Week 47

Zaterdag 20 november 2010

Wisseling van de wacht.

Bij aankomst bleek dat Gerritsen en Gerritse goed hun best hadden gedaan, er stonden desalniettemin Zes vogels op de lijst. Hun eerste rondes waren dan ook sterk beïnvloed door zowel mist als bevroren netten.
Tijdens onze overtocht zagen we op een vrijwel rimpelloos Wad een adult wijf slechtvalk jagen vanaf één van de bebakeningstonnen. Verder verliep de overtocht door een in nevelen gehuld Wad met extra verhoogd water, kortom, eendesolaat landschap. Bij aankomst bleek het inmiddels te zijn gestart met miezerige motregen. In het glop meteen de eerste ronde gelopen en dat leverde meteen een flinke lift in de dagtotalen want we wisten de score te verhogen van zes naar acht vogels. Daarna de tweede ronde nul van de dag en daarna een ronde met vier, waarvan één ongeringd (een Koperwiek).
Af en toe zien we hoog in de elzen een groepje van circa 30 sijzen foerageren maar ze komen nog niet af op de flinke hoeveelheden zaad op het pad en langs de slootkant. Ook horen we bij het gebouw een klein groepje barmsijzen overvliegen.
M'n beide Spaanse collega's van het NIOO zijn onder de indruk van de grote aantallen ganzen in de polder. Symen meldde in de middag dat er een roodhalsgans tussen de brandganzen zat en die melding kon de Spanjaarden niet binnenhouden. Voor een kort moment hebben ze hem kunnen zien lopen, de vogel liep daarna in een greppel. In de loop van de middag werd de motregen die met tussenpozen het dagbeeld bepaalde langzaam aan meer normale regen. Dit hield aan tot de duisternis dus extra rondes lopen, vooral met onhoudbaar enthousiasme door Evert-Jan (bedankt!) was noodzakelijk. In één van die rondes vloog er voor ons uit een sperwer in een grofmazig net bij sectie 5. De vogel, een eerste kalenderjaar man) bleek een versgeslagen prooi bij zich te hebben, een eerder vandaag geringde adulte vink, waarvan hij de kop al had afgerukt. In de schemer kwam de mist al snel opnieuw opzetten en avondvangsten bleven zo goed als uit.
In het donker vanwege de dikke mist maar geen rallengeluid gedraaid, destemeer omdat het dorp met een bezoek vereerd moest worden om de verjaardag van Hanneke te vieren. Aangekomen bij v.d. Werff had het shantykoor zich keurig aan de afspraak gehouden...
enkele leden stonden bij binnenkomst al op het biljart te zingen. Kortom, het werd nog een gezellige boel in een stomend voorcafé

Groeten,

Henri en Hanneke.

Zondag 21 november 2010

Zondagsstilte.

Gelukkig vanmorgen geen mist en mooi windstil weer. Maar ook... geen vogels. Een enorme stilte hing over het glop; ik kan niet zeggen over het eiland want de ganzen hadden al weer flink lawaai tijdens het invallen van grote groepen brandganzen. Vrijwel geen zichtbare trek, slechts een paar groepjes sijzen die uit Noordoost van redelijk hoog het Glop binnen leken te komen. In de eerste ronde slechts vier vogels en in de tweede al terugval naar twee vogels. Tijdens die ronde kwamen er wel weer een paar barmsijzen overvliegen en zagen we 2 groepen van 20 - 30 kramsvogels richting zuidwest vliegen.
We vingen nog een ongeringde zwartkop man met een flinke lading vet en een gewicht van 22,2 gram. De vangsten blijven beperkt tot rondjes van 0 of 2 tot 4 vogels. En zo sukkelen we de dag door die zonder bijzondere vermeldenswaardige zaken verliep. Het verjaardagsgezelschap zag bij de bunker tijdens een ochtendwandeling naar het strand nog een ruigpootbuizerd, maar ook zij constateerden net als Barbara Bezema dat er vrijwel geen vogels op het eiland aanwezig waren. Ook de rallen deden het zwijgen er vrijwel de gehele dag toe; slechts enkele malen kwam er geknor uit de struiken.
Na het middaguur begon langzaam maar zeker de wind aan te trekken en aan het eind van de middag stond er een snijdende oostenwind van 4 bft. Vanaf 20 uur staat het rallengeluid in het vangterrein aan, we wachten af wat dat nog mag opleveren.

Groeten,

Henri en Hanneke.

Maandag 22 november 2010

Toename Barmsijzen.

Bij vertrek voor de eerste ronde is het buiten al 5,8 graden. Dat voelt nog lekker zacht aan, maar een prachtige knaloranje lucht in het oosten kondigt al wel wat aan... In de loop van de ochtend draait de dan nog zwakke wind van Oost naar Noordoost en haalt in kracht aan naar 3 bft, het wordt er meteen een stuk onaangenamer van. Er was vanmorgen wat vangsten betreft vooral sprake van een herhaling van zetten ten opzichte van gisteren.
Het rallengeluid dat vannacht gedraaid heeft resulteert vandaag in de vangst van drie nieuwe rallen. Opvallend is daarbij dat één exemplaar nog geheel bruin is van het nog verse eerste postjuveniele kleed waarvan alle veerranden nog moeten afslijten tot het grijze kleed tevoorschijn komt. De vogel lijkt in goede conditie te verkeren, maar tijdens het meten verlaten tientallen mijten de vogel om aan een ongecoordineerd lijkende dooltocht over m'n hand te beginnen. Ook de overige twee rallen zijn nog voor een groot deel bruin, maar zeker in mindere mate.
Verder vrijwel volledige stilte in het Glop, alleen de gebruikelijke vogels waarvan er soms wel eentje een keer een foutje begaat en dan toch nog in een net beland terwijl je dit soort vogels meestal prachtig een sprongetje over het net ziet maken omdat ze precies weten waar die staan. Zo vingen we vandaag ook een pimpel uit 2008 die duidelijk door een gat in het net was gevlogen maar waarschijnlijk door een windvlaag netmateriaal had geraakt en met dat materiaal door dat gat was geschoten. Dat zijn dan de echte puzzeltjes die je moet herleiden...
Toch was er ook wel wat beweging te bemerken. Ik hoorde in ieder geval één keer een IJsgors overkomen, enkele Veldleeuwerikken en later op de ochtend ook nog een Boomleeuwerik die even in de berken heeft gezeten die op de rand an sectie 7 en 6 staan.
Maar wat vandaag het meest opviel onder de avifaunistische vertegenwoordigers was wel de aanwezigheid van duidelijk meer Barmsijzen en Sijsjes. Regelmatig vloog er een groepje barmen over het vangterrein en reageerde ook duidelijk op het geluid dat na de protocolaire tijd aangezet werd, maar in de struiken gaan zitten danwel in de netten belanden, ho maar.
We vingen vandaag net als gisteren, weer een zwartkop, ditmaal een vrouwtje, maar even vet en een vrijwel gelijk gewicht als het mannetje van gisteren, 22,3 gram. In de vroege ochtend hebben we een paar kleine buitjes gehad en in de tweede helft van de middag begint een buiengebied dat vooral ten noordwesten van de westelijke waddeneilanden ligt uit te groeien en intensiveren en daar krijgen we hier ook een paar buitjes van mee. Tussen gisterochtend en vanmiddag is er 4,5 mm regen in de meter terechtgekomen. In de avond staat het geluid van waterral weer aan maar levert dat tot het ter kooie gaan nog geen vangsten op.
Wel zit er al heel wat eikenblad in de grofmazige netten die voor het sluiten toch echt nog even leeggepeuterd moeten worden...

Groeten,

Henri en Hanneke.

Dinsdag 23 november 2010

Grielen!

Nee, dan bedoel ik niet een leuke waarneming of vangst van... Maar een verwijzing naar een werkwoord. Het was vandaag zo miserabel met het aantal vogels in het Glop dat het een echte dag was om te gaan GRIELen, kortom ringen invoeren voor het Vogeltrekstation. Bij het lopen van de eerste ronde stond er meteen al behoorlijke wind, 5 bft uit NNO. De netten in het bos zaten voller met blad dan het aantal bladeren dat ik afgelopen dagen nog aan de bomen meende te hebben zien zitten... Ook waren we deze ochtend meteen weer in de gelegenheid om het oude ambacht van elzenproppenpeuteren weer eens te beoefenen. In één van de rallenkooien zat een waterral en pas op de terugweg van de ronde hingen er twee merels in de netten vlakbij de bosluidspreker, beide ongeringd.
Er vlogen vandaag ook weer barmsijzen en sijzen boven het terrein, op een gegeven moment vlogen er bij het vertrek voor een ronde net een stuk of 30 barmsijzen laag over het gebouw richting het geluid. Het resultaat is te zien op de dagtotalen...
We hebben tijdens het ontbijt nog enige tijd zitten kijken naar een mooie bonte (1/2 donker kleed) eerste kalenderjaar buizerd die in het berkenbos voor het gebouw neerstreek. Hij/zij bleek een ring aan de rechterpoot te dragen, maar vloog te snel weg voordat de telescoop er goed op gericht kon worden. Wel een heel mooi getekend beest. Verder ook nog twee maal een havik boven het berkenbos zien langsjakkeren.
Na de middag haalde de wind bij het nog weer iets verder doordraaien naar NNW aan naar 6 bft en moesten vaker en vaker de niet meer zo heel strak staande netten uit de struiken losgepeuterd worden. De vangsten werden er alleen maar hopelozer op. In de gehele middag werden slechts een koolmees, een roodborst en twee waterrallen gevangen.
We gaan de duisternis in met een mooie bijna volle krimpende maan bij een halfbewolkte lucht en de gespannen hoop dat de naderende koudeperiode nog een golfje vogels zal gaan brengen...
Ook de laatste avondronde levert geen nieuwe vangsten op, al zien we onder het schijnsel van de maan nog wel een waterhoen van de takken springen en keurig over het gaas van één van de wieken bij de kooien klimmen.

Groeten,

Henri en Hanneke.

Woensdag 24 november 2010

Sneeuwwit.... Wytgatbarmke!!!

De wind is afgelopen nacht behoorlijk afgenomen. Tijdens de eerste ronde staat er nog slechts een zwakke 2 Bft uit de Noordoosthoek. Het is al wel kouder dan gisterochtend. Al gaat het maar om 2 graden minder, het is goed voelbaar. Het rallengeluid heeft weer de hele nacht gedraaid tot protocoltijd, maar wederom merken we in de kooien geen resultaat, al zitten er wel meerdere in het terrein.
We vangen een pimpel uit 2007, als adulte vogel geringd, nu minimaal 5 jaar oud, en voor de twintigste maal gecontroleerd. In die ronde ook nog eens drie ongeringde pimpels verspreid door het hele vangterrein.
In de ronde van 10 uur hebben we een merel teruggevangen die hier vorig jaar als eerstejaars vogel in oktober geringd is, daarna dit jaar alleen maar enkele malen in het broedseizoen is gevangen en nu pas voor het eerst in het najaar is gevangen. Een mooi voorbeeld van vestigen na postjuveniele dispersie, gevolgd door territoriumvestiging en nu opvetten voor de winter want de vogel had maar liefst vetgraad 4 en een gewicht van 120 gram. Kortom, helemaal klaar voor de naderende koude.
Het is echt heel ander weer dan we deze week gewend zijn, er volgen meer en meer opklaringen en de zwakke wind maakt het heerlijk rustig. Er vliegen duidelijk weer groepjes sijzen en barmsijzen boven het elzenbos. Zouden ze dan nu met dit weertype naar beneden willen komen? Ja, enkelen doen dat vandaag.
In de ronde van 14 uur komen we in het bos de hoek om en zien nog net een sperwer bij een net wegvliegen. Dichterbij komend treffen we twee barmsijzen aan waarvan er één losjes in het net ligt en dood blijkt te zijn. Nadere beschouwing levert een gapende wond in de borst op; de sperwer is dus met deze vogel in de poten het net ingevlogen en heeft er wellicht nog een andere bij ingejaagd. Heb je eindelijk een barmsijs... Met de andere vogel die er een paar meter naast hangt is gelukkig niks aan de hand.

Aan het eind van het elzenbos, bij de Ebelbrug vliegt een groep barmsijzen hoog uit de proppenrijke toppen van de elzen weg en als we bij sectie 7 aankomen haalt Hanneke daar een heel contrastrijk exemplaar uit het net. WOW!!! Een adulte barmsijsman waarvan de stuit zo stuitend is dat je een zonnebril wil opzoeken... En op die stuit zit ook nog een prachtig fijne roze gloed. Wat een subliem getekend dier, mooier dan de beste schilder van het kostbaarste Chinees porselein kan schilderen... We weten al zeker dat dit een witstuitbarmsijs zal zijn, maar bij het nemen van de biometrie (de vogel blijkt te klein voor Carduelis hornemanni hornemanni - Groenlandse Witstuitbarmsijs) en het vergelijken daarvan met de lijst met ondersoorten blijkt dat het om de ondersoort Carduelis hornemanni exilipes gaat, die broedt in N-Eurazië en N-Amerika. Het is tevens een nieuwe soort voor VRS Schiermonnikoog. Meer dan mooi genoeg voor een fotopagina.
De rest van de middag verloopt zonder verdere opmerkelijke zaken en we vangen ook amper nog andere vogels. De voorlaatste twee rondes zijn weer nulrondes, maar in de laatste ronde vangen we twee vogels en dat zijn voor ons allebei nieuwe soorten voor deze week, een putter en een tjiftjaf. Nee, die laatste is een gewone...
Het is inmiddels weer een prachtig halfbewolkte een koude avond met veel maanlicht en het hopelijk aanlokkelijke geluid van een waterral op de repeat-stand. Uit het binnenland komen al de eerste berichten binnen over de eerste sneeuw van de winter. We zijn benieuwd hoe de wereld er morgen uitziet als we wakker worden, net zo wit als...?

Groeten,

Henri en Hanneke.

Donderdag 25 november 2010

De aanloop naar de winter...

Gisteravond stonden de netten tijdens de laatste rallenronde stijfbevroren als planken tussen de stokken. Nu bij de eerste ronde om 8 uur dooit het al weer en hangen de netten vol met glanzende pareltjes van dauw. Er staat een zwak windje uit Zuidoostelijke richting, kracht 0-1 bft. In de lucht is vrijwel niks te merken, hoogstens kunnen de dagelijkse groepjes sijzen en barmsijzen vermeld worden.
In de eerste ronde zit er bij de vijf vogels die we vangen toch wel mooi weer een zwartkop; de derde die we deze week ringen. En ook deze heeft weer een uitstekend gewicht van 22 gram. Verder de dagelijkse roodborsten en een ongeringde merel. In de kooien één waterral. De volgende ronde levert vier vogels op en zo hebben we tot na de middag iedere ronde gemiddeld twee vogels. Als we om 11 uur het gebouw verlaten voor een volgende ronde vliegt er net een grote groep barmsijzen laag over de toppen van de bomen en draait onmiddellijk bij op het moment dat ze in zuidelijke richting het einde van het bos zien. Heel even strijken ze neer in de toppen van de hoge elzen, maar vertrekken even snel als ze kwamen. We hebben die ronde dus even andersom gelopen, beginnend bij sectie 6 en 5 om de vogels even de tijd en gelegenheid te geven het vanggebied in te vliegen. Het verloop van de ronde was echter ronduit teleurstellend, we hebben ze helemaal niet meer terug kunnen vinden.
De rest van de dag was eigenlijk helemaal niet vermeldenswaard, of het moet de terugvangst van drie winterkoningen zijn die we alledrie nu pas voor het eerst terugvingen sinds de vroege zomer of begin van het najaarsseizoen. Aan het eind van de middag koelt het weer af en knispert het gras en blad onder de netten alweer van het begin van vorst. Na het avondeten begint het dan ineens toch te sneeuwen. Dat zal uiteindelijk aanhouden tot 22 uur. We zijn in die sneeuw naar het dorp gefietst om een informatieavond van het wetterskip Fryslân bij te wonen. Daar werden de plannen/mogelijkheden van het watergebiedsplan uitgelegd om knelpunten in het waterbeheer op te lossen. Een interessante avond die ook voor ons vangterrein wel eens invloed zou kunnen hebben. Tijdens de gehele avond bleek het te hebben doorgesneeuwd en als sneeuwpoppen arriveerden we na een fietstocht door een prachtig winterlandschap met inmiddels zeker 5 cm terug naar het Glop. Wat zal de dag van morgen gaan brengen...

Groeten,

Henri en Hanneke.

Vrijdag 26 november 2010

De eerste sneeuwvangdag.

Gisteravond werden we na de laatste stevige sneeuwbui nogal verrast door helemaal zwaar van de sneeuw doorhangende netten. We zijn dus maar begonnen met het afschudden van de sneeuw hetgeen nog een heel karwei bleek te zijn want veel sneeuw was inmiddels al aangevroren. In de schapenwei wisten we volledig verrast nog een Ransuil uit één van de grofmazige netten te halen. Om 1 uur waren we terug op het gebouw zodat deze vogel pas bij deze dagtotalen op de lijst verschijnt. Doordat de vleugelveren nattig waren geworden hebben we de uil overgehouden en vanmorgenvroeg na fotograferen losgelaten.
Er bleek vannacht ongeveer 8 cm sneeuw te zijn gevallen en dat leverde bij het eerste daglicht een sprookjesachtig tafereel op. Het had vlak voor het krieken van de dag toch nog even gedooid want volledig onverwacht (we zagen vannacht het vangen van vogels voor vanochtend aan onze neus voorbij gaan) bleken de netten buiten het bos helemaal schoon te zijn. In het bos kleefde alles nog van de vorst aan elkaar en daar deden enkele merels tevergeefs verwoedde pogingen om in het net te belanden. Alle pogingen daar strandden en hoorbaar geïrriteerd vervolgden zij schetterend hun weg nadat ze hadden ontdekt dat ze ook over de netten heen kunnen vliegen.
Net voorbij de Ebelbrug springt er een houtsnip van vlak naast het net op en vliegt door het bos weg richting ponyweide. In de sneeuw is een afdruk te zien waar'ie zat. We vervolgen onze weg door het witte vangterrein en genieten van het typische gedempte geluid dat sneeuw veroorzaakt. Het hele landschap krijgt er op die manier nog weer een extra dimensie bij. Vooral als er dan ook nog eens een paar duizend ganzen in de polder op de wieken gaan. Sporen zoeken in de sneeuw is ook weer zoiets leuks; we zien meteen dat de hazen de eerste ronde al voor ons hebben gelopen. Op een paar plaatsen treffen we al sporen van muizen die buiten zijn wezen kijken. De schapen zijn vanmorgen bijgevoerd met hooi en éeaccute;n van hen heeft meteen kans gezien zich toegang te verschaffen tot de kooi waar de grote voorraad ligt opgeslagen. Bij het volgen van een schapenspoor merken we ook dat er een schaap tussen zit dat al een uitstapje heeft gemaakt onder het gaas van het meteoveld door. Die kan dus ook langs de netten lopen. zouden daar die paar grote gate van eerder dit seizoen door veroorzaakt zijn? Getuige de hoeveelheid wol aan het gaas wordt deze doorgang vaker gebruikt.
We hebben in de eerste paar rondes een stuk of vijf nieuwe merels, maar aan niets is echt te merken dat het hier om aankomst van 'sneeuwtrek' zou kunnen gaan. We hebben eerder de indruk dat de vogels snel reageren op het feit dat we de paden al vrij van sneeuw lopen; meteen willen ze gaan foerageren. Bij sectie 4 zien we een watersnip een eindje voor ons uit lopen en vervolgens precies bij de instap naar de rallenkooi de kant inspringen. Als we bij de kooi komen springt hij echter op en vliegt naar het zuiden weg.
Vandaag geen grotere groepen barmsijzen gezien, wel regelmatig enkelingen of een vluchtje van een stuk of vijf vogels. Helaas blijven ze wederom allemaal op één na hoog zitten. Die ene die wel laag zit vliegt pal naast de luidspreker weg; het op het verkeerde moment op de verkeerde plek aanwezig zijn heet dat voor een ringer. Er zitten weer meerdere rallen in het terrein (het water is nog niet dichtgevroren) en we doen het met de vangsten helemaal niet slecht, vier stuks vandaag. De eerste blijkt een afgebroken bovensnavel te hebben waarbij de ondersnavel al een beetje doorgegroeid is. Op de plek van de breuk is zichtbaar dat de snavel zich ter hoogte van de breuk aan het verbreden is. Het gewicht van deze ral valt uiteindelijk nog niet eens tegen, maar je kunt je afvragen of die het bij deze omstandigheden nog wel gaat redden als'ie nog blijft.

Gedurende de hele dag is ook te merken dat de mezen reageren op de sneeuw, we vangen er heel wat meer dan de voorgaande dagen. Daarbij ook een paar oudere vogels waarvan éeaccute;n man sinds 2007 al 11 keer in onze handen is geweest. Aan het einde van de middag vangen we op éeaccute;n van de klassieke sperwerplekken de sperwervrouw terug die vorige week door Wil Gerritse en Gerrit Gerritsen geringd was.
Gedurende de middag heeft het enkele uurtjes een klein beetje gedooid; niet genoeg om de sneeuw ook van de grond weg te krijgen, maar de meeste boomtoppen zijn weer sneeuwvrij geworden. Echte sneeuwtrek is vandaag dus nog uitgebleven, we zien dus wel wat de dag van morgen weer brengt.

Groeten,

Henri en Hanneke.

   ·      ·      ·       ·      ·