Dagboek van week 47
Zaterdag 16 november 2024
Toch nog Zwartkoppen op het eiland, of moeten we zeggen: Roetveegkoppen...
Opgestaan bij een compleet grijze wolkenlucht, daardoor bleef het meteen een stuk langer donker. In de nachtelijke uren was er wel een windje op komen zetten hetgeen wat beweging in het terrein had veroorzaakt, van blaadjes wel te verstaan. Als je weet hoe een blaadjesbehang op de muur er uitziet, dan hoeven we niet uit te leggen hoe hijsnet Y en de grofmazige netten van 6 er al na een uur uitzagen. Dus werd meteen begonnen met bladeren peuteren en die netten sluiten.
De eerste ronde leverde overigens ook wel wat vogels op, een Houtsnip in sectie 5, twee Waterrallen, twee Roodborstjes en nog een adulte Zwartkop-vrouw.
Tijdens de tweede ronde zagen we achter sectie 5 ver in de polder een enorme wolk met steltlopers omhoog komen, vermoedelijk een paar duizend Goudplevieren. Daarna druppelde de ochtend door met blaadjes en iedere ronde net even iets minder vogels.
Toch meldde zich de eerste nulronde pas na het middaguur en wisselden die zich af met rondjes met enkele vogels waaronder een keer twee Koperwieken en een Vink hoog in hijsnet X.
Tegen twee uur heeft het korte tijd gemiezermotregend, maar verliep de middag grotendeels droog. Pas aan het eind van de middag nam de motregen een meer gestage vorm aan en ging het zelfs nog kortstondig stevig regenen.
Daarna ook weer opnieuw aantrekkende wind, de voorbode van het echt mindere weer dat ons de komende dagen te wachten schijnt te staan.
Leo, Emmie en Niek vertrokken vandaag, Kees blijft en Henri werd de nieuwe Harrie.
Een avond-opleving hebben we niet mogen beleven, het ging een beetje als een nachtkaars uit. We maken ons op voor de weersomslag van de aanstaande nacht met regen en wind die naar het verluidt de gehele week zal standhouden
Groet, Kees, Leo, Niek, Holmer en Henri
Zondag 17 november 2024
Kriebelbeestjes en gepeuter in de netten
Opgestaan met meteen al ander weer. De wind heeft gedurende de nacht al flink aangehaald en buien meegebracht die zich in rap tempo bij het naderen van de eilanden ontwikkelen tot winterse buien. Wat dat betreft ontspringen we eigenlijk best wel een hele tijd de dans, maar aan het eind van de ochtend meldde zich de eerste hagelbui.
Tijdens de buien trekt de wind stevig aan (de secties 1 en 0 hangen dan in korte tijd vol met blad en dode takjes) en tussen de buien valt 'ie regelmatig vrijwel geheel weg.
Dan naar de vogels... daar zijn we snel klaar mee. Wel weer een aantal rallen in de kooien, met name kooi Y deed het goed. En... de duizend bij Waterrallen aangelegde ringen moet na vandaag helemaal in orde komen want Kees ontdekte tijdens één van de rondes dat bij de kooi in de hoek van sectie 4 naar 5 één van de klepjes van de opvangkooitjes wagenwijd open stond... nu dus maar nadenken over hoe lang dat al zo zal zijn geweest. En toch was er een Waterral die besloot om de richting van het andere opvangkooitje op te lopen.
In de eerste twee rondes waren er nog wel wat boven het Glop rondvliegende zangvogels te zien en horen maar dat werd toch al wel op tijd minder. Het accent van de megavangsten van vandaag lag dus ook duidelijk in de eerste rondes van de dag.
We vangen vandaag twee Waterrallen met rond het oog fel-oranje teekachtige kleine beestjes. Beiden hebben we die nooit eerder aangetroffen en later blijkt dat het zogenaamde Oogstmijten of Herfstmijten (Neotrombicula autumnalis) zijn, bekend bij huisdieren als honden, katten en konijnen. Zie de kennisbank van het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen.
Bij de eerste ronde na het eten treffen we in het donkere bos (vooral in sectie 1 en 0) netten vol met takjes, blad en Elzenproppen aan, dat hebben we eventjes niet in de gaten gehad. In twee extra rondjes wordt de boel schoongemaakt en gesloten.
De Elzenproppen waren er eigenlijk nu in deze ronde zo ineens voor het eerst, ze vonden het de hoogste tijd voor een potje ringertje pesten.
Als laatste nog even terug naar gisteren: vergeten te vermelden dat we een Vink terugvingen die in 2020 hier als na eerste kalenderjaar geringd was en in de tussentijd nooit vaker teruggevangen.
Groet, Kees en Henri
Maandag 18 november 2024
Gevoelig kouder
Vanochtend vroeg op pad vanwege verwachte extra werkzaamheden zoals Elzenproppen peuteren en de netten van sectie 1en 0 weer openschuiven. Dit door toch meevallende wind en regen. Ook het proppenpeuteren was niets bij gisteravond vergeleken dus het schoot lekker op.
Afgelopen nacht is er wel mooi wat aan Elzenzaad op het pad gevallen. Dat moet toch wat zaadeters aantrekken. Maar evengoed, er zijn meer Elzenbosjes op het eiland...
we komen terug van de eerste ronde met zes Waterrallen waarvan de helft al geringd is. Verder nog twee Merels en een Koperwiek. Tijdens het lopen van die ronde komt er een groep van circa 25 Kramsvogels laag over de opstelling vliegen, het zullen later de enigen van de dag blijken te zijn geweest. Verder is het opmerkelijk rustig in het terrein.
We lopen vaak rondjes vandaag want de frequentie van de korte buitjes ligt vandaag een stuk hoger al zijn de uithalers van de wind minder dan gisteren. Frisser is het zeker wel, de werkelijk gemten temperaturen varieren vandaag van 4 graden in de vroege ochtend tot maximaal 7 graden om 12 uur.
Daarna zakt het snel terug en is de gevoelstemperatuur enige tijd 3,2 graden... Om dan maar eveneen bruggetje te maken: IJsvogel #...17 meldt zich nog weer een keer in de nabijheid van de Ebelbrug.
In de avondschemerronde vangen we nog twee Koperwieken en een Merel en in de avond nog een adulte Waterral in één van de netten.
We hopen dat de verwachte langduriger regen morgen gaat meevallen.
Groet, Kees en Henri
Dinsdag 19 november 2024
Een totaal andere dag maar toch ook weer niet
Slechts lichte miezerregen bij het opstaan. De wind is gezakt en gedraaid naar Oost 3 Bft. Bij aanvang is de gevoelstemperatuur maar liefst -4 graden, maar zien we nergens tekenen van ook maar het geringste tikje nachtvorst.
Sterker nog: we vallen om van verbazing bij het aanschouwen van heel ander weer dan de verwachte dag waarop we juist zouden kunnen uitslapen en we vele millimeters regen te verstouwen zouden krijgen, we zien zelfs blauwe lucht en houden het de hele ochtend droog.
In het binnenland zijn ondertussen juist wel regio’s met de eerste sneeuwval van het komend winterseizoen...
Tijdens het eerste rondje zien we juist af en toe kleine groepjes Koperwieken over komen vliegen en soms ook invallen en vangen we er enkele van. Vandaag ook een Merel met een wat oudere ring. Die blijkt geringd op 23 November 2022 en is daarna zowel vorig jaar als dit jaar alleen eind November teruggevangen. Dus ook niet gedurende de wintervangsessies. Geeft voer voor de gedachte of het een overwinteraar is of toch een doortrekker met alleen in November het Groene Glop in z'n TomTom geprogrammeerd.
De rallen houden het vandaag beperkt tot vangsten in de ochtendrondjes en dan nog in aantallen waarmee de drempel van de duizendste van dit seizoen steeds verder weg lijkt te komen liggen.
Er meldde zich weer een IJsvogel bij de sloot, ditmaal #.....15 en wel voor de zevende keer. Ook bij deze vogel toont zich een mooie positieve ontwikkeling (voor vogels dan…) in de gewichtstoename.
We hebben de hele dag door kunnen vangen maar hebben toch ook wel heel wat rondjes moeten lopen. Vooral in de middag drukken de buitjes zich vanaf zee weer het eiland op.
Daarna volgt in korte tijd net voor het eind van de middag een periode met enorme wind met uitschieters van wel 7 Bft uit het Noorden. Om vervolgens in het donker over te gaan in vrijwel volledige windstilte... Heel merkwaardig.
Tijdens de laatste rallenronde op de late avond hagelt het weer even en valt er een enkele klap uit een onweersbui boven het eiland, in het vanggebied is het dan totale stilte en wordt er niks meer gevangen.
Groet, Kees en Henri
Woensdag 20 november 2024
Een monster op de baan...
Het begint een herhaling van zetten te worden... de dag begon vanmorgen echter met wit gehagelde randjes in het hele vangterrein en een prachtig ochtendgloren, maar met weinig vogels in netten en kooien. We noteerden een Waterhoen in één van de klepkooien, twee Koperwieken waarvan één met een oude herstelde breuk in het borstbeen en een Spreeuw.
Pas in de ronde daarna een paar Waterrallen, maar wel een exemplaar van monsterformaat en een gewicht van jawel... 168 gram!
Net als gisteren liepen we na het middaguur een ronde met een aantal Koperwieken, maar vandaag verspreid door het hele vangterrein. De dag evolueerde in een regelmaat van hagel- en regenbuitjes van een minuut of 5 tot 10, gevolgd door droge perioden van... jawel, ongeveer een minuut of 5 tot 10. De wind trok rond die buien echter meer en meer aan en dus zagen we ons genoodzaakt om rond 13 uur de grofmazige netten en hijsnet Y na ontbladeren te sluiten.
Net daarvoor haalden we vlak voor de Ebelbrug weer eens een IJsvogel uit het net. We begonnen al een gokje te wagen of het #..15, #..16 of #..17 zou zijn, maar zaten er faliekant naast. Want... de vogel bleek ongeringd te zijn!
Jeemig, daarmee schreef deze vogel geschiedenis voor ons ringstation, want nooit eerder ringden we er tien in één jaar; wel was er al eens een jaar van 9 exemplaren.
De waterstand in het vangterrein is na de regen en hagel van de afgelopen dagen merkbaar aan het stijgen.
Kees is vanmiddag dus begonnen met het uitrijden van zand om mini-terpjes te realiseren onder een aantal van de klepkooitjes. De grote vangkooien staan zonder uitzondering echter nog steeds allemaal op een heuvel.
Wederom blijft een avondopleving uit, zelfs geen Koperwieken met plannen om in het vangterrein te slapen. Morgen een volgende, op papier nog natter verwachte, dag. We gaan het zien.
Groet, Kees en Henri
Donderdag 21 november 2024
Een nieuw jaarrecord...
Opgestaan met hetzelfde weerbeeld van buitjes en droog en buitjes en droog en buitjes...
Kees komt al op tijd terug uit het veld met twee Merels en een paar Koperwieken. De volgende ronde levert een paar goed gevulde vogelbewaarzakken: “Henri kun je even helpen?” Hij heeft in één rondje het hoogste aantal Waterhoentjes uit ons bestaan bij zich! Vier stuks maar liefst!!! En in één van de hoofdkooien zat er nog eentje maar die had er nog geen zin in om de opvangkooitjes in te duiken. Oké, die komt dan straks na het wegringen van dit stel wel aan de beurt. Daar dacht deze vogel anders over want bij nacontrole bleek dat dit Waterhoen zelf de uitgang had gevonden maar wel stuivertje had gewisseld met een Waterral.
Ondertussen hoorden we bij het veldlab een geagiteerde Grote Gele Kwikstaart rondvliegen en ook een keer van het dak van het veldlab vertrekken... Waarom ligt daar geen slagnet? De vorige vangst van meer dan twee hoentjes op een dag vond plaats in alweer 1993; dat dagtotaal hebben we dus met één individu verhoogd.
De dag ontwikkelt zich weertechnisch al snel in een dag waarin je gedwongen wordt om de afweging te maken of je gaat stoppen of blijft lopen zolang er buitjes zijn, dit in de hoop dat het snel zal verbeteren. Zo eindigde het aan het eind van de dag dus in de conclusie dat we er vandaag heel wat afgelopen hebben...
De buien waren vandaag meer dan gisteren van winterse aard; hagel, natte sneeuw en ijsregen. In de loop van de dag maakte Kees even de balans op van de neerslagsom sinds Zaterdag en kwam op... 74 mm!! Er is inmiddels zoveel gevallen dat je in het bos het water echt de sloot ziet uitstromen naar de zuidkant van sectie 2. Het kan dus verkeren.
Bij het vertrek van Leo vermeldde deze nog dat hij zowel in zijn ringperiode in September als nu totaal geen water bij de rallenkooien had zien staan. Nou, dat is nu wel anders; ook de paarden bij Holwerda hebben nu natte voeten. De rallenkooi bij sectie 4/5 is inmiddels al niet meer met 'gewone’ laarzen bereikbaar.
Er is de gehele dag ook enige onrust in en rond het veldlab door een rondjagende Sperwer. Er hing er kortstondig eentje in sectie 2, maar het is slecht rennen op behagelde paden.
Groet, Kees en Henri
Vrijdag 22 november 2024
Driewerf feest...
Opgestaan met verrek hetzelfde weer alweer! Maar dan met nog net weer iets meer witte randen van nachtelijke hagelbuien met op de plekken waar de netten ook maar iets slapper gespannen stonden de onderste baan vastgevroren in deze laag.
De wind is afgelopen nacht flink teruggevallen naar 2 Bft buiten het vangterrein en staat bij de eerste ronde langs de netten alweer op 4 Bft. In het bos geeft dat ook in deze tijd van het jaar nog verbluffend veel luwte.
In sectie 2 hangen meteen al een paar Merels en een viertal Koperwieken. Voor Henri is dat aanleiding voor een klein jubileumpje, zijn 2.000-ste alhier geringde Koperwiek is een feit.
Een eindje verderop op de rand van het bos besluit Kees dat hij niet kan achterblijven en haalt daar een voor hem nieuwe ringsoort uit het hijsnet, een Bokje! Voor hem de eerste dus, voor het VRS de 16-de. Wel maf om een bokje op hoogte voor de wilgen en Elzenbomen te zien hangen... waarschijnlijk had de vogel zich van hoog laten invallen en wou zich tussen de bomen door naar de rand van de hoofdsloot laten afzakken.
We zien tijdens die ronde meerdere groepen Brandganzen uit het Noorden binnenkomen en in het vangterrein is ook merkbaar dat er aankomst van Merels en Koperwieken is, alsmede een paar groepen Kramsvogels.
Tijdens het ringen merken we vanochtend aan de voorkant van het veldlab weer regelmatig de aanwezigheid op van een Grote Gele Kwikstaart. Ook komt een Fazanthaan even bij ons buurten en loopt geheel ontspannen langs het afdak de ringtafel voorbij...
IJsvogel #...19 liet zich nog weer een keer controleren en de vangsten van Waterrallen zitten ook weer in de lift. Tien Rallen zijn ons deel waaronder vandaag totaal geen terugvangsten.
Na de middag nemen de hagel en ijsregenbuien weer in aantal en regelmaat toe en komt er iedere keer achter zo’n bui een behoorlijke wind het eiland op razen met uitschieters tot 7 Bft en pakken we het oude ambacht van blaadjes, Elzenproppen en af en toe een tak uit de netten peuteren weer op.
Af en toe is het met name achter in de opstelling nodig om de netten uit de struiken los te maken en we besluiten dan ook om om die reden rond 15:00 uur sectie 4 te sluiten.
In de ronde van 16:00 uur is het weer raak en kunnen we weer opnieuw beginnen aan een hoeveelheid blad en dergelijke die net daarvoor was verwijderd.
Kees heeft in die ronde ook een Merel teruggevangen met een ring met daarop een postcodegebied vermeld. Een postcode? Jawel! Dat doen ze in Engeland... London calling dus!!! Ditmaal een Merel-vrouw en pas de eerste daar geringde dame van dit jaar
Groet, Kees en Henri