in het Glop. Van de grote groep Kepen gingen de meeste vogels hoog in het moerasbos langs sectie 2 slapen. De opleving tijdens de avondronde bleef nagenoeg volledig uit. Wellicht dat de lichte regen hiermee te maken had.
Wim, Ellen en Jan, afgelost door Leo & Kees cs.
Zondag 5 november 2017
Als een goed glas bier... voor een dorstige drinker
Zo begon de ochtend. De eerste ronde waren er vogels in overvloed, die lekker doordruppelden gedurende de ochtend. De middag daarentegen was abominabel slecht te noemen. Het glas was echt helemaal leeg. Er was geen vogel meer te bekennen in het hele Glop.
We begonnen verwachtingsvol. Tijdens de nachtelijke rondes hoorden we namelijk op diverse plekken Merels opschrikken in het struikgewas. Die bleken er tijdens de eerste ochtendronde ook nog steeds te zijn en een redelijk aantal wist onze netten niet te ontwijken. De slapende Kepen en Vinken daarentegen hebben we niet meer gezien. Die zijn ongemerkt vertrokken. Tussen al het Merelgeweld door zaten slechts een paar kleine vogeltjes, zoals Vuurgoudhaan, Goudhaan, Tjiftjaf en Winterkoning.
Het weer was voor november best redelijk en zelfs goed te noemen. Af en toe een buitje regen (één keer zelfs vergezeld van wat lichte hagel), soms wat zon, en de wind daarentegen bleef beneden de verwachting. Door het wisselvallige weer dwarrelden de netten in met name sectie 6 regelmatig vol met Eikenblad. Vanwege de vele Merels in die sectie (tenminste gedurende de ochtend !) hebben we die sectie toch maar open gehouden. Dan maar wat vaker blad schudden.
Tijdens de dag vlogen er nog twee Sperwers door het terrein, zonder enig merkbaar effect te hebben op de vangsten. Het aantal Waterrallen vandaag was iets minder dan gisteren. De vangsten daarvan bleef echter opnieuw achter bij wat je redelijkerwijs zou verwachten gelet op de aantallen aanwezige Waterrallen. Opvallend was de afwezigheid van Sijs en Barmsijs.
De pogingen om de Houtduiven in de Eiken naast de ponyweide richting de netten te jagen mislukten jammerlijk. Ze verkozen de open ruimte in plaats van de ponyweide.
De avondronde viel met vier Merels (in één grofmazig net!) tegen. Daar hadden we meer van verwacht. Wel vloog er tijdens die avondronde nog een jagende Havik over, die de bovenste spanlijn van het net in sectie 7 raakte, maar niet bleef hangen.
Al met al kijken we terug op een dag met twee gezichten.
Leo & Kees cs.
Maandag 6 november 2017
Kleine maten en grote maten, van alles wat...
Vannacht hebben we geen rallengeluid gedraaid, vanwege de verwachte regenbuitjes. Het bleek allemaal wel mee te vallen met die regen. Desondanks moest de pre-eerste ronde gelopen worden in dunne spetters.
Begin van de ochtend viel er nog een buitje. Daarna brak het stralende weer door, slechts begeleid door een zwak windje. En dat voor november. Wat een genot.
De eerste ronde leverde minder vogels op dan verwacht. Het leek een rustig dagje te worden, totdat we ineens geconfronteerd werden met een groep Barmsijzen die besloot de grond te zoeken. Op de hoek van sectie 9 en 8 konden we met enige regelmaat een aantal malen een tiental Grote Barmsijzen verzamelen.
De (voor de Brandganzen bedoelde ?) knalapparatuur bracht de Houtduiven regelmatig op de wieken. Halverwege de middag besloten we opnieuw de grote groep Houtduiven maar weer eens in beweging te brengen richting de netten. Dat bleek een voorbarige actie, want toen hingen er namelijk al drie tegelijk in!
De rest van de dag druppelde in een matig tempo door. Bijna elk rondje bracht wel een nieuwe soort op de ringtafel, zodat we de lijst afsluiten met een tableau dat op een goede septemberdag niet zou misstaan. Een verrassing was de Kramsvogel (eerste kalenderjaar vrouw) die in het grofmazige net nabij sectie 5 hing.
Afgaande op het geluid houden de meeste Waterrallen zich op in de bossectie achter de ONAD2 (hoek sectie 1 en 2). De vangsten van de Waterral bleven opnieuw achter bij de verwachting en de in het veld aanwezige aantallen. Een poging om de over de paden lopende Waterrallen te verschalken door de netten in sectie 0, 8 en 7 lager te zetten, leverde zowaar nog enig resultaat op. Desalniettemin moet je er ook dan wel heel snel bij zijn, want voor je het weet blijf je achter met lege handen. Harry was hier het sprekende voorbeeld van door op het inmiddels tot complete blubber vertrapte paadje van sectie 7 een sprintje te trekken (althans pogingen hiertoe te ondernemen).
Verspreid over de dag kwamen er grotere en kleinere groepen Kramsvogels over. In tegenstelling tot gisteren ontbraken de roofvogels. Bij de avondronde vloog er nog een tamelijk imposante groep Spreeuwen laag over richting hun slaapplaats, en zagen we onze eerste Houtsnippen rondvliegen in de schemer.
Leo & Kees cs.
Dinsdag 7 november 2017
De laatste smeert het lekkerst...
Na een mooie wolkenloze nacht met (bijna) volle maan begon de ochtend koud. De thermometer gaf een graad of 2 Celsius aan, aan de grond vroor het. De netten waren niet bevroren, maar blinkerden van de dauw. Het leek een goede treknacht voor onder andere Waterral te zijn, maar daar hebben we uiteindelijk niets van gemerkt.
De eerste ronde was niet echt noemenswaardig. Wat Merels, Roodborsten, Winterkoningen en Rietgorzen. De grote groep Barmsijzen kwam maar niet aan de grond. Dat deden de gewone Sijzen wel. Op het pad nabij de Ebelbrug zagen we voor het eerst de Elzenzaadjes liggen. Kennelijk was de koude nacht voldoende reden voor ze om te vallen. Zowel de Sijzen als wij profiteerden daarvan.
We zijn de gehele dag lekker bezig geweest. Als je een beetje uit de wind bleef en in het zonnetje, was het heerlijk. Halverwege de middag kwam er zeemist over het eiland en dat merkte je gelijk. De koude wind trok als het ware je jas in. Eveneens halverwege de middag werden we verrast door kennelijk een jagende Sperwer. De hoek van sectie 1 en 2 hing namelijk ‘vol’ met Kepen en Sijzen en we moesten terug naar het gebouw om zakjes bij te halen. Wat een straf.
Er waren beduidend minder Kramsvogels en Koperwieken in de lucht. De Merels daarentegen ‘liepen’ aardig door.
De vangkooien bleven de gehele dag nagenoeg werkloos. Pas in de avondronde begonnen we Waterrallen te vangen, en dan met name omdat we onze nieuwe ‘vangtechniek’ opnieuw toepasten. Tegen de schemering willen de Waterrallen vanuit de bossectie terug naar waar de vangkooien staan. Door de onderste banen van de mistnetten in sectie 0 op de grond te laten liggen ontstaat er als het ware een soort warrelnet. En als je er dan maar dicht genoeg bij bent en enigszins kunt sprinten, dan ben je soms op tijd om een Waterral te vangen. Ze staan namelijk eerst enigszins verdwaasd in het net om zich heen te kijken. Als je dan komt aanspurten schieten ze van schrik richting de rietsectie en kun je ze met een beetje geluk vangen. Zo ook de laatste vogel van de dag, een Waterhoen. Wat meuren die beesten en wat kunnen ze schijten. Niet te kort.
Leo & Kees cs.
Woensdag 8 november 2017
Wie vangt wie het eerst...
De dag begon en bleef bewolkt. Er stond erg weinig wind uit oostelijke richting en de temperatuur was met circa 6 graden best aangenaam. Het werd een dag van hollen of stilstaan. De eerste ronde was niet slecht te noemen met 16 vogels, waarvan de hoofdmoot uit Merel bestond. Toch ook weer een paar verse Roodborsten en Winterkoningen, alsmede een Vuurgoudhaan.
Daarna werd het rustig, totdat er ‘ineens’ een groep van circa 30 Sijs-achtigen midden in sectie 2 hing. We zoeken de verklaring hiervoor niet in een jagende Sperwer, maar in de aanwezigheid van Elzenzaad op het pad. Weet iemand waar je dat kunt kopen?
In twee ronden vingen we de gisteren door ons geringde Staartmezen retour. Aan het einde van de middag verschenen er eerder dit seizoen geringde Staartmezen in het Glop. Ook hing er toen een eerste kalenderjaar vrouw Buizerd in het grofmazige net van sectie 6. Op dat moment stond Harry alleen aan het net en bleek de Buizerd sneller te zijn in het toeslaan. Oftewel: Harry werd door de Buizerd gevangen. Ook weer eens een leuke ervaring.
De avondronde was matig tot slecht te noemen. Er lijken nauwelijks nog vogels in het terrein aanwezig. Wel konden we nog een drietal Waterrallen verschalken in de netten (en dus niet in de kooien; die vangen praktisch niet). Meerdere Houtsnippen lieten zich zien boven het Glop, maar tot nu toe weten ze de netten te ontwijken.
Al met al een leuk dagje met een grote diversiteit aan vogels. Het totaal kwam ook vandaag zij het net aan, over de 100 vogels.
Leo & Kees cs.
Donderdag 9 november 2017
Verbrande turf...
De dag begon met rustig Herfstweer. Het was niet meer zo koud als gisteren en de wind was er aardig uit. De eerste ronde was met 15 vogels redelijk normaal voor deze tijd van het jaar. Wat Merels en Vinken. De tweede ronde kende een vergelijkbaar aantal en toen kelderde het in.
De geplande lunch moest even worden uitgesteld omdat er een Sperwer door sectie 2 was gegaan met als resultaat 25 vogels in het net (meest Sijs- en een paar Vink-achtigen). Normaal verwerk je die wel even snel, maar onze aandacht werd wat langer vastgehouden door een Barmsijs. Aanvankelijk dachten we aan een Grote Barmsijs, maar dat klopte niet. Met wat hulp van naslagwerken hebben we er vol overtuiging een Witstuitbarmsijs van gemaakt. De tweede ooit voor ons VRS. Wauw.We hebben er een fotopagina aan gewijd.
Hiermee was het ‘feest’ eigenlijk wel over. Het Glop is aardig leeg, behoudens grote groepen overvliegende Sijsen en Barmsijsen. In de middag begon de wind behoorlijk aan te trekken en hebben we besloten om sectie 6 dicht te doen. Het begon licht te regenen en de hoeveelheid eikenblad was namelijk niet meer te ruimen in de normale rondes.
Hier hebben we behoorlijk spijt van gekregen. In de avondronde vloog er in sectie 5 namelijk een grote Valk-achtige met hoge snelheid vlak over de netopstelling en verdween in de ruimte in sectie 6, waar normaliter het grofmazige net klaarstaat. Tja, stel nu dat... Maar ja, as is verbrande turf.
Leo & Kees cs.
Vrijdag 10 november 2017
November!
Na een paar schitterende dagen is het nu dan echt Novemberweer. Het is winderig en af en toe een bui. De temperatuur valt nog mee, maar om 09.00 uur hadden we onze hoogste temperatuur van de dag gehad. In de middag trok de wind zelfs aan naar kracht 7 Bft.
Je weet dat je dan weinig gaat vangen.
Dat bleek ook wel, alhoewel de eerste ronde met 13 vogels nog niet eens echt slecht te noemen is. Daarna was het ook echt wel over. Ondanks verwoede pogingen om de netten enigszins bladvrij te houden slaagden we daar nauwelijks in. De netten hangen vol blad en strak tegen de takken aan.
De netten die schoon zijn wapperen als een dolle in de stevige wind. Sectie 6 is gesloten, behoudens twee grofmazige netten. We willen toch vogels vangen? Dan maar wat meer blad schudden. Het heeft echter niet veel geholpen. In de avond hebben we dan ook maar de grofmazige netten gesloten.
Het voordeel van de wind is dat de Elzenzaadjes in de sloot allemaal één kant op drijven. We hebben daarvan wat uit de sloot gevist en over het pad gestrooid in een ultieme poging om de Sijzen naar de grond te krijgen. Maar, dan moeten ze er wel zijn en vandaag hebben we ze amper gezien.
Het hoogtepunt van de dag vormde een zichtwaarneming nabij de ringtafel van een Siberische Tjiftjaf. De vogel vloog vervolgens naar sectie 1, keurig over het net naar sectie 2, om daarna uit het zicht te verdwijnen.
Het aantal in het Glop aanwezige Waterrallen is beduidend minder dan eerder deze week. We zien en horen ze nog wel, maar in veel mindere mate.
Ondanks het stormachtige weer sloten we de dag af met 41 vogels, met dank aan de Merels.
Leo & Kees cs.
·
· 
·
·
·
