Dagboek van week 47
Zaterdag 17 november 2018
Eindelijk aankomst
De mist is gisteravond bij het vallen van de duisternis opgetrokken en niet meer teruggekeerd. We hadden een heldere nacht waarin om 00:30 uur nog twee Waterrallen werden gevangen en er ook geluidjes van rallen in het riet hoorbaar waren. Een goede vangdag van Waterrallen leek dus in het verschiet te liggen. Een superdag werd het zeker niet, maar de vogels gaven zeker blijk van aanwezigheid.
Bij vertrek voor de eerste ronde bleek het net weer iets sterker te hebben gevroren getuige het grotere oppervlak van het grasveldje dat naast het Veldlab wit uitgeslagen was. Er bleek weer lichte aankomst van Merels te zijn, maar vooral weer nieuwe aankomst van Koperwieken. Met enige regelmaat kwamen er kleine groepjes over het Glop vliegen. Enkelen besloten zich te laten invallen en we vingen er een deel van.
In de netten tevens een paar Zanglijsters, en getuige hun gewichten helemaal geen zwakke achterblijvertjes. Nee, dit waren gewoon weer atleetjes van de bovenste plank.
Na de tweede ronde is het met de lijsters grotendeels al weer gedaan maar de Waterrallen houden ons daarna nog wel even actief. Ook lopen we nog weer een rondje met verspreid door de netten in het bos toch weer een paar geringde witkoppige Roetveegstaartmezen en één echte Witkop. Van deze vangsten kwam echter maar weinig reuring...
Wederom waren het allemaal eigen terugvangsten uit de eerste week van Oktober. Onze bezoekers, assistent in opleiding Ruud de Koning en Mirjam Bak oet Twente kijken hun ogen uit. 's Middags heb ik nog twee netten vervangen in sectie 7. De ene was gaar en had meerdere grote gaten en de andere was daar bovenop ook nog eens groen uitgeslagen van de algen.
In de avondschemering rekenden we nog even op een vertrek- en/of slaappiekje, maar dat zat er totaal niet in. Ik hoorde al wel op tijd een groepje Vinken in de struikjes aan de overkant van de rietsloot gaan zitten, maar kwam verder met slechts één Koperwiek terug.
Vlak voor het wisselen van de Zaterdag in de Zondag kon ik nog een Waterral bemachtigen waarmee we vandaag dan de beste dag van het seizoen hebben gedraaid qua aantallen Waterral. Een bescheiden aantal, maar ja, wat wil je in een droog jaar als dit...
Groet,
Henri en Hanneke
Zondag 18 november 2018
Buizerd en Siberische Tjiftjaf
Uitgebreide vorst aan de grond! Vooral in het open terreindeel waren de netten tot de tweede netbaan bevroren. Niet zwaar berijpt, zoveel vocht kon de bodem niet afstaan...
Er kwamen weer lichte aantallen Merels en Koperwieken binnenvallen, maar dat vloog vooral over het Glop heen en meteen door. In de netten wel weer een aantal Roodborsten verdeeld door de opstelling. De rallen waren ook weer op sjouw geweest vannacht, de eerste ronde langs de kooien leverde maar liefst negen nieuwe exemplaren op. In de achterste hoek bij het voormalige Meteoveld hoorde ik tijdens het uithalen van een Roodborst een Siberische Tjiftjaf meermalen roepen. De vogel was zeer actief door de struiken aan het scharrelen.
Rondom de grofmazige netten onder de Eiken bleek het een onrustig gedoe te zijn. Ik trof drie Merels in één net aan, maar één bleek er al een bout van een vervolgens ontsnapte roofvogel te zijn. Tijdens het uithalen van de andere vogels hoorde ik boven mij de herkenbare duivenflap van een Havik. Het bleek een mooie adulte man te zijn die op de Merels zat te loeren. Vervolgens kwam er tussen de takkenrillen en de struiken naast sectie 7 nog een Buizerd van de grond met ook een Merel als prooi. De vogel vloog weg richting Meteoveld en schampte daar het achterste grofmazige net...
In totaal leverde deze eerste ronde vrijwel de helft van het dagtotaal van gisteren op; dat geeft de burger moed voor de rest van de dag...
Vergeefse hoop, want de tweede ronde leverde 'slechts' drie vangsten op, een Roodborst... een Buizerd en een Siberische Tjiftjaf... Ha! In aantallen kon het meer, in soorten kon het minder... De Buizerd hing keurig bij de Merelbout van de eerste ronde en had er voordat hij in het net belandde nog eerst van kunnen snoepen. De krop zat lekker vol, en bevatte zeer waarschijnlijk de Merel die hij in de eerste ronde al had verorberd.
Ondanks de invallende kou heb ik er tot nu toe van opgekeken dat dit nog totaal geen aankomst van Houtsnippen lijkt te hebben opgeleverd, ik heb ze tenminste nog niet gezien... En vandaag is het uitgesproken stil met kleine zangertjes, om over de Barmsijzen nog maar weer te blijven zwijgen...
Ruud en Mirjam zijn na de vangst van de Buizerd snel telefonisch te bereiken en arriveren in zeer korte tijd na onderbreking van hun ochtendbezoekje aan het Vredenhof. Ruud kan voor het eerst een levende Buizerd loslaten en is als de Koning zo rijk..
De rest van de dag loopt overwegend uitgesproken vlak met amper nog vangsten. Wel nog weer een midden op de dagronde met weer vier waterrallen tegelijkertijd, en een Houtduif in de hoek van sectie 1 en 2. Ook de daglichtsluitende ronde is met één Merel weer uitgesproken tegenvallend, het terrein lijkt weer leeg.
Groet,
Henri en Hanneke
Maandag 19 november 2018
blaadjestakjespropjespeuterdag
Een saaie blaadjespropjestakkenpeuterdag. Het begon al vrij snel onstuimig te worden met de aangekondigde wind uit de ONO-hoek. De vogels hielden zich ook flink gedeisd. Niks aan beweging in de lucht, of het moeten weer de dagelijkse Buizerd in de ponyweide en de adulte Sperwer van sectie 8 zijn die vermeldenswaardig zijn, maar laat maar...
Met slechts drie exemplaren was het zelfs een stuk minder met de Waterrallen. Na de loeizware rallen van afgelopen dagen waarbij gewichten en lichaamsgroottes opliepen van een vleugel van 130 mm en gewicht van 153,8 gram zat er vandaag een klein onderdeurtje bij met een vleugeltje van slechts 113 mm en een gewicht van 86,6 gram. Haast de helft van de krachtpatsers...<
Vanaf 10 uur was ik bij met het ontbladeren van de netten van de grofmazige netten en ben daarna begonnen met hetzelfde karweitje in de secties 4 en 5 omdat daar ook het Riet al het blad en zelfs pluimen begon af te werpen. Secties 9 en 0 volgden later in de middag.
Tussen de bedrijven door werd er onverwachts een groepje van drie Sijzen gevangen, voor ons een nieuwe periodesoort. Het waren overigens alledrie mannetjes, waarvan er eentje nog behoorlijke hoeveelheid veren van het jeugdkleed had. Verder aan het eind van de middag nog een paar Vinken in het bosgedeelte en zo ineens drie Merels bij elkaar in de hoek van 1 naar 2. Daar vloog weer een adulte Sperwer bij weg, maar de vogels waren alledrie ongedeerd.
Aan het eind van de middag heb ik de netten van sectie 6 maar alvast binnengehaald want de kans is nihil dat die nog weer open kunnen nu er daar nog zo ontzettend veel blad aan de Eiken zit en de wind nog lang zal blijven doorstaan. Morgen zal het nog hard blijven waaien dus dan doen we het ook maar rustig aan en zullen er meer netten gesloten dienen te worden ben ik bang.
We wachten nog steeds op leuke ontwikkelingen uit het Oosten...
Groet,
Henri en Hanneke
Dinsdag 20 november 2018
IJslandse Koperwiek!
Herhaling van zetten wat het weer betreft. Nog steeds een hard doorstaande Oostelijk georienteerde wind die enige tijd na zonsopkomst weer aanhaalt tot 7 bft. We zijn meteen na de eerste ronde verder gegaan met sluiten van meer netten en met het peuteren van blaadjes natuurlijk...
In de kooien vingen we in die ronde slechts één Waterral en in de netten twee Merels, een Vink en een Koperwiek.
De vangsten bleven vanzelfsprekend aan de magere kant, maar het werd wel duidelijk dat de vogels het bos begonnen op te zoeken. Dat waren de best vangende netten vandaag. Logisch, vooral als je naar de soorten kijkt, vooral zaadeters. Die beginnen nu dan toch het gedrag te vertonen waar we van kunnen profiteren, zoeken naar gevallen zaadjes op het pad. Opvallend is dan nog extra dat tot twee keer toe een gemengd groepje van Sijzen, Putters en Vinken halverwege sectie 1. Ik denk dat het daar nog het meest windluw is.
Er zit een geringde Putter tussen die alhier vorig jaar als jonge vogel is geringd met een nog niet eens volgroeide vleugel. Sedertdien is dit de eerste terugvangst van die vogel. Verder ook nog een paar Sijzen terug uit Oktober en wederom een paar Witkopstaartmezen en witkoppige Staartmezen van alweer ruim twee weken geleden. Een klein deel van de destijds geringde groep heeft het naar hun zin in het Glop dus...
De Vinken die we vandaag vangen zijn zonder uitzondering allemaal mannen... Eerdere dagen viel het hoog mannelijke gehalte in de vangsten ook al op maar nu is het extreem dus. Er zijn in de loop van de dag wat meer Koperwieken te zien en te horen in het terrein.
In de laatste ronde vangen we er eentje die toch wel behoorlijk donker is op alle onderdelen, een IJslandse! De eerste voor het VRS want de soort zit nog niet in de database, leuk in een jaar waarin er meer zijn gevangen in ons land.
In de avonduren motregent het enige tijd. Er passeert een regengebied vanuit Duitsland waarvan men aanvankelijk verwachtte dat deze neerslag zou vallen in de vorm van winterse neerslag, maar dat is weer afgezwakt. Morgen zal de wind weer wat afzakken, we wachten dat hoopvol af want dan kan een ander beeld gaan ontstaan wat de aanwezigheid van kleine zangertjes betreft...
Groet,
Henri en Hanneke
Woensdag 21 november 2018
Minder wind en minder vogels
Dat een vangterrein bij het intreden van betere vangomstandigheden zo ineens helemaal leeg kan zijn is toch wel behoorlijk uniek. De wind is in de loop van de nacht behoorlijk in kracht afgenomen, maar staat nog steeds met een gerust r*tekoude kracht recht door het pad van sectie 2 te blazen. De netten aldaar staan dus met de talloze bladeren en Elzenpropjes en al erin behoorlijk strak.
Bij het lopen van de eerste ronde ben ik nog heel positief ingesteld want ik hoor voor het eerst in de nu ruim anderhalve week dat we hier zitten een klein groepje Barmsijzen vliegen en overduidelijk zijn er ook meer Sijzen. Die eerste ronde blijft echter volledig vogelloos !!!!
Zelfs niet één Waterral in de kooien... Daarvan zit er in de tweede ronde pas eentje. Niet te geloven zeg.
Het duurt zelfs tot de ronde van 13:45 uur dat de eerste zangvogel gevangen wordt... een Sijs. En dus vullen we de dag weer met diverse klusjes waaronder het labelen van netten en het binnenhalen van sectie 4 en 5.
De voorlaatste daglichtronde zorgt voor een daverend derde van het dagtotaal van vandaag... Een Winterkoning!
Bij terugkomst van dat rondje zie ik bij sectie 1 nog net een Sperwer van de grond opvliegen. De vogel zat echt op 20 cm naast het net en bleek daar aan het oppeuzelen te zijn geweest met een Roodborst. Wellicht de Roodborst die zich al dagen rond het gebouw liet zien....
Met zo'n magere vangdag kan het morgen alleen maar beter worden, ook al hebben we minder netten staan.
Groet,
Henri en Hanneke
Donderdag 22 november 2018
Oorverdovend stil op kettingzagen na...
Bij de eerste ronde was het evenals gisteren weer oorverdovend stil in het vangterrein. De enige verandering die merkbaar was bestond uit het feit dat er wat meer Waterrallen door het terrein heen en weer schoten. In de netten en kooien werd nog niks aangetroffen, een nulronde dus. Bij terugkomst bij het veldlaboratorium hoorde ik ineens twee kettingzagen aangetrokken worden.
Het werd snel duidelijk dat Natuurmonumenten begon met het zagen van Berken in de ponyweide. Dit ten behoeve van meer ruimte voor de opvang- en bijvoerkraal in de hoek van het perceel dat pal aan het vangterrein grenst. Deze actie had kennelijk snel effect op de in het terrein aanwezige vogels: de volgende ronde leverde ineens één Merel, twee Koperwieken en twee Waterrallen op.
Duidelijk vluchtende vogels, want daarna was het goed en wel gedaan met de vangsten, slechts een Waterral en een Goudhaan waren bereid ons aan het werk te houden. In het veld was wederom voor de zoveelste dag op rij totaal niks aan waarnemingen van beweging bij vogels te registreren, behoudens het bij vele malen opnieuw opvliegen en weer invallen van de Brandganzen in de polder.
We zijn dus meteen maar weer verder gegaan met het binnenhalen van netten. Om 11:30 uur was Hanneke het terrein ingelopen om de volgende serie op te halen, maar ze belde of ik even kon komen. Halverwege sectie 2 hing een Buizerd in de onderste baan van het net.
Het bleek de Buizerd van vier dagen geleden te zijn die zich van ellende uit honger op een Vink had gestort. Ze hebben het op het kennelijk voedselschrale eiland momenteel echt slecht. Net als de herhaaldelijk teruggevangen Buizerd uit de vangweken van Leo Oudejans en Kees van Kleef was deze vogel in die vier dagen tijd maar liefst 75 gram in gewicht afgenomen. Ik ben benieuwd hoeveel terugmeldingen dat komende winter gaat geven met tien geringde Buizerden.
In de loop van de middag verlaat de zaagploeg en de takkenversnipperaar het weiland weer en keert letterlijk en figuurlijk de rust in het vangterrein weer terug. Wij vangen dan nog een Houtsnip in het eerste net van sectie 2: de zeventiende Houtsnip van dit vangjaar.
De dag wordt afgesloten met nog een terugvangst van een Winterkoning in de avondronde, indrukwekkend...
Groet,
Henri en Hanneke
Vrijdag 23 november 2018
Met minder netten vang je meer vogels...
Eindelijk echt lekker rustig weer. De wind is zo goed als gaan liggen en we beleven een mooie zonsopkomst. In de eerste ronde slechts een Merel en een Vink en om de hoek in één van de grofmazige netten van sectie 6 een reeds geringde Sperwer-vrouw. Een heel mooi adult dier van minimaal derde kalenderjaar met zelfs al lichtelijk naar oranje verkleurende ogen hetgeen alleen bij Sperwers op leeftijd optreedt.
Bij het verwerken van de gegevens van de ring blijkt het een ring van onszelf te zijn, maar lopen we tegen een invoerprobleempje aan. Iets om later nog even goed voor te gaan zitten, maar voor nu komen we er goed uit want de ring klopt.
De rest van de ochtend verloopt weer rustig en wij vervolgen onze opruimwerkzaamheden en elzen-ontpropping van de resterende netten van sectie 2. Om 11:30 willen we weer een paar netten gaan binnenhalen, maar dan blijkt er ineens een clubje van 19 vogels in een paar netten van sectie 2 te hangen, Vinken, Sijzen, een geringde Vuurgoudhaan en Staartmees en... Jawel, een kleine Barmsijs! Ze bestaan nog...
Bij één van de Sijzen treffen we nog zware lichaamsrui aan. Toch wel merkwaardig in November. Eerder deze week hadden we nog twee keer een vogel met resterende handpenrui. Wellicht aangestuurd door de weersomstandigheden een laat jaar voor veel soorten...
In de middag wordt het weer erg rustig, maar wel is duidelijk merkbaar dat er vandaag meer Vinken in het bos zitten. Nadat vier netten van sectie 2 zijn weggehaald vliegt er precies op die plek een grote adulte Havik-vrouw uit de sloot weg, laag over het pad waar een uur eerder de netten nog stonden...
Wel wonderlijk hoe je tijdens het afbreken van de opstelling met zoveel minder netten toch nog zo'n goed dagtotaal kunt bereiken. Je gaat dan wel denken: wat als alle netten...
Groet,
Henri en Hanneke