Dagboek van week 44
Zaterdag 27 oktober 2018
De eersten zijn binnen
Om 11.00 uur werd het stokje overgenomen van Koos en Ardie. De baan lag er spic en span bij en het aantal vogels op de teller stond op 17.
We hebben helemaal niet te klagen. De voorspelde wind bleef uit en de regenbuitjes waren marginaal en goed te doorstaan met wat extra rondjes. De vogels lieten zich de hele dag door vangen. We hebben geen enkele nul-ronde genoteerd. In de middag werden we twee keer opgeschrikt door een Houtsnip die voor onze voeten wegvloog. Een ronde later hing deze (of een andere ?) dan uiteindelijk in het grofmazig net van sectie 6. Leuk.
De Merels en de Roodborsten bleven ook de gehele dag aan de gang. Het heeft een tijd geduurd voordat we uiteindelijk de Vink vingen die voor Leo uit op het pad vloog. Halverwege sectie 4 tot en met de gehele sectie 5. Wat Leo ook probeerde, de vogel weigerde de afslag richting net te nemen. In de laatste controleronde hing ze dan uiteindelijk in sectie 4, nabij de rallenkooi in de onderste baan.
We hebben geen zichtbare trek waargenomen. Opvallende ‘ontbrekers’ vonden wij de Barm- en gewone Sijzen. Tijdens de laatste controleronde werden we vergezeld door een Kerkuil en tijdens het schrijven van dit verslag krijste een Ransuil. Vanavond zijn we voornemens om de Rallendisco weer te laten knallen, dus wie weet...
Leo en Kees
Zondag 28 oktober 2018
Een goed begin is...
...bijna het halve werk.
Wat zijn al die apparaten die verschillend omgaan met de tijdsaanpassing toch vervelend. De één gaat automatisch, de ander moet handmatig, die waarvan je verwacht dat die automatisch gaat blijkt handmatig te gaan en die waarvan je verwacht dat die handmatig gaat, gaat uiteindelijk toch automatisch. Grrr. Feit is dat twee ringers vanochtend onafhankelijk van elkaar een uur te vroeg aan de ringtafel zaten.
Natuurlijk was dat niet voor niets. Na een snelle controleronde in het donker kwam de koffie op tafel en startte een uitgebreide discussie over het fenomeen vogeltrek. Nadat deze discussie was uitgewoed konden we de eerste echte ronde goed van start met maar liefst 23 vogels, waaronder flink wat Goudhanen.
Toen we in de tweede ronde alleen al in sectie 1 vijf vogels aantroffen kregen we visioenen van een drukke dag. De visioenen verdwenen bij het naderen van sectie 2 vervolgens direct. Desondanks hebben we weer een leuke dag gedraaid met leuke soorten.
Vannacht was er duidelijk wegtrek geweest van Merels. Gisteren zaten er nog volop in het terrein en vandaag was dat beduidend minder. Leuk was dat de Kleine Barmsijzen en Sijzen zich weer lieten zien en horen. We vingen slechts een enkele Sijs. De Kleine Barmsijs is kennelijk morgen pas aan de beurt.
Gedurende de ochtend waren er diverse groepjes Kramsvogels aanwezig. Ook deze leken te vertrekken, want ’s middags werden ze niet meer door ons waargenomen. Wel was er wat roofvogelactiviteit waarneembaar. In de middag vloog een Sperwer met prooi vanaf de grond het fijnmazige net in sectie 6 in. Een spurt mocht niet baten. Met achterlating van de prooi (Spreeuw) ontsnapte de Sperwer en wist het grofmazige net te omzeilen.
Jammer, want dat was best leuk geweest voor de excursie vanuit het bezoekerscentrum. De excursiegangers hoefden over een gebrek aan vogels overigens niet te klagen en na een boeiende presentatie vertrokken ze enthousiast en vol bewondering over onze vrijwillige inzet.
Opvallend was vandaag de slechte conditie waarin zowel de Roodborsten als de Koperwieken verkeerden. Ze waren over het algemeen broodmager en velen hadden vliegspierscore 1. Kennelijk is het in het Glop toch goed toeven voor ze, want een teruggevangen Koperwiek bleek maar liefst 20 % in gewicht toegenomen. Als die zo doorgaat, dan haalt die het wel.
Leo en Kees
Maandag 29 oktober 2018
De aantallen worden minder, de vogels echter groter...
De ochtend begon met veel bewolking en het was best wel fris. De eerste ronde leverde ons tien vogels op, waaronder een heel leuke adulte Houtsnip. Hij-zij was in een goede conditie. Een echte bonk.
Daarna druppelde het langzaam door zonder nul-rondes. Met de middagboot kwam onze ringer in opleiding ons versterken. Hij bracht nieuw elan met een lange sprint achter een Buizerd aan, die in sectie 3 een Sijs uit het net aan het trekken was. Alleen de Sijs bleef achter, de Buizerd vertrok. Bij terugkomst van de rest van de ronde zat de Buizerd opnieuw te loeren naar de prooiresten. Bij de volgende ronde zat de Buizerd op de grond aan het begin van sectie 7. Bij nadering vloog de Buizerd laag richting sectie 6, waar hij in een fijnmazig net bleef hangen. Het betrof een qua gewicht zeer lichte en kennelijk hongerige eerste kalenderjaar man.
De rest van de middag was er eigenlijk weinig bijzonders te melden. Gezien de weersverwachting hebben we besloten om de netten na het avondeten te sluiten. Bij die sluiting troffen we een eerste kalenderjaar vrouw Kramsvogel aan. Deze vogel maakte het vangtotaal rond op 50 stuks.
Naar verwachting zullen we morgenochtend na de ingehaalde slaap de netten weer kunnen openen.
Leo en Kees
Dinsdag 30 oktober 2018
Brrrrr!
Na een nacht met flink wat regen (meer dan 10 millimeter) en wind hebben we pas om 10.00 een gedeelte van de netopstelling opengeschoven. De secties 3, 4, 5 en 6 hebben we gesloten gehouden. Voor de openstelling hadden we in de rallenkooien twee exemplaren gevangen.
Het bleef een uiterst tamme dag met aan het einde van de dag nog wat leuke Barmsijzen (klein en groot). De gisteren geringde Buizerd was nog steeds in het terrein op zoek naar prooi. Dit keer kwam hij de netten niet tegen.
Ook de komende nacht zit er weer flink wat wind en regen in de verwachting, dus we zien morgenochtend wel wanneer we de rest van de opstelling openschuiven.
Leo en Kees
Woensdag 31 oktober 2018
De dag van het kleine grut...
De verwachte regen en wind bleken vanochtend enorm mee te vallen, reden om gelijk de volledige opstelling te openen. Het keuvelde de dag door met soms weer wat Goudhanen, dan weer Barmsijzen (Kleine en Grote, die we overigens hoofdzakelijk vingen in de onderste banen van de korte sectie 5) en aan het einde van de dag Vinken (slapers die sectie 0 indoken). De gevangen vogels verkeerden over het algemeen in een betere conditie.
Zowel de bekende Buizerd, maar ook een Havik vloog soms over het terrein, zonder noemenswaardige effecten.
De lijsterachtigen lijken weg te zijn, alhoewel aan het einde van de middag er sprake leek te zijn van een kleine opleving, die echter geen avondpiek opleverde. Ook het merendeel van de Waterrallen lijkt vertrokken te zijn. Wellicht omdat we gisteravond geen disco hebben gedraaid vanwege de weervoorspelling. Hedenavond gaat de disco weer ‘los’.
Het was vandaag aangenaam toeven in het Glop. Soms kon zelfs de jas uit.
Waarnemingen: Goudvink, groepen Barmsijzen (geen Sijzen), Watersnippen. Weinig zichtbare trek.
Leo en Kees
Donderdag 1 november 2018
Veel klein grut kan ook leuk zijn...
Niek verliet ons vanochtend met de vroege ochtendboot, dus deze dag stonden we er alleen voor met z’n tweeën. We begonnen in een rustig tempo, waarbij opviel dat er veel verse Winterkoningen waren. Aanvoer!
De ochtend druppelde het rustig door met vogels totdat Leo een grote zwerm Mezen het terrein in zag vliegen. Weldra hingen in sectie 5 de gisteren in het dorp waargenomen Witkopstaartmezen. Yes. Terwijl wij de in het net hangende Staartmezen oogstten, vlogen rondom ons hoofd voortdurend Mezen die op de roepende soortgenoten afkwamen en vervolgens ook in de netten terecht kwamen.
Dat leverde gedurende circa twee uur in totaal 32 Witkopstaartmezen op, waarvan één zowaar een Poolse ring droeg.
Dit betekende voor het Vogelringstation de 200-ste buitenlandse ring, de tweede Poolse ring en een stevig dagrecord. Eerder in 2010 zijn er vijf gevangen. Naast de Witkopstaartmezen waren er ook Pimpelmezen en ‘gewone Staartmezen’.
Elders in het terrein troffen we regelmatig kleine groepjes Barmsijzen aan, waaronder zowel de Kleine Barmsijs als de Grote Barmsijs.
Vanaf een uur of vier is het lichtjes maar gestaag gaan regenen. De verwachte avondpiek bleef daardoor beperkt tot drie Groenlingen die een slaapplek kwamen zoeken. Merels ontbraken eigenlijk gedurende de gehele dag.
Vanochtend constateerden we lichte aankomst van Waterral. Dat uitte zich echter niet in een groot aantal vangsten. Tegen de avond begonnen de Waterrallen zich actiever te gedragen en in de struiken te klimmen. We vermoedden dat ze zich klaar maakten voor vertrek. We gaan het morgen meemaken.
Leo en Kees
Vrijdag 2 november 2018
‘die Wende’...
De ochtend begon met een nog stevige en vlagerige wind, die al snel afnam. De zonsopkomst was prachtig om te zien. Daar hadden we ook alle tijd voor, want behalve heel veel blad uit de netten halen, hadden we verder niet veel te doen tijdens de eerste ronde.
Het was stil in het Glop en het bleef stil. Desondanks hebben we toch nog 33 vogels over de ringtafel gehad, maar de dynamiek van vandaag was een hele andere dan gisteren. Deze dag verliep meer ‘in het heden’ en gedachteloos (☺) liepen we de eerste nul-ronde van onze vangweek.
Opvallend was een jonge Spreeuw, die licht gewond als potentiële bout in het grofmazige net van sectie 6 lag te wachten. De predator was, voor ons helaas, vertrokken. De Spreeuw vloog, na geringd te zijn, weer goed weg.
Ook leuk was de vangst van een Barmsijs (spec) met een zogenaamde kweekring. Dat is een gesloten voetring die door kwekers wordt gebruikt om hun jonge vogels te ringen (en daarmee wildzang als legaal te kenmerken). Kennelijk is dit exemplaar ontsnapt of de vrijheid gegeven. We konden de soort niet goed determineren, aangezien dit exemplaar een gele (i.p.v. rode) pet had en een wat nasaal geluid produceerde. Wellicht het resultaat van een kruising?
De Barmsijzen (Grote en Kleine) lieten zich vandaag niet vangen en nauwelijks zien. Wel waren er gewone Sijzen in het terrein. De (witkop)staartmezen van gisteren leken compleet van de aardbodem verdwenen.
Tijdens de avondronde vingen we nog twee Houtsnippen. Ze zaten in hetzelfde grofmazige net van sectie 6, alleen ze waren elk van een andere kant aan komen vliegen.
Waarnemingen: Grote lijster, Putters, Kramsvogels, Koperwieken, Sperwer en diverse Buizerden. Het vrijwel ontbreken van Merels tijdens een november-vangdag is opvallend te noemen.
Het is tijdens het schrijven van dit verslag een prachtige heldere en stille avond. Goed voor trek en daarmee aankomst? We gaan het meemaken (of niet).
Leo en Kees