Dagboek van week 46

Zaterdag 11 november 2017

Wisseldag

Met de middagboot arriveerden Henri en Hanneke om 13:30 uur op een eiland waar hardlopers met de duivel achter zich aan langs waddendijk en door de polder aan het rennen waren. Het bleek de Devils run te zijn. Tja, we zijn niet allemaal met vogels aan het ringen, de modder moet ook door anderen bedwongen worden...

De ontvangst door Leo, Emmie, Kees van Kleef en Niek was met verse appeltaart hartelijk en hartig te noemen. Helaas waren echter ondertussen zo'n beetje alle vogels ook weggeringd. Henri liep na de overname nog enkele vruchteloze rondes langs de netten maar haalde in de voorlaatste ronde nog één en in de slaapronde toch nog zes vogels uit de netten en kooien.
Het was vandaag vooral ook een dag die in het teken stond van korte buien met af en toe hagel. In de laatste ronde voor de dagwissel was het achter in het Glop vrijwel windstil en zaten er zeker drie rallen op de wilgentwijgen en liep er ook nog een waterhoen flink rond te plonzen. In kooi 9 zat nog één waterral die nog net voor vandaag bij op de lijst kon worden toegevoegd.

Leo & Kees cs, afgelost door Henri en Hanneke

dagvangst 11 november

Zondag 12 november 2017

Vandaag geen weer... Morgen weer

De eerste ronde van deze drukke dag werd gelopen onder de dreiging van de eerste regenbui bij daglicht. De hele noordwestelijke helft van Europa ligt vandaag onder de invloed van een groot buiensysteem dat vanuit het noordwesten vanaf de Noordzee op onze kust komt. Dat buiensysteem had toch weer wat Merels het eiland op gebracht al waren het er bepaald niet veel. Acht stuks om precies te zijn, allen in puike trekconditie met op één na alle gewichten boven de 100 gram.
In de tweede ronde was dat microgolfje zoals haast te verwachten alweer grotendeels vertrokken en bestond de buit uit slechts één Koperwiek en twee Merels. De rest van de dag bestond vooral uit het klussen op de baan en het lopen van vele tussenrondjes tengevolge van de frequent op het eiland neerdalende regenbuien. Dat afwisselend met het beter afstellen van de opstelling oftewel de netstokken met daartussen slap hangende netten verplaatsen om de boel wat meer uit de struiken te houden. Zo werd sectie 8 een halve meter opgerekt en sectie 4 maar liefst anderhalve meter, maar staat nu wel op normale spanning.
Het looppad is in het terreindeel buiten het bos flink naar de gallemiezen gelopen, toch een gevolg van de veranderde waterhuishouding? We hebben per slot van rekening door de jaren heen wel veel nattere najaren gehad.
Tussen de nulrondes door werd er af en toe ook nog wel wat gevangen. Een Roodborst uit Juli jongstleden bleek bijvoorbeeld kennelijk plannen te hebben om de winter buiten het eiland te gaan doorbrengen want hij of zij had een beste hoeveelheid reisbagage bij zich in de vorm van trekvet voor onderweg. Inclusief deze bagage woog de vogel 19,2 gram!
Aan het eind van de middag hing op twee plaatsen in de opstelling een plukje Barmsijzen. Het waren allemaal grote Barmen met daartussen wel wat variatie in grijziger en bruiner kleed, neigend naar het bruine kleed dat we ook van onze lokale broedvogels kennen, maar toch duidelijk afwijkend in grootte en minder 'warm' van tint.
In de schemerronde vingen we nog een Koperwiek en een Merel met teken. Teken? Oh ja, verzamelen! Verzamelen? Eppjes? Opperdepop zoals bevestigd kon worden door Kees van Kleef. Dus maar even telefonisch contact opgenomen met Martin Duisterwinkel resulterend in de toezegging dat hij morgen persoonlijk een nieuwe bewaarset komt brengen, immers interessant genoeg met al die Barmsijzen...
Bij het lopen van de eerste duisternisronde had de wind meteen al verder aangehaald en was inmiddels naar het Noorden gedraaid, de toegenomen hoeveelheid blad op andere plekken in de netten onderstreepte dat. In de avonduren gaan ook de regenbuien over in hagelbuien. Als er nog wat ten Noorden van ons is vertrokken kan dat morgen maar zo nog tot aankomst leiden, afwachten dus maar weer.

Henri en Hanneke

dagvangst 12 november

Maandag 13 november 2017

Barm en boos

De wind zat gisteravond getuige het enorme lawaai van de branding (die klonk als een snelweg in de drukste Maandagspits) in het Noorden en bleek in de tweede helft van de nacht enorm te zijn geluwd naar 3 Bft en dan zitten we hier in het Glop mooi in de luwte.
En dus was dat meteen te merken aan het gedrag van de kleinere vogeltjes binnen de opstelling. Meteen in de eerste ronde bleken bij het lopen op de terugweg naar het veldlab al heel wat Grote Barmsijzen naar de grond te zijn gegaan ter hoogte van de grens van het bos en het hakhout en hing die omgeving lekker vol. Dat kwam ook maar goed uit want aan Merels was het in deze ronde helemaal niks, wel een Spreeuw naast de rietsloot overigens. Verder kwamen er wel meerdere groepjes Kramsvogels over die zich vanuit de polder richting noordoost verplaatsten. Het groepje Barmsijzen bleek te bestaan uit een mooi gemeleerd gezelschap van grijzige en bruinige grote Barmsijzen, maar daartussen ook een Witstuitbarmsijs!
En zo sprokkelden we deze dag eigenlijk een beetje door met elke ronde wel een paar Barmsijzen verspreid door de hele opstelling en/of geconcentreerd in het bos. Om uiteindelijk op een nieuw dagrecord aan Grote Barmsijzen te eindigen, met daarbij ook nog twee verdachten met witstuitige trekjes waar we nog nader naar gaan kijken...
De boot van half elf zette vanmorgen Martin Duisterwinkel over die speciaal voor ons een dagje naar Schier kwam om ons van de laatste Eppjes voor het verzamelen van teken te voorzien, tof Martin!!!
In de hoek van sectie 1 naar 2 hing een Tjiftjaf (een heel normaal getekende) met ring en later in dezelfde omgeving nog een Zwartkop. In de ponyweide was ook amper wat te beleven op gebied van lijsters, maar dat is ook zo gek nog niet met zo'n smak water. Het is aannemelijker dat we hier Wintertalingen gaan vangen... en toch... Hadden we er weer twee Houtduiven hangen, een laat eerstejaars jong en een vroeg eerstejaars jong die nog aan het afronden was met de postjuveniele rui.
Ook was er meer Sperweractiviteit getuige meermalen alarmroepjes van de bospolitie en in de netten achtergebleven dons- en / of borstveertjes. In de avond valt de wind nog verder terug naar 1-2 Bft en draait naar het Zuidwesten. Het is behoorlijk helder in de lucht en de temperatuur daalt naar 4 graden. Op de ramen van het veldlab verzamelen zich tientallen Grote Wintervlinders; een goed voorteken voor de mezen voor volgend broedseizoen? De laatste rallenronde voor het slapen gaan levert nog één exemplaar op, tezamen met de conclusie dat er enkele tientallen Spreeuwen in de hoek van sectie 4 naar 5 zijn gaan zitten slapen.

Henri en Hanneke

dagvangst 13 november

Dinsdag 14 november 2017

Wederom Grote (hoeveelheden) Barmsijzen

In tegenstelling tot gisteren was de eerste ronde een rustige, maar hadden we toch nog zeven Merels ten gevolge van nieuwe aankomst. Achterin de bocht van 4 naar 5 hingen ook nog twee Spreeuwen van het slaapplaatsje en hadden de kooien nog één waterral. Boven het Elzenbos zagen we een wolk van zeker honderd Barmsijzen de boomtoppen inschieten en verderop in de Berkenrij ter hoogte van het voormalige meteoveld ook nog een wat kleinere groep.
Er stond meteen al meer wind dan verwacht en inmiddels uit de Zuidwesthoek. Dat had ik dus verkeerd ingeschat want dat is de eikenblaadjes-windhoek... dus werd het gedurende meerdere rondjes peuteren geblazen in de ponyweide. Meerdere rondjes omdat er best wel vaak moest worden gelopen in verband met de motregen die ook nog eens op kwam zetten.
In de tweede ronde ontsnapte er een sperwervrouw uit het tweede net na de Ebelbrug nog voordat m'n sprint goed en wel op gang was.
Gelukkig hadden we voor het blaadjes peuteren inmiddels assistentie gekregen van onze jaarlijks getrouwe vaste bezoekster Barbara Bezemer die ons natuurlijk nog reisverslag moest uitbrengen van haar jaarlijkse vogelreizen, ditmaal naar Madeira en de Azoren. Indrukwekkend wat ze op die reizen allemaal ziet en beleefd, maar ook even indrukwekkend hoe weinig ze hier altijd ziet. Nou ja, die ene Dwerggors was dan wel weer leuk...
Ook vandaag was ze weer behoorlijk teleurgesteld dat ze de dag met leuke aantallen grote Barmsijzen van gisteren gemist had en dat het nu ook vandaag weer niks werd want het motregende maar de hele tijd en we vingen maar niks. Ze ging dus maar even op andere plekken op het eiland kijken. Daar deed ze even verstandig aan want net op het moment dat ze daar van terug kwam kwam ik uit het bos terug lopen om bewaarbunnetjes te halen want het hing vol met Barmsijzen rond de Ebelbrug... Het moest ditmaal weer zo zijn.
Er hingen uiteindelijk in totaal 38 Barmsijzen bij elkaar met daartussen nog 2 Vinken. 10 Barmpjes waren terugvangsten van gisteren en eergisteren.
In de voorlaatste ronde voor het donker hingen er plots weer een paar Merels in sectie 6 waarvan op dat moment alleen nog het lange grofmazige net open stond. Die waren duidelijk van plan om te vertrekken want waren lekker volvet. Dezelfde ronde leverde voorts nog een heel late Fitis op, in goede conditie verkerend.
In de eerste zaklampronde was er ineens overal activiteit van Waterrallen, eentje zat op een bovenste spanlijn, eentje sprong voor me in het net bij sectie 7, rond de kooi van sectie 4 zaten er diverse die wegsprongen en tenslotte zaten er ineens maar liefst 5 tegelijk in de kooi van sectie 5. dat heb ik deze week nog niet eerder meegemaakt.
In de laatste ronde voor middernacht nogmaals één Waterral in kooi 5. Vlak voor de ingang van die kooi zat een Waterhoen zich hevig af te vragen hoe hij/zij naar binnen moest voor uiteindelijk dan toch het luchtruim te kiezen...
Het is inmiddels doodstil in het vangterrein zodat het er veel van weg heeft dat de activiteiten aan het begin van de avond puur duidden op wegtrek.

Henri en Hanneke

dagvangst 14 november

Woensdag 15 november 2017

Wie de Kleine Barmsijs niet eert is de Grote...

Bij het krieken zaten er op het veldje naast het veldlab zowaar een paar merels. Dat lijkt op nieuwe aankomst van merels te duiden! We halen al voor het lopen van de eerste ronde een merel uit het allereerste net, maar komen later in het bos en de verdere opstelling toch wel een beetje bedrogen uit. Slechts één merel meer is ons deel en in de kooien nog een viertal waterrallen waarvan één een eigen terugvangst... Verder opperste stilte in het veld, al ware het alleen maar de stilte nu de wind is weggevallen tot af en toe een zuchtje. Dat heeft in combinatie met de Zuid-Zuid-Westhoek als windrichting in November gevolgen... en ja hoor, het hele eiland trekt in korte tijd dicht met zware nevel die overgaat in af en toe van die miezerige motregen. Daar houden vogels niet van en dus blijft het lang sprokkelen met af en toe een paar vogels.
Al op tijd sluiten we de netten van sectie 6 opnieuw. Niet vanwege de wind, maar nu komen inmiddels de bladeren naar beneden doordat ze zwaar worden van het vocht. De rust zet zich voort tot de ronde van half elf... dan hebben de Barmsijzen ineens besloten om toch maar te reageren op de lege maag en het elzenzaad op het pad en op de waterrand op te zoeken. We lopen een rondje met 35 vogels... meteen daarna weer gevolgd door enige vroege middagrust, maar daarna moesten we weer aan de bak. Want verspreid door het gehele bos en nog een paar uitzonderingen achter in het hakhout hangen er maar liefst 76 vogels in de netten. Wederom overwegend grote Barmsijzen, maar nu ook een paar Vinken, Kepen en een tweetal Sijzen.
Het leuke van die Barmsijzen is dat je tijdens het uithalen een paar keer opzij kunt kijken en naast je gewoon weer de volgende vogels op het pad ziet zitten die gewoon verer gaan met zaadjes zoeken... Het zijn overwegend weer grote Barmen met slechts af en toe een kleine ertussen. Bij de groepen van vandaag valt wel op dat ze toch overwegend net een stukje bruiniger zijn dan die van voorgaande dagen. Dat merk je vooral omdat er inmiddels meer terugvangsten van afgelopen dagen bijzitten en die... juist ja.
Inmiddels is het eiland kleiner en kleiner aan het worden doordat er steeds sterker een mix van heel lichte motregen en mist aan het ontstaan is. Echt van dat eerie mystieke nevelige weer uit de boeken over King Arthur...
Samen met Ardie loop ik een ronde die weer een stuk rustiger is en we bespreken in de ponyweide nog even de geschiktheid danwel de ongeschiktheid van de locatie die we voor ogen hebben voor de realisatie van een heuse Helgolandkooi. We hebben er vertrouwen in... Bij de vogels die die ronde oplevert blijkt zomaar een verrassingsvogel te zitten... gisteravond was ik even nieuwsgierig hoeveel Barmsijzen ik nou eigenlijk in al die jaren hier zelf geringd had en toen bleek dat ik nog maar 87 vogels van mijn 25.000-ste in het Groene Glop geringde vogel verwijderd was! Nou, die zat dus vandaag in de ronde van 15 uur en betrof een... jawel, verrassing... Kleine Barmsijs! Maar goed, in werkelijkheid zullen het heus wel wat meer vogels zijn die ik hier heb geringd, want in de database staan alle hier aangelegde ringen van de jaren 1993 t/m 1995 nog op naam van het VRS en niet op individuele naam van de ringer. Ach ja, het gaat om de symbolische waarde. Syboliek staat het toch al bol van vandaag, want dit wapenfeit vindt ook nog eens plaats op de dag van overlijden van mijn dierbare vader vorig jaar.
De eerste duisterronde levert nog weer drie nieuwe waterrallen op en de laatste ronde voor we weer aan planking gaan doen (anders kan ik slapen in het veldlab niet meer noemen...) levert ook nog weer een waterral op die voor m'n neus het net in springt. Bij de achterste kooi zie ik dan nog een ral als een mini-waterhoentje door het water bij de wiek van de kooi wegzwemmen het riet in...

Henri en Hanneke

dagvangst 15 november

Donderdag 16 november 2017

Erbarmelijk...

Dat blijft er over als de Barmsijzen vertrokken zijn. De vogels die we nog wel vangen zijn hoofdzakelijk terugvangsten van afgelopen dagen en vorige week. Er vliegt nog wel een wolkje van een stuk of vijftig exemplaren maar dat zijn waarschijnlijk hoofdzakelijk reeds geringde vogels die de netten inmiddels maar al te goed kennen en ronde na ronde zelfs op het stukje pad waar de netten dubbel staan opvliegen en het net perfect weten te ontwijken. Verder vliegt er amper nog wat over het terrein, laat staan dat er nog wat aan andere vogels in het terrein aanwezig zijn. Zelfs van de Waterrallen zitten er duidelijk minder.
De dag begon vanmorgen wederom met miezerige waterkoude motregen met een zwakke wind die afgelopen nacht bleek te zijn gedraaid naar het Noordwesten. En dus... Hadden we weer netten vol met bladeren... Dus verdeeld over twee rondes 42 meter grofmazig net leeggepeuterd en gesloten. Vandaag ook ontdekt dat we het water tot op de rand van de looppaden hebben staan doordat het nieuwe peilbeheer plaatsvindt met behulp van een speciekuip... Die blokkeerde de schuif van de stuw zodat er amper water werd afgevoerd. Wel, tot nu dan...
Meest opmerkelijke vangsten van vandaag waren eigenlijk slechts twee Rietgors-mannen die naast elkaar in sectie 5 hingen en twee Vuurgoedhaantjes die onafhankelijk van elkaar werden gevangen. Bij de ronde in de avondschemer zat er nog een Siberische Tjiftjaf te roepen in de struiken achter de luidspreker.

Henri en Hanneke

dagvangst 16 november

Vrijdag 17 november 2017

Sprokkelen

Vanmorgen hebben we voor het eerst in een week tijd de zon zien opkomen. Dat is nieuws!! Zowaar ging dat gepaard met wat nieuwe aankomst van Merels en Koperwieken. De eerste ronde was de Merel daarvan in de netten haast vanzelfsprekend de meestgevangen soort. Tweede in lijn was de Waterral met drie exemplaren, allen in dezelfde kooi. Die ronde leverde in totaal 13 vogels op, naar later zou blijken een wezenlijk deel van het dagtotaal...
We hebben nog steeds geen aanvulling van Barmsijzen gehad, alles wat hier nu nog vliegt lijken achterblijvers van de golf van afgelopen week te zijn en nu pieken de Grote Barmen wat meer in het binnenland. Wel vloog er vanmiddag een groep van circa vijftig Sijzen rond het veldlab en het Elzenbos. Het Elzenbos waar we als ringers weer zo'n haat-liefde-verhouding mee hebben, hatelijk vanwege de in netten vastdraaiende vruchten en geliefd vanwege de aantrekkingskracht op vogels die verzot zijn op de zaden van deze boomsoort.
In het bos zat enkele malen een groepje Koperwieken, maar ook die hadden al snel door dat het hier veel te nat is voor hen, wegwezen dus.
Het werd qua weer een stralende dag met vooral in de ochtend een heerlijk zonnetje waarbij we de koffie hebben kunnen nuttigen tegen de zuidgevel van het gebouw. Daarna begon het al snel weer te bewolken en hadden we nog voor het middaguur een paar spetters regen. De vangsten vielen daarna eigenlijk helemaal stil met na meerdere nul-rondes toch nog een oude Vink uit 2015 terug, nu pas voor het eerst gecontroleerd, zes dagen voor zijn ringdatum van destijds en een Staartmees uit 2014, die in dat jaar 3 maal is gevangen, in 2015 nog 4 keer en nu pas voor het eerst na dat jaar.
's Middags hadden we kennelijk nog tijdelijk een houtduif in de netten gehad getuige een achtergebleven veertje en in de laatste ronde van het lichte dagdeel troffen we een dode Spreeuw in een grofmazig net aan die was achtergebleven nadat de roofvogel die hem vervoerde had weten te ontsnappen. De Spreeuw woog 91,6 gram, was moddervet, dus eerder ten prooi gevallen wegens overgewicht dan door krakkemikkigheid...
In de avondrondes worden er voor het eerst deze week totaal geen rallen meer gevangen, al blijken er wel enkele op de wilgentenen te zijn geland om te gaan zitten slapen.

Henri en Hanneke

dagvangst 17 november

   ·      ·      ·       ·      ·